O ses beynimde yankılandı. Uygun değil. Annesi Okşan Hanım kafasını yere eğdi. Yüzüme bakmıyordu.
Burak "Bunun Dilan'la alakası yok baba!" diye bağırdı. Burukça gülümsedim. Bunlar acı dolu kalbimin dışa yansımasıydı.
İçim ateş gibi yanıyordu. Babası "Burak onun ailemize uygun olmadığını bile bile eve getirdin! Ne bu ev toplama kampı mı?" diye bağırdı alayla.
Sanki benim duymamı istiyor gibiydi. Amacına da ulaşmıştı. Kalk ve git Dilan! Ya da o adamı bekle.
Okşan Hanım elimi tuttu. Kafamı kaldırıp ona baktım. Bana gülümsedi. Yanındayım kızım dercesine.
Ben de gülümsedim. Burak "Baba saçmalıyorsun! Aşk ya bu! Uygunluktan kastın ne? Ailesi zengin olsun beni aldatsın sorun değil, di mi? Senin algın bu mu? Ben Dilan'a aşığım!"
Babası Haldun Bey ise "Aşık falan değilsin. Git futbolcu o
