อุ้มรักมาเฟีย

ตอนที่ 2 เมียเก็บ

ไอรดาพาเธอไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่กว่าสิบชุด รวมทั้งชุดชั้นใน ชุดนอน ชุดลำลอง ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ แล้วให้เธอเปลี่ยนชุดที่ซื้อให้วันนี้ใส่กลับไปที่บ้านพร้อมกับไอรดา

ไอรดาพาเธอกลับไปที่บ้านในตอนเย็นที่กำลังตั้งโต๊ะอาหารอยู่ โสภิดาเดินตามหลังไอรดาเข้ามาเธอตัวสั่นเทาด้วยความกลัวเมื่อเห็นอารยะที่ทำหน้าเหมือนไม่พอใจ ส่วนนุสรานั้นมองเธอด้วยความงุนงงแต่ก็แอบชื่นชมในความสวยและอ่อนเยาว์ของเธออยู่ไม่น้อย

“นั่งลงสิ” ไอรดาสั่งให้โสภิดานั่งลงข้างๆ เธอ แล้วเด็กรับใช้ก็นำจานมาวางต่อหน้าเธออีกชุด

“นี่พี่ใหญ่ พี่ชายของฉัน และพี่อ้อมภรรยาเอกของเขา” ไอรดาบอก โสภิดายกมือไหว้แล้วก้มหน้าลงเล็กน้อย

“โสภิดาคือคนของเล็ก เธอจะมาทำหน้าที่อุ้มท้องให้กับพี่ใหญ่” ไอรดาบอกอารยะที่กำลังสงสัยว่าเธอคือใคร

“พี่ไม่อยากแต่งเมียรองเข้าบ้านอีกแล้ว แต่ละคนงามหน้านัก” อารยะพูดเสียงกร้าว เจ็บใจทุกครั้งที่นึกถึงบรรดาภรรยารองที่เขาจัดงานแต่งงานเล็กๆ ให้เกียรติเธอมาเป็นภรรยาอีกคน แต่ว่าทุกคนก็นอกใจเขาทั้งสิ้น โดยที่ไม่เคยเอะใจว่าเป็นฝีมือของน้องสาวที่กำจัดปลิงดูดเลือดในสายตาเธอไป

“คนนี้ไม่ต้องแต่งค่ะ เธอจะมาทำหน้าที่อุ้มท้องเพียงอย่างเดียว เป็นเมียลับๆ ของพี่ใหญ่” ไอรดาบอกพี่ชาย ขณะที่โสภิดาตัวสั่น กลัวอารยะเป็นที่สุด

อารยะหันหน้าไปมองภรรยาของเขาอย่างขอความเห็น นุสราเห็นว่าโสภิดาดูซื่อๆ ไม่น่าจะมีพิษมีภัยอะไรก็เลยพยักหน้าให้เขาตัดสินใจเอง แต่อารยะยังคงนิ่ง

“อายุเท่าไรแล้วล่ะ” นุสราถามเธอเสียงนุ่มนวล ถึงในใจจะเจ็บปวดเวลาเห็นสามีต้องไปนอนกับใคร แต่ก็ต้องอดทนเพราะรู้ว่าเขาต้องการลูกมากแค่ไหน และเธอไม่สามารถมีลูกให้เขาได้

“ยี่สิบสองคะ” โสภิดาตอบเสียงสั่น

“เพิ่งเรียนจบเหรอ” เธอถามต่อ

“กำลังเรียนปีสองค่ะ เรียนเสาร์-อาทิตย์” โสภิดาตอบแล้วก้มหน้า

“เรียนเสาร์-อาทิตย์ มหาวิทยาลัยเปิดใครๆ เขาก็เรียนกัน คนอุ้มท้องไปสอบมีเยอะแยะ” ไอรดาพูดขึ้น เมื่อเห็นว่าอารยะทำหน้าเหมือนเป็นกังวล

“งั้นให้เธอพักที่ห้องปีกซ้ายก็แล้วกัน” อารยะบอก แล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ

นุสราตักกับข้าวให้โสภิดาเพื่อแสดงความเป็นมิตร

แต่โสภิดารู้ว่าเธอเป็นภรรยาของอารยะ คนที่เธอจะมาเป็นเมียเก็บให้เขาผลิตทายาทก็ยิ่งเกรงใจนุสราเข้าไปใหญ่ เธอทานข้าวด้วยท่าทางที่ตื่นตระหนกจนนุสราอดสงสารเธอไม่ได้

