บทที่ 8 เกิดอะไรขึ้น

1178 Words

ปลายฟ้านั่งหน้าบึงตลอดทาง ผิดกับคิริน ผิวปากอย่างอารมณ์ดี รถแล่นมาจอดที่หอของปลายฟ้า ปลายฟ้าลงจากรถแต่เดินไม่ได้เร็วนัก คิรินเดินถือกระเป๋าตามน้องอย่างอารมณ์ดี ยิ้มให้ทุกคนที่เดินผ่าน จนมาถึงชั้น 3 หน้าห้องปลายฟ้า มีนากับคิมมี่เปิดประตูออกมา "สวัสดีครับน้องมีนา น้องคิมมี่คนสวย" "ว้ายยย สวัสดีค่ะพี่คิริน ไปกินชาบูกับเพื่อนคิมมี่ กลับมาเอาปานนี่เลยนะคะ อะไรยังไงคะ ชุดก็เปลี่ยน" "ตามนั่นแหละครับ"คิรินขยิบตาให้คิมมี่หนึ่งที "เออพี่คิรินเข้าไปรอยัยฟ้าในห้องก่อนนะคะ คิมมี่ขอประชุมลับแป๊ปนึง" ว่าแล้วคิมมี่ก็เอากุญแจจากมือปลายฟ้า ไปให้คิริน แล้วลากปลายฟ้ากับมีนาเข้าห้องตัวเองแล้วปิดประตู ทั้ง 3 คนมานั่งล้อมวงกัน "ยัยฟ้า เกิดอะไรขึ้น ปกติแกไม่เป็นแบบนี้" เป็นมีนาที่เอ่ยขึ้นก่อน "ทำมัยเมื่อคืนแกไม่กลับมา" คิมมี่ถามปลายฟ้าอย่างห่วงใย "ฉันไม่รู้จะอธิบายยังไงเลยพวกแก" ปลายฟ้าพูดอย่างกลุ่มใจ "เราเป็นเพื่อนกัน ตั้งแต่เล็กจนโต มีอะไรก็บอกพวกฉัน อย่าอมความทุกข์ไว้คนเดียว" คิมมี่พูดกับเพื่อนอย่างเข้าใจความรู้สึก "คืออย่างงี้ เมื่อวานพี่คิรินเข้าลากฉันไปทำชาบูกินกันที่ห้อง เราก็กินชาบูกันปกติ เค้าก็ชวนฉันหัดกินเบียร์ ก็กินพอรู้สึกมึนหัวฉันก็หยุด แล้วฉันก็บอกให้พี่เขามาส่ง พี่คิรินบอกว่าอย่าเพิ่งกลับเลย อยู่ต่ออีกหน่อยได้มั้ย ฉันเลยเข้าไปอ่าบน้ำเพื่อให้ส่าง แต่พอออกมามันมีอาการมึนหัวอะ เลยเดินไปถามหายาแก้ปวด พี่เขาเลยบอกให้ฉันไปหยิบตรงหน้าทีวี แต่ฉันดันไปกินผิดอะแกร เป็นยาปลุกเซ็กส์ของพี่มาร์ตินที่ลืมไว้ แล้วฉันดันกินไปสองเม็ดด้วย พอฉันมีอาการ พี่คิรินจะอุ้มฉันไปราดน้ำแต่เป็นฉันที่กอดคอเขา แล้วร้องขอให้เขาช่วย เรื่องมันก็เลยจบลงที่เตียง แต่พอฤทธิ์ยาหมด ฉันเริ่มได้สติ พี่เขาบอกให้ฉันต้องรับผิดชอบ จะมาฟันเขาแล้วทิ้งไม่ได้ ฉันจะบ้าตายแล้วแก" ปลายฟ้าพูดจบก็ถอนหายใจ นานนับนาทีไม่มีใครพูดต่อ "อร้ายยยยย ยัยฟ้ากีแกทำบุญด้วยอะไร พี่คิรินกรวยใหญ่มั้ย ฉันอยากสิงร่างแก อร้ายยยย"คิมมี่ร้องลั่นห้อง "ว่ายังไงยัยฟ้า พี่คิรินกรวยใหญ่มั้ยตอบเพื่อนเอาบุญหน่อย"คิมมี่คาดคั้นเอาคำตอบ ปลายฟ้าพยักหน้าให้คิมมี่ "แกโอเคมั้ยปลายฟ้า" มีนาถามเพื่อนอย่างห่วงใย ปลายฟ้ามองหน้าเพื่อนอย่างสับสน "เหมือนตอนนี้ฉันกระโจนลงกองไฟเลยอะแก" "แต่ฉันว่านะ พี่เขาก็จริงจังกับแต่นะ เพราะที่ฉันรู้ประวัติมา พี่คิรินไม่ตามใคร ไม่ตื้อใคร ได้แล้วคือแยก ก็จะมีแม่สาวนิเทศน์ศาสตร์ ชื่อ ยี่หวา ที่พี่เขาเลี้ยงไว้แต่เลิกเลี้ยงไปเมื่อวานนี้เอง เขาน่าจะอยากคบแก ไม่งั้นไม่หอบกระเป๋าตามแกมาขนาดนี้หรอก"คิมมี่พูดกับเพื่อนอย่างจริงจัง "แกคิดแบบนั้นเหรอคิมมี่ ฉันสับสนไปหมดตอนนี้"ปลายฟ้าถามเพื่อนแบบคนสับสนชีวิต "ฉันเข้าใจแกนะฟ้า ฉันจะอยู่ข้างๆแกนะ" มีนาบอกเพื่อนอย่างเห็นใจ "เออฉันเข้าใจเหมือนกัน ตั้งแต่เล็กจนโต ไม่เคยมีแฟน แล้วมาได้ผัวเลยเป็นฉัน ฉันก็เอ๋อแดรกแก"คิมมี่พูดตามประสา ทั้ง 3 คนกอดปลอบกัน คิมมี่และมีนา เดินออกมาส่งปลายฟ้ากลับห้อง ปลายฟ้าเปิดเข้าห้องมาแล้วล็อกประตูอย่างเคยชิน เธอเดินเข้ามา เจอคิรินที่นั่งมองอยู่ก่อนแล้ว ปลายฟ้าไม่ได้พูดอะไรทำเพียงแค่นั่งลงข้างๆคิรินเพียงเท่านั้น ในใจเธอยังคงสับสนไปหมด ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากเหลือเกิน จนเธอทำตัวไม่ถูก เป็นคิรินที่เข้ามาโอบเธอ "นู๋เป็นอะไรครับ ทำมัยดูเครียดจัง" "ฟ้าแค่ทำตัวไม่ถูกค่ะ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วไปหมด สับสนหมดแล้วค่ะ" ปลายฟ้าตอบในสิ่งที่เธอคิดเพราะไม่รู้จะโกหกไปเพื่ออะไรกัน "เครียดเรื่องความสัมพันธ์ของเราที่เกิดขึ้นเหรอครับ" ปลายฟ้าพยักหน้าให้พี่แทนคำตอบ "อย่าคิดมากเลย ถึงพี่จะมีชื่อในทางเรื่องเจ้าชู้ แต่พี่ก็ไม่เคยง้อและตื้อใครขนาดนี้ ตอนนี้พี่มีนู๋คนเดียว และจะมีคนเดียวเรื่อยไป คบกับพี่ได้มั้ย ถึงมันจะดูข้ามขั้นไปมาก แต่ถ้าไม่มีการกินยาผิดเมื่อวาน พี่ก็ตั้งใจจะเดินหน้าจีบนู๋เรื่อยๆ ให้โอกาสพี่ได้มั้ย คบกับพี่นะครับ เรามาเป็นแฟนกันนะ" ปลายฟ้ามองพี่ด้วยแววตาสั่นไหว โผกอดที่คอพี่แล้วน้ำตาเธอก็รินไหล "โอ้ คนสวยของพี่ไม่ร้องนะครับ พี่จะอยู่เคียงข้างนู๋เอง" คิรินกอดแล้วก็ลูบหัวน้องอย่างปลอบโยน แม้จะเจอกันเพียงไม่นาน แต่เขารู้ความรู้สึกตัวเอง ว่ารักและชอบน้องมาก ไม่งั้นคงไม่ตื้อขนาดนี้ หลังจากนี้เขาเองต้องพิสูจน์ตัวเองให้ปลายฟ้ามั่นใจ ว่าเขาหยุดที่เธอแล้วจริงๆ คิรินพละตัวออกจากน้อง "ไหนดูสิครับแฟนคนสวย ขี้แยจังเนี่ย จะทำยังไงดี จับกดลงเตียงอีกสักทีดีมั้ย" "อือ....ไม่เอานะคุณน้า มันยังเจ็บอยู่เลย" ว่าแล้วก็เบ๊ะปากออกมาเบาๆ "เจ็บเหรอครับ พี่ขอดูหน่อย" ว้ายย!!! คิรินพลิกน้องลงนอนถลกกระโปรงไว้บนลำตัว แล้วรูดชั้นในออกมา เพื่อดูกลีบดอกไม้ของปลายฟ้า ตอนนี้ที่แดงและบวมอยู่พอประมาณเลยที่เดียว "อืม บวมจริงๆด้วยครับ เจ็บมากมั้ย" คิรินถามด้วยความเป็นห่วง พลางเอามือแตะๆ "พี่คิรินพอแล้ว นู๋อาย" ปลายฟ้าพยายามดิ้นให้พ้นจากพี่ แต่ก็ไม่เป็นผล "ไม่ต้องอายครับเมีย ผัวอยากดูแล อยู่เฉยๆ" คิรินเอาผ้าชุบน้ำเย็นมาประคบให้น้อง "เย็นหน่อยนะครับ" ปลายฟ้าต้องนอนให้พี่ทำตามอำเภอใจ อายก็อาย แต่ขัดไม่ได้ เพราะคิรินให้เหตุผลว่าถ้าไม่ให้ประคบให้แสดงว่าหายดีแล้ว คืนนี้จะจัดให้หนัก ทำให้ปลายฟ้ากลัว จำต้องนอนนิ่งๆให้พี่ประคบให้อย่างเขินๆ แล้วพี่ก็ก้มหน้าสะแทบจะชิด มันแปลกๆสำหรับปลายฟ้า เธอทำตัวไม่ถูก

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more