รัดร้อยดวงใจรัก

บทที่ 5 ปากกับใจไม่ตรงกัน EP.4

อาชวินมองหน้าคนพูดแล้วถามอย่างสงสัย “แกรู้จักคุณเรนด้วยหรือน้ำอิง”

“ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวหรอก แต่ตาหนวดปากเสียนี่แหละเดินชนฉันที่สนามบิน แล้วยังมีหน้ามาว่าฉันอีก” อิงลดาพูดเสียงดังอย่างไม่สบอารมณ์ แล้วจึงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ผู้เป็นเพื่อนฟัง

“แกโชคดีจะตายน้ำอิง ได้เดินชนกับช่างภาพชื่อดังอย่างคุณเรน แกรู้หรือเปล่าว่าเขาดังขนาดไหน นายแบบ นางแบบชื่อดังตามพวกนิตยสารดังๆ ต่างประเทศ ล้วนรู้จักเขาดีทั้งนั้น” อาชวินพูดด้วยสีหน้าเคลิ้มๆ สร้างความหมั่นไส้ให้คนเป็นเพื่อนมิใช่น้อย

“โชคดีกะผีที่ไหนกันเล่า โชคร้ายต่างหากสิไม่ว่า แกเอาสมองส่วนไหนมาคิดว่าฉัน ฉันไม่สนหรอกนะว่าตาหนวดนั่นจะโด่งดังคับฟ้ามาจากไหน รู้เพียงว่านอกจากหน้าตาเหมือนโจรห้าร้อยแล้วปากยังเสียสุดๆ” คนเจ้าคิดเจ้าแค้นบ่นไม่เลิก

อาชวินระเบิดหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นกับคำด่าฉอดๆ ของเพื่อน สีหน้าแสดงอาการครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะผุดยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัย

“ฉันว่ามันยังไงๆ แล้วนะน้ำอิง ดูเรื่องมันโยงใยกันแปลกๆ”

“โยงใยกันยังไง” อิงลดาย้อนถามฉุนๆ ตอนนี้ไม่ได้คิดไกลถึงเรื่องไหนทั้งสิ้น แค่นึกหน้าของคนที่กำลังพูดถึงก็ทำให้อารมณ์เสียแล้ว

“อ้าว แกไม่เคยดูละครหลังข่าวหรือไง ส่วนใหญ่พระเอกกับนางเอกมักจะเดินชนกันเป็นว่าเล่น ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องเดินชนกันด้วย บางทีฉันดูแล้วไม่เข้าใจจริงๆ และเป็นประเภทที่ว่าชนทีไรต้องบังเอิญจูบกันทุกที แต่ของแกแปลกว่ะชนแล้วดันไปทำกาแฟร้อนๆ หกรด คุณเรนไม่ร้องเป็นควายถูกเชือดเลยหรือวะ”

พอได้ยินเพื่อนพูดว่าร้องเป็นควายถูกเชือดเท่านั้น อิงลดาที่กำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่ถึงกับหลุดหัวเราะคิกออกมาเมื่อนึกภาพตาม นั่นสิตานั่นคงร้อนเหมือนกันนะนั่น ยังจำได้ถึงผิวขาวๆ นั่นแดงทันตาเห็น คนอะไรขาวได้โล่

“แกไม่ต้องเอาเรื่องซวยๆ ของฉันไปคิดพลอตเป็นละครน้ำเน่าเลยนะนิก จะไปไหนก็รีบไปเลยนะ” อิงลดาถือโอกาสไล่เพื่อนเสียเลย

“แกอย่าเพิ่งพูดไปนะน้ำอิง เรื่องแบบนี้ไม่เจอกับตัวเองไม่รู้หรอก แกจำไม่ได้หรือไงที่แกไปเสี่ยงเซียมซีแล้วในใบนั่นบอกว่าแกจะพบเนื้อคู่ แถมยังมีคนแก่มาทักว่าจะเจอคู่แท้อีกล่ะ ไม่แน่นะคุณเรนอาจจะเป็นเนื้อคู่คนนั้นของแกก็ได้” อาชวินพูดจบก็ผุดลุกขึ้นโดยเร็ว เมื่อเห็นสีหน้ากรุ่นไปด้วยความโกรธของเพื่อน ก่อนกลับยังเหลียวมาพูดทิ้งท้ายยิ้มๆ อีกว่า “อย่าลืมเตรียมตัวล่ะ เอาเสื้อหนาวไปด้วย ไม่แน่นะอาจจะไปเจอคุณเรนที่นั่นก็ได้ใครจะไปรู้”

อิงลดามองตามหลังเพื่อนไปอย่างโมโห ไม่รู้เป็นอย่างไรสินะ พอพูดถึงผู้ชายคนนี้ขึ้นมา เป็นต้องจุดอารมณ์โกรธให้เกิดกับเธอ หวังว่าเรื่องอย่างในละครน้ำเน่าคงเป็นได้แค่ในละครเท่านั้น เมื่อคิดได้ดังนั้นก็ถอนหายใจเพื่อข่มอารมณ์ทั้งหมดให้สูญหายไป ก่อนลุกขึ้นจากชิงช้าตัวโปรดเดินเข้าบ้านไปหาผู้เป็นอา