“เล็กไปเจอเด็กคนนี้ที่ไหน” อารยะถามขึ้นมา

“พี่ใหญ่อย่าสนใจเลยคะ รู้แค่ว่าโสภิดาเต็มใจที่จะตั้งท้องลูกของพี่ใหญ่ก็พอ” ไอรดากล่าว มองหน้าพี่สะใภ้ที่อายุห่างกับเธอแค่ปีเดียวด้วยท่าทางที่เหนือกว่า

ไอรดาไม่ได้เกลียดนุสรา เพียงแต่เธอไม่ปลื้มที่นุสราไม่สามารถมีทายาทให้พี่ชายเธอได้ พี่ชายเธอเลยต้องแต่งเมียน้อยเข้าบ้านมาผลาญเงินไปไม่ใช่น้อย

เธอหวงสมบัติแต่เธอไม่ได้เห็นแก่ตัว ไม่อยากได้สมบัติส่วนของพี่ชาย แต่เธออยากรักษาผลประโยชน์ให้กับเขาเท่านั้น

“ทานข้าวเสร็จก็ไปเตรียมตัวรอฉันที่ห้องก็แล้วกัน” อารยะบอกเมื่อเห็นว่าโสภิดารวบช้อนแล้ว

เธอสะดุ้งนิดๆ เมื่อเขาพูดกับเธอ

“ค่ะ” โสภิดารับปากเขาตัวสั่น ภาวนาว่าอย่าเพิ่งให้เขาทำอะไรเธอคืนนี้เลย

***************************

โสภิดาเดินตามคนรับใช้ที่อายุน่าจะมากกว่าเธอไม่กี่ปีมาที่ห้องนอนที่เขาบอก

“เป็นห้องเก่าของภรรยารองคนอื่นๆ ค่ะ คุณพักได้ตามสบายเลยนะคะ” คนรับใช้บอกโสภิดา

“พี่เรียกหนูว่าส้มก็ได้จ๊ะ”

“ไม่ได้หรอกค่ะ พี่จะเรียกว่าคุณส้มก็แล้วกันนะคะ พี่ชื่อหวานนะคะ” หวานบอกเธอแล้วจัดของช่วยเธอ

“คุณใหญ่สั่งว่าให้เตรียมตัว คุณส้มรู้ใช่ไหมคะว่าหมายถึงอะไร” หวานถามเธอไปด้วยเก็บของไปด้วย

“ก็เตรียมตัวตอบคำถามอะไรแบบนี้มั้งคะ” โสภิดาบอกด้วยความซื่อ

“คุณใหญ่หมายถึงให้คุณส้มอาบน้ำให้สะอาด ใส่ชุดนอนไว้รอ คุณใหญ่จะเข้ามานอนห้องนี้กับคุณส้มในคืนนี้ค่ะ” เธอบอกโสภิดาแล้วยิ้มให้ ดูออกว่าโสภิดาเป็นคนซื่อๆ

“นอนด้วยกันเหรอคะ” โสภิดาถามด้วยความตกใจ

“แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ คุณใหญ่เธอรักคุณอ้อมมาก คุณอ้อมเธอไม่สามารถมีลูกได้ คุณใหญ่เลยต้องแต่งคุณนายรองเข้ามาถึงสามครั้ง แต่ละคนก็นอกใจคุณใหญ่และผลาญเงินไปวันๆ ไม่มีใครตั้งท้องสักที แล้วคุณอ้อมเธอก็ใจดีนะคะ เธอไม่เคยว่าเลยที่คุณใหญ่จะแต่งเมียน้อยเข้าบ้าน” หวานพูดไปพลางจัดของไป

“เวลานอนกับคุณนายรองเสร็จ คุณใหญ่ก็ไม่เคยค้างนะคะ จะกลับไปนอนกับคุณอ้อมทุกครั้ง เธอสองคนรักกันมาก คุณใหญ่ไม่ใช่คนเจ้าชู้อย่างที่ใครๆ เขาลือกันเลย” หวานอธิบายยาวเหยียด เธอเข้าใจว่าโสภิดาจะกลัวอารยะที่มีข่าวลือด้านความเจ้าชู้ ว่าแต่งเมียน้อยเข้าบ้านสามคน ทั้งที่จริงๆ แล้วโสภิดาไม่เคยรับรู้เรื่องอะไรพวกนี้เลยด้วยซ้ำ

