CHAPTER 105
----------------------
GED POV
----------------------
Nung marinig namin ang sinabi nya ay halos sabay pa kaming mapatingin sa kanya ni tatay. At ganoon na nga lamang ang aking pagkagulat nung makita ko kung gaano karami ang kanyang kasama. Mga kalalakihan na pawang mga armado ng mga patalim at sandata ang lahat ng mga kamay.
"Sino kayo at anong kailangan nyo?" Matapang na tanong ko sa kanila. Humakbang ako patungo sa harapan ni itay, senyales na po-protektahan ko sya.
Subalit hindi pa ako tapos sa mga sasabihin ko ay naramdaman ko na ang bigat ng paglapat ng palad ni tatay sa aking balikat.
"Makinig ka Ged... ang mga taong iyan ay pawang mga basura lamang. Hindi sila importante kaya ako na ang bahala sa kanila. Kayang kaya ko silang lahat kaya kung ako sayo ay puntahan
