Burak ile okula geldiğimizde heyecanlıydım. İkinci kez ele ele yürüyecek olsak da daha yeni olduğu için alışana kadar böyle devam ederdi. Dersliğin önünde dondurma yerken de herkes görmüştü. Okulun dondurmacı başları olmuştuk. Asel, Mimarlık fakültesinde bile bizden bahsettiklerini söyledi. Zaten orası bizi dondurmacı başları olarak telaffuz ediyordu.
İyi ki dondurma yedik. Ama reklamlardan fırlamış gibiydik. Buna da yabancı oldukları için herkes bizi konuşuyordu.
Burak arabasını uygun bir yere park etti. Bana döndü. "Heyecanlı görünüyorsun." dediğinde derin bir soluk çektim ciğerlerime.
"Birazcık. Dün de herkesin gözünün önündeydik. Okul alışana kadar bizi konuşmaya devam edecekler."
Burak gözündeki gözlüğü çıkarttı. "Benimle çıkıyorsun normaldir."
Göz devirdim. "Bu egoların bana