“สงสารคุณอ้อมจัง เธอคงเสียใจมากแต่ก็ต้องทำใจยอมรับเพื่ออยากให้คุณใหญ่มีทายาท” โสภิดาพูดออกมา

“จริงที่สุดค่ะ” หวานบอก แล้วเตรียมตัวจะลงไป

“อย่าลืมอาบน้ำแต่งตัวรอคุณใหญ่นะคะ แล้วบ้านนี้ส่วนใหญ่จะแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นนะคะ” เธอบอกแล้วเดินจากไป ปล่อยให้โสภิดายืนทำใจอยู่อย่างนั้นคนเดียว

“เฮ้อ วันนี้มันเป็นวันอะไรกันนะ” โสภิดาบ่นตัดพ้อกับตัวเอง แล้วเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวรอการมาของอารยะตามที่หวานบอก

***************************

อารยะขึ้นห้องอาบน้ำแต่งตัวแล้วนั่งคุยกับนุสราสักพัก เขาจะกอดปลอบใจเธอทุกครั้งที่จะเข้าหาผู้หญิงคนอื่น

“อ้อมรู้ใช่ไหมว่าผมทำเพื่อเรา”

“อ้อมรู้ค่ะ พี่ใหญ่อย่ามัวแต่เสียเวลาเลยค่ะ รีบไปเถอะค่ะ เดี๋ยวมันจะดึกเสียก่อน” นุสราบอกสามีด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล

“ผมจะรีบกลับมานอนกอดคุณนะ” อารยะบอกเธอเสียงนุ่ม เขาไม่เคยพูดจาอ่อนหวานนุ่มนวลกับผู้หญิงคนไหนนอกจากนุสรา

“ไปเถอะค่ะ” นุสราบอกแล้วดันหลังเขาออกไป

พอลับหลังเขาเธอก็น้ำตาไหลออกมาด้วยความอัดอั้น ถึงเธอจะชินกับการที่เขานอนกับผู้หญิงคนอื่น แต่มันก็อดคิดมากไม่ได้ เธอกลัวว่าอารยะจะปันหัวใจให้คนอื่นมากกว่าเธอ แต่ที่ผ่านมาเขาไม่เคยทำก็จริง แต่เธอก็อดระแวงไม่ได้ บางทีโสภิดาอาจเป็นคนที่ทำให้เขาแบ่งความรักจากเธอไปก็ได้

อารยะไม่ได้เคาะห้อง เขาเปิดประตูเข้าไปตามปกติ พบว่าประตูล็อกอยู่เขาถึงกับหัวเสีย เพราะเขาไม่ชอบให้ใครล็อกประตูก่อนที่เขาจะเข้ามา เพื่อจะได้รู้ว่าเธอไม่ได้แอบทำอะไรอยู่หรือว่าถ่วงเวลามาเปิดประตูเพื่อปิดบังว่ากำลังคุยกับผู้ชายคนอื่น

อารยะไม่ได้หึงหวง แต่เขาต้องมั่นใจว่าเด็กในท้องเป็นลูกของเขาจริงๆ เท่านั้น

เขาเคาะห้องด้วยความหงุดหงิด โสภิดามาเปิดประตูให้เขาในชุดนอนวาบหวิวที่ไอรดาเลือกให้เธอ

อารยะถึงกับโกรธไม่ลงเมื่อเห็นความงามของคนตรงหน้า เธอดูสวยสมวัยและน่าค้นหามากในตอนนี้

“ฉันไม่ชอบให้ล็อกประตู วันหลังห้ามล็อก” เขาบอกเธอเสียงเรียบ แล้วปิดประตูล็อกไว้แล้วเดินตรงมาหาเธอ

เธอตัวสั่น ถอยหลังหนีเขาอย่างช้าๆ จนชนกับขอบเตียง

“เวลานอนกับผู้หญิง ฉันไม่ชอบคนที่ขัดขืน ฉันไม่ชอบให้ร้องไห้” เขาพูดแล้วมองหน้าเธอที่ดูตื่นกลัวเขาอยู่

