อัศวินไปส่งญาดาที่บ้านเสร็จแล้วก็ขับรถกลับบ้านตัวเอง โดยที่ตลอดทางเขาเอาแต่คิดถึงสิ่งที่ญาดาพูดแล้วนึกถึงวันนี้ที่เธอแต่งตัวสวยจนเขาตะลึง และที่ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดใจขึ้นมาก็คือ ภาพที่เขาเห็นพวกผู้ชายแอบมองเธอ และมิสเตอร์จอร์นส่งสายตาเจ้าชู้มาให้เธอ แล้วเธอก็ยังเล่นด้วยอีกต่างหาก
โดยระหว่างขับรถกลับบ้านเขาก็มัวแต่คิดถึงเรื่องของญาดา จนลืมโทรกลับไปหาพิมพรรณตามที่บอกกับเธอเอาไว้ เธอจึงโทรมาหาเขาเองแต่เขาปิดเสียงโทรศัพท์ไว้ตั้งแต่ตอนที่คุยงานกับมิสเตอร์จอร์น เขาจึงไม่ได้ยินสายที่เธอโทรเข้ามา
“ทำไมไม่รับสายนะ..?”
พิมพรรณโทรไปหาเขาหลายสายก็ยังไม่รับสักที จนเธอเริ่มหงุดหงิด
“แม่คะ..ดูวินซิคะไม่รับสายพิมอีกแล้ว..”
“วินเขายังคุยงานอยู่หรือเปล่าลูก..”
“คุยงานอะไรดึกดื่นป่านนี้คะ นี่มัน 4 ทุ่มกว่าแล้วนะคะแม่”
พิมพรรณชีกสีหน้าไม่พอใจที่อัศวินไมาเคยสนใจเธอเลย มีแต่เธอที่คอยโทรหาเขาอยู่ฝ่ายเดี
