บทที่ 12 เดินตลาดนัด
1172 Words
ตลาดนัดใหญ่วันศุกร์ในมหาวิทยาลัย
ทั้ง 6 คนเดินมายังตลาดนัด
และนักศึกษาทุกคณะ ทุกชั้นปี จะมาเดินที่นี่เยอะมาก หาของกินบ้าง มาดูหนุ่มๆสาวๆบ้าง
เมื่อมีผู้ชายมองมาที่ปลายฟ้ามากๆเข้า
คิรินก็เกิดอาการหวง เอามือโอบเอวน้องตลอดเส้นทาง
"พี่คิรินไปซื้อน้ำกันค่ะ" ปลายฟ้าที่เริ่มหิวน้ำเดินนำพี่ไปร้านขายน้ำ
"ฉิบหายแล้วไอ้มาร์ติน ยี่หวาอยู่ตรงร้านน้ำ"
ไอซ์กระซิบมาร์ติน
"ก็ไอ้คิรินมันยกเลิกการขึ้นงานแล้วนี่หว่า
ไม่มีอะไรหรอกมั้ง"มาร์ตินกล่าวอย่างใจเย็น
แต่สายตามองไปที่ร้านน้ำไม่วางตา
คิรินมองเห็น ยี่หว่าที่ร้านน้ำ
เขาจึงรีบเดินมาโอบปลายฟ้า เพราะเขาไม่อยากให้ยี่หวามาจิกกัดน้อง
"คนสวยของพี่กินอะไรครับ"
คิริน ถามน้องแล้วยิ้ม
"แตงโมปั่นค่ะ พี่เอาอะไรมั้ย"
ปลายฟ้าถามอย่างไม่รู้ว่าเหตุการณ์มันตึงแค่ไหน
"ไม่เอาครับกินกับนู๋ก็ได้"
ปลายฟ้ายิ้มแล้วพยักหน้าให้พี่
จากนั้นเธอก้มลงไปกดโทรศัพท์ต่อ
ส่วนยี่หวา เธอได้น้ำมาแล้วแต่ยังไม่เดินไป เธออยากจะกรี๊ดออกมาตรงนี้
แต่เธอเองกลัวคิรินมากๆ เพราะรู้ดีว่าเขาไม่เคยใจดีกับเธอเลย สถานของเธอกับเขา
ก็เสมือนขายบริการนั่นแหละ ต่างตรงที่ว่า
เธอได้เงิน เดือนละ 5 หมื่น และระหว่างข้อตกลง เธอห้ามมีสัมพันธ์กับใคร แต่คิรินจะมีกับใครก็ได้ เธอจะไม่ได้สถานะอะไรจากเขา
ทั้งนั้น ไม่มีการดูแลใดๆทั้งนั้น ต้องอยู่ในที่ของตัวเอง เป็นเสมือนแค่เครื่องระบายความใคร่ ซึ้งเธอก็ยอมทุกอย่าง
แต่คิรินก็ยกเลิกข้อตกลงไปแล้ว
และโอนเงินก้อนสุดท้ายมาให้เธอตั้งแสนนึง
ยี่หวา ได้แต่มองภาพตรงหน้าด้วยความเจ็บปวดและเคียดแค้นให้ปลายฟ้าและคิดไปเองว่า ถ้าไม่มีผู้หญิงคนนี้ คิรินคงจะยังมาหาเธอบ้าง
"แตงโมปั่นได้แล้วจ๊ะแม่นู๋"
แม่ค้าบอกปลายฟ้า
"เท่าไหร่คะป้า"ปลายฟ้าถามป้าคนขาย
" 40 บาทจ๊ะ"
ปลายฟ้าก้มหยิบกระเป๋าเงินขึ้นมา
"นี่ครับป้า ไม่ต้องถอนครับ "
คิรินยื่นแบงค์ร้อยให้ป้า
แล้วโอบปลายฟ้าเดิน
"คุณน้าชิมก่อนค่ะ อร่อยมะ"ปลายฟ้ายื่นน้ำแตงโมปั่นให้พี่ คิรินก้มลงดูด
แล้วยกนิ้วโป้งให้น้อง
แล้วโอบน้องเดินผ่านหน้ายี่หวาไป
เดินไปยังกลุ่มเพื่อนที่ยืนรออยู่
ปลายฟ้าส่งแก้วน้ำให้คิรินถือ
แล้วเดินนำไปกับคิมมี่และมีนา
"ไอ้ห่ากูนี่ใจหายแว๊ป"ไอซ์พูดกับคิริน
"เออผู้หญิงนี่น่ากลัว ยี่หวามองปลายฟ้าเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ" มาร์ตินพูด
"ก็ลองมาทำเมียกูสิ กูฆ่าทิ้งแน่"
คิรินพูดอย่างเอาจริง
ปลายฟ้าวิ่งกลับมาดึงแขนคิริน
"คุณน้า ไปดูไก่ทอดเกาหลีกัน"
คิรินเดินตามน้องยิ้มๆ
"น่ากินเนอะ"
ปลายฟ้าบอกคิรินแล้วยิ้มตาเป็นประกาย
"นู๋อยากกินเหรอครับ สั่งเลย"
"พี่คิริน กินด้วยกันนะ"ปลายฟ้าหันมายิ้มตาเป็นประกายให้คิริน
คิรินเอามือจับแก้มน้องด้วยความเอ็นดู
"ป้าคะ เอาไก่ทอดซอสเกาหลีไม่มีกระดูก 6 ชิ้นค่ะ"