“ฉันไม่ชอบการจูบปากกับคนอื่นที่ไม่ใช่อ้อม” เขาบอกในสิ่งที่เธอควรจะรู้

โสภิดาพยักหน้าเหมือนว่าเธอเข้าใจ อารยะเดินไปหยุดตรงหน้ายื่นมือไปถอดชุดนอนออกให้เหลือแค่ชั้นในตัวจิ๋ว แล้วผลักโสภิดาให้นอนลงไป

“และอีกข้อ ฉันไม่ชอบให้ใส่ชั้นในนอน มันเกะกะ” อารยะบอกเสียงห้วน

โสภิดาหน้าแดง เธอไม่เคยต้องโป๊ขนาดนี้ต่อหน้าคนอื่นเลยสักครั้ง

อารยะถอดเสื้อผ้าของตัวเองพาดไว้ที่ปลายเตียง เผยให้เห็นหุ่นที่กำยำสมส่วนและอาวุธที่ผงาดพร้อมจะใช้งาน เธอจึงเบือนหน้าหนี หลับตาไม่อยากมองภาพตรงหน้า

เขาเดินมาปลดชั้นในเธอออกให้อยู่ในสภาพที่พร้อมสำหรับการร่วมรัก แล้วขึ้นคร่อมทับเธอทันที

อารยะไซร้ซอกคอเธอและสูดดมความสาวด้วยความพอใจ เขาไม่ได้รักเธอแต่เรื่องบนเตียงเขาก็ไม่เคยเอาเปรียบผู้หญิง เขาต้องทำให้เธอมีความสุขไปพร้อมๆ กันกับเขา

อารยะเล้าโลมเธอตั้งแต่คอลงมาจนถึงหน้าอก โสภิดาตัวเกร็งด้วยความกลัวแต่สักพักก็ตัวอ่อนลงเพราะการเล้าโลมที่ช่ำชองของเขา เธอนอนนิ่งให้เขาทำอย่างที่ต้องการ และเผลอครางออกมาเมื่อปลายลิ้นชื้นสัมผัสกับยอดอกของเธอ

อารยะใช้นิ้วบี้จุดกระสันของเธอจนโสภิดาส่ายไปมาด้วยความเสียว แล้วเขาก็ใช้นิ้วสอดเข้าไปแล้วสร้างความสุขกับเธอด้วยนิ้วของเขา พอร่องนั้นแฉะเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นเขาก็จับแท่งแข็งแรงนั้นกดลงไปทันทีจนมิดด้าม โสภิดาเสียงหลง กอดเขาไว้แน่น เล็บจิกแผ่นหลังของเขาด้วยความอึดอัดปนเสียวซ่าน

อารยะยิ้มอย่างพอใจที่เขาเป็นคนแรกของเธอ เขาขยับสะโพกอย่างช้าๆ พอโสภิดาเริ่มคราง เขาก็กระหน่ำใส่เธออย่างดุดัน โสภิดาครางอย่างมีความสุข

เธอเคลิบเคลิ้มไปกับลีลาที่เร่าร้อนจนลืมไปว่าเธอกับเขาไม่ได้รักกันเลยสักนิด เธอรู้แค่ว่าตอนนี้เธอต้องตักตวงความสุขตอนนี้ก่อน

โสภิดาแอ่นสะโพกรับการกระแทกจากเขา แล้วอารยะก็พาเธอล่องลอยขึ้นสวรรค์พร้อมกันกับเขาในที่สุด เขากดแช่ทิ้งไว้ยังไม่ยอมเอาออกมาทั้งๆ ที่รีดน้ำออกไปจนหมดแล้ว

อารยะอยากทำเธออีกรอบแต่ก็กลัวว่านุสราจะรอ เขาเลยรีบลุกออกไปด้วยความเสียดาย

“นอนค้างไว้สักพักค่อยไปล้างออก” อารยะสั่งเธอแล้วใส่เสื้อผ้าเดินออกจากห้องไป โดยไม่ลืมที่จะล็อกห้องให้เธอ

โสภิดาร้องไห้ทันทีที่เขาออกไป ถึงเหตุการณ์เมื่อสักครู่มันจะสร้างความสุขให้เธอ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าโสภิดาจะมีความสุขที่ได้ทำลงไป เธอร้องไห้คิดถึงแต่หน้าพ่อหน้าแม่ลอยมา แล้วบอกกับตัวเองว่าเธอต้องอดทน และรีบตั้งท้อง รีบมีลูกให้เขาให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะได้กลับไปอยู่กับพ่อแม่เสียที

***************************