“จ๊ะเอ๋ อาแหนม คิดบทเลิฟซีนไม่ออกอีกแล้วหรือคะ”

อินทิราเงยหน้ายุ่งๆ คิ้วกำลังขมวดเป็นปม ในชุดที่หลานสาวเห็นเป็นกิจวัตร คือชุดกางเกงขาสั้นเก่าๆ เสื้อยืดคอย้วยๆ ผมยาวขมวดไว้บนศีรษะอย่างขอไปทีด้วยปากกา ข้างกายมีกาแฟถ้วยโตวางอยู่โดยไม่ได้ถูกแตะต้องเช่นเคย

“อาแหนม วันนี้อาบน้ำหรือยังเนี่ย” หลานสาวถามพลางส่ายหน้าอย่างเอือมๆ และไม่ได้รอฟังคำตอบแต่ประการใด มือเรียวคว้าถ้วยกาแฟเย็นชืดเข้าครัวเททิ้งแล้วชงมาวางให้ใหม่

“อาบตั้งแต่เช้าแล้ว ถึงอาจะแต่งตัวเป็นยายเพิ้งอยู่บ้านแต่ก็รักสะอาดนะจ๊ะ” คนเป็นอาตอบพลางค้อนพลาง ก่อนจะมองร่างของหลานสาวที่ยังอยู่ในชุดทำงาน

“ไม่ต้องมาว่าอาเลยนะน้ำอิง เราก็เหมือนกันกลับมาจากทำงานแทนที่จะเปลี่ยนเสื้อผ้ามัวแต่นั่งคุยกับนิกอยู่นั่นแหละ”

คนถูกว่ากลับหัวเราะแหะ “นิกมาชวนเราสองคนไปเที่ยวเขาใหญ่ค่ะ อาแหนมไปนะคะ เผื่อจะได้แรงบันดาลใจมาเขียนนิยายหรือฉากเลิฟซีนที่ยังคิดไม่ออกไงคะ” อิงลดาพูดหว่านล้อมอาสาว เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ค่อยยอมออกจากบ้านนัก

“เขาใหญ่รึ ดีเหมือนกัน อาไม่ได้ไปนานแล้ว ช่วงนี้หน้าหนาวด้วยสิ เผื่อจะได้แรงบันดาลใจอย่างที่น้ำอิงว่าจริงๆ นั่นแหละ ตกลงอาไปด้วย” อินทิรารับปากโดยง่ายผิดความคาดหมาย หลานสาวถึงกับอ้าปากค้าง ถ้อยคำที่เตรียมไว้พูดชักจูงเผื่ออีกฝ่ายไม่ตกลงชะงักงัน

“อาแหนมไปจริงๆ นะคะ”

“อ้าวแล้วกัน จะโกหกทำไมเล่า ไปก็ไปสิจ๊ะ” คนเป็นอาตอบยิ้มๆ อีกเหตุผลหนึ่งที่ยอมตกลงไปเที่ยวด้วยคือ ไม่อยากให้หลานสาวไปเที่ยวตามลำพังกับอาชวินสองต่อสอง แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายนั้นไม่สนใจผู้หญิงก็ตาม เรื่องแบบนี้ไว้ใจได้ที่ไหนกันเล่า อย่างที่เคยมีข่าวทอมกับเกย์ดื่มเหล้าด้วยกัน ไม่นานทอมก็ท้องเสียอย่างนั้น

“รู้หรือเปล่าน้ำอิงดีใจที่สุดเลย อาแหนมไม่ค่อยยอมออกจากบ้านไปไหน แต่คราวนี้ยอมตกลงง่ายๆ น้ำอิงก็งงสิคะ” น้ำเสียงของหลานสาวแฝงไปด้วยอาการดีใจจนปิดไม่มิด

“ที่อาไม่อยากไม่ไหนเพราะคิดว่าอยู่บ้านเราก็มีความสุขแล้วจ้ะ ของกินก็มีเพียบพร้อม”

“ถ้าวันหนึ่งเกิดเจ้าของสำนักพิมพ์หรือแฟนคลับหนังสือของอาแหนมอยากพบตัวจะทำยังไงล่ะคะ อาแหนมบอกเองไม่ใช่หรือคะว่าหนังสือเล่มล่าสุดขายดีอันดับต้นๆ”

“เอาไว้ให้ถึงวันนั้นซะก่อนแล้วค่อยว่ากันจ้ะ” อาสาวตอบแบ่งรับแบ่งสู้

“ถ้าอย่างนั้นอาแหนมเตรียมเสื้อผ้าหนาๆ ไว้ให้พร้อมสำหรับไปเที่ยวสามวัน อย่าลืมเสื้อหนาวด้วยนะคะ”

“อาคิดว่าคงไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่หรอกมั้ง เมืองไทยเราห่างหายจากอากาศหนาวมานานแล้ว”

“เตรียมไปก็ไม่เสียหลายไม่ใช่หรือคะ” หลานสาวแย้ง

“จ้าคุณหลานสาว” อินทิราบอกหลานสาวแล้วยกกาแฟที่อีกฝ่ายชงมาวางไว้ให้ขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้ว ก่อนจะบอกหลานสาว “อาทำกับข้าวไว้ให้แล้ว อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกินได้เลย ไม่ต้องรออา”