"ได้แล้วจ้า 60 บาทคะ"
ปลายฟ้าหยิบแบงค์ร้อยจะให้แม่ค้า
คิรินดึงมือน้องไว้ แล้วยื่นแบงค์ร้อยของตัวเองให้ป้า
"เก็บไว้ครับ พี่จ่ายเอง"
"เกรงใจอะ หลายอย่างแล้ว"
"ไม่เป็นไร เมียคนเดียวพี่เลี้ยงไหว"
"บอกว่าไม่ต้องพูดดดด"ปลายฟ้าเอามือปิดปากพี่ คิรินดึงมือมาหอมแล้วหัวเราะ
คิมมี่กับมีนามองดูคู่ของปลายฟ้ากับครินแล้วก็พากันเขิล
ส่วนไอซ์กับมาร์ตินก็เดินยิ้มโปรยเสน่ห์ให้สาวๆ ปลายฟ้าเดินจูงมือพี่ไปร้านผลไม้
เธอหยิบองุ่นไซด์มัสคัสช่อสวย ส่งให้แม่ค้า
"380 ค่ะ"
ปลายฟ้ายื่นแบงค์ 500 ให้แม่ค้า
คิรินดึงมือน้องกลับ แล้วยื่นแบงค์ 500 ของตนเองให้ "เอาที่ผมครับ"
แม่ค้ายิ้มแล้วรับเงินจากคิริน
เมื่อรับเงินทอนเสร็จ ก็จูงมือปลายฟ้าเดินต่อ
"อยากได้อะไรเพิ่มมั้ยคนสวยของพี่"
"เกรงใจ ไม่อยากซื้อแล้วค่ะ พี่จ่ายอยู่คนเดียวเลยอะ" ปลายฟ้าพูดจบแล้วหันมายิ้มให้พี่
คิรินเอามือเกาะที่บ่าน้องทั้งสองข้าง
"อย่าคิดมากเลยครับพี่เต็มใจ ไปครับอยากได้อะไรอีก"
ปลายฟ้าได้แต่หันมายิ้มให้พี่
"พอแล้ว กินไม่หมดแล้วค่ะ เยอะมาก"
"แน่นะครับ"คิรินถามย้ำน้องอีกรอบ
"ค๊า"
"งั้นไปครับกลับกัน"
คิรินเดินโอบน้องออกจากตลาดนัด
แล้วแยกย้ายกับทุกคน
ภายในรถ
"คืนนี้นอนห้องพี่นะครับ พี่ซื้อชุดนู๋ไปไว้ในตู้ให้แล้ว ของใช้ด้วย"คิรินพูดกับปลายฟ้าอ้อนๆ
"แล้วถ้าตอบว่าไม่จะมีคนงอแงมั้ยคะ"
"มีแน่ๆครับ ผัวจะน้อยใจมากๆ"
"โอ้ย น้อยใจเก่ง งอแงเก่ง นี่แฟนหรือลูกชายคะ หัวจะปวด"
"ก็อาจจะเป็นลูกนะครับ กินนมเหมือนกัน"
"คุณน้า หยุดเลย ไม่ต้องพูด"
คอนโดคิริน
ปลายฟ้ายืนล้างองุ่นอยู่ที่บาร์ครัว แล้วพักในตะแกรงให้สะเด็ดน้ำ เธอจัดการแกะของกินต่างๆใส่จานแล้วยกมาวางที่โต๊ะ
คิรินที่สูบบุหรี่ที่ระเบียงเห็นน้องยกอาหารมาวาง จึงรีบดับบุหรี่ แล้วเข้ามายกช่วย
ยกทุกอย่างมาวางเสร็จ
ปลายฟ้าเดินมาเกาะแขนคิรินแล้วมอง
"พี่สูบบุหรี่ด้วยเหรอะคะ"
"ครับ"
"ไม่สูบได้มั้ยคะ นู๋เป็นห่วงจังเลย"
คิรินลูบหัวน้องเบาๆ "พี่จะพยายามเลิกนะ"
ปลายฟ้ายิ้มให้พี่ตาเป็นประกายดุจดวงดาว
"แค่พี่รับปากก็ดีมากแล้วค่ะ"
คิรินยิ้มไปกัยรอยยิ้มของน้อง
แค่เพียงเห็นรอยยิ้มของเธอ เขายิ้นดีจะทำทุกอย่าง เรื่องบุหรี่เช่นกัน
หากเป็นผู้หญิงที่ผ่านๆมาของเขามาพูด
เขาคงด่าตะเพิดไปแล้ว แต่กลับปลายฟ้า
เขายินดีปรับทุกอย่าง ขอแค่เธอบอกมา
"นี่พิรินชิมองุ่นดูค่ะหวานมั้ย"
ปลายฟ้าหยิบองุ่นไซมัสคัสส่งใส่ปากพี่ 1 ลูก
คิรินอ้าปากรับแล้วเคี้ยวชิมความหวาน
"หืม หวานอร่อยครับ นู๋ชิมสิ"
ว่าจบก็หยิบองุ่นส่งเข้าปากน้องเช่นกัน
ปลายฟ้าอ้าปากรับลูกองุ่นแล้วเคี้ยวชิมรส
"อร่อย"พูดแล้วส่งยิ้มให้พี่
ทั้งคู่นั่งลง ลงมือกินอาหารที่ได้มาจากการเดินตลาดนัดในมหาวิทยาลัย
กินไปคุยกันไป
หัวเราะหยอกล้อกันไป
ตามประสาคู่รัก
- Writer
