VILLAIN วายร้ายกลัวเมีย

VILLAIN 02 น่ากลัว

พักเที่ยง

โรงอาหาร

เมื่อได้เวลาพักแล้วฉันก็มาหาอะไรทานที่โรงอาหารที่นี่นักศึกษากับอาจารย์ก็ใช้ร่วมกันเลยไม่มีแบ่งแยก วันนี้วันแรกเลยยังไม่มีอะไรที่น่าเหนื่อยใจเท่าไหร่นัก อาจจะต้องเจอพวกขี้แซวบ้างแต่ก็ฉันก็ยิ้ม ๆ และปล่อยผ่านไปเท่านั้น พอผ่านไปสักระยะเดี๋ยวก็ชินไปเองแหละมั้ง

แต่ว่าวันแรกนี้ฉันไม่ชินเลยเพราะเดินไปทางไหนก็มีแต่คนมอง...

"มองอะไรกันนะ..." ฉันพูดเบา ๆ หน้าร้านข้าว

"คนสวยหนุ่ม ๆ ก็ต้องมองเป็นธรรมดาแหละจ๊ะ ตอนป้าสาว ๆ ก็แบบนี้แหละ ฮ่า ๆ" ป้าร้านข้าวได้ยินก็พูดกับฉัน

"แหะ ๆ หนูไม่ได้สวยอะไรหรอกค่ะก็ธรรมดาทั่วไป"

"น่ารักถ่อมตัวซะด้วยรับอะไรดีจ๊ะหนู?" ฉันมองอาหารตักราดข้าวด้านหน้าก่อนจะสั่งที่อยากทานไปสองอย่าง

"เอาผัดวุ้นเส้นกับผัดฟักทองค่ะคุณป้า"

"ได้จ๊ะ รอแปบนะ" และคุณป้าก็ไปตักให้ฉัน

"เดี๋ยวหนูไปซื้อน้ำก่อนนะคะเดี๋ยวกลับมาเอา 40 บาทใช่ไหมคะ?" ฉันพูดราคาตามป้ายที่ติดเอาไว้

"ใช่จ้า"

"นี่ค่ะ เดี๋ยวหนูมาค่ะ" ฉันวางเงินไว้ก่อนจะเดินไปร้านน้ำเพื่อซื้อน้ำ

ร้านน้ำ

"ลุงคะหนูเอาน้ำเปล่าเย็น 1 ขวดค่ะ" ฉันสั่งน้ำ

"ได้จ้าาาา นี่จ๊ะ 10 บาท"

"ขอบคุณคะ..." หมับ! เอ้าา! ฉันกำลังจะหยิบน้ำจากลุงแต่ปรากฎว่ามีคนแย่งไปและคนนั้นก็คือแสงเหนืออีกแล้วทำไมเขาวนเวียนใกล้ตัวฉันจังหรือว่าวิทยาลัยมันแคบ??

"มองหน้าทำไมฉันอยากได้ขวดนี้?!" เขาพูดกับฉันอย่างน่ากลัวเพราะงั้นฉันเลยไม่อยากมีปัญหาฉันไม่ชอบเขาเลยอะ

"เอาไปสิลุงค่ะหนูขอขวดใหม่ด้วยนะคะ"

"ไม่อยากได้ล่ะเอาไปสิ" หมับ! เขายัดใส่มือของฉันและก็ไป

"อะไรของเขาเนี่ย?" ฉันเริ่มงงและไม่เข้าใจการกระทำของเขา เฮ้อออ~

"เจอคนสวยหนุ่ม ๆ ก็คงอยากแกล้งละมั้ง ฮ่า ๆ"

"แต่เราไม่ได้รู้จักกันนะคะแกล้งแบบนี้ได้ด้วยเหรอ ไม่น่ารักเลย"

"ผู้ชายก็แบบนี้แหละหนูมันห่ามมมม!!" ฉันไม่เข้าใจที่ลุงร้านน้ำพูดเท่าไหร่จ่ายเงินแล้วก็เดินไปเอาข้าว

ร้านข้าว

"ว่าไงนะคะ?" และเมื่อกลับมาที่ร้านก็พบว่ามีคนเอาจานข้าวของฉันไปแล้ว

"พ่อหนุ่มมีลายสักมาเอาไปแล้วจ๊ะ เขาบอกว่านั่งโต๊ะเดียวกันชื่ออะไรนะ...แสงเหนือละมั้งคนที่ดัง ๆ เรื่องเลว ๆ น่ะ" อะไรนะแสงเหนืออีกแล้วเหรอเขาเป็นอะไรของเขาเนี่ย

"เข้าใจแล้วค่ะ แต่ว่าถ้ามีรอบหน้าคุณป้าอย่าให้นะคะเขาจะแกล้งหนู"

"จ้า ป้าขอโทษด้วยนะ"

"ไม่เป็นไรค่ะ" ฉันออกมาจากหน้าร้านก่อนจะมองแสงเหนือทำไมเขาต้องมาแกล้งฉันด้วยเนี่ยเราไม่เคยเจอหรือว่ารู้จักกันมาก่อนเลยนะ หิวก็หิวยังต้องมาเสียเวลามองหาเขาอีกเนี่ย

กึก! มองหาอยู่พักนึงฉันก็เห็นเขากำลังนั่งอยู่กับเพื่อนของเขาจะปล่อยเขาไปหรือว่าซื้อใหม่ดีเนี่ย?

ฉันหันกลับไปมองร้านข้าวพบว่าตอนนี้คนเริ่มเยอะแล้ว ถ้ามัวไปต่อแถวคงไม่ทันคาบบ่ายแน่นอนเพราะงั้นฉันต้องไปเอาจานข้าวของฉันคืนมา

หมับ! หมับ!

"จะเอาไปไหน?" ฉันหยิบจานข้าวตัวเองจากโต๊ะของเขาแต่แสงเหนือก็คว้ามือของฉันเอาไว้ทำให้ฉันต้องรีบปล่อยจานข้าวทันที เพราะว่ามันไม่สมควรฉันเป็นอาจารย์ส่วนเขานักศึกษาแม้ว่าจะแค่ฝึนสอนก็ตาม

"ไปทานน่ะสินี่มันจานข้าวของฉันนะคะ" ฉันบอกกับเขา

"รู้แต่ว่าก็นั่งนี่สิตอนนี้มีที่ให้นั่งหรือไง?" เขาบอกและมองไปรอบ ๆ

"มันก็น่าจะมีสักทีแหละ"

"จะดื้อด้านทำไมนั่งด้วยกันก็จบแล้วไหม?" เขาบอก

"ใครกันแน่ที่ดื้อนายนั่นแหละดื้อ"

"เออ ดื้อพอใจยังทีนี้ก็นั่งลงได้แล้ว"

"นี่เหรอวะนักศึกษาฝึกสอนที่เขารือกันว่าสวยยยยยยยย" เพื่อนของแสงเหนือมองหน้าของฉัน

"คนนี้แหละ"

"สวยจริงด้วยผมชื่อไม้เอกนะครับยินดีที่ได้รู้จัก ถ้าได้สอนพวกเราจะดีมาก ๆ ๆ เลยละครับอาจารย์คนสวย" ไม้เอกพูด

"ผมไม้โทนะแฝดมันแต่ไม่กามเหมือนมัน นั่งก่อนเถอะครับตอนนี้หาที่นั่นยากนะอาจารย์"

"อาจารย์ชื่อยาหยีค่ะ ^^" ฉันยิ้มให้ทั้งสองอย่างเป็นมิตร

"นั่งลง!!" แสงเหนือดุใส่ฉันเสียงดังทำให้ฉันตกใจกลัวและรีบนั่งลงทันที

พรึ่บ!

"ก็แค่นี้ต้องให้เสียงดัง เวลาฉันพูดอะไรทำตัวให้ว่าง่ายหน่อย" เขาพูดเสียงเย็นชาทำให้ฉันเริ่มมือสั่นอย่าหวาดกลัวฉันไม่ชอบเลยแบบนี้

"ฮึก!" ฉันจะร้องไห้แล้วนะ

"เป็นอะไรวะ?!" เขาถามเสียงดังขึ้นอีกจนฉันสะดุ้ง

"นะน่ากลัวอ่าาาา T^T"

"เงียบ!!จะร้องไห้ทำไมวะ?!"