EP.2 พินัยกรรมโลกแตก
1223 Words
EP.2 พินัยกรรมโลกแตก
แสงสีเหลืองอ่อนจากจันทราทอดอ่อนลงบนเรือนร่างที่นอนอยู่บนเตียงกว้าง ใบหน้าของเขาชื้นเหงื่อ คิ้วหนาดั่งคันศรขมวดมุ่นบ่งบอกว่าเจ้าตัวกำลังฝันร้าย มือหนาปัดป่ายไปมาก่อนที่ดวงตาคมกริบจะเบิกขึ้นพร้อมกับร่างหนาที่ทะลึ่งตัวลุกจากที่นอนอย่างรวดเร็ว
“บ้าฉิบ!”
เมื่อรู้สึกตัวว่าตนเองฝัน ชายหนุ่มก็ทุบกำปั้นลงบนหมอนอย่างแรง จนหมอนปริแตกทำให้ขนเป็ดสีขาวกระจายฟุ้งไปจนทั่วห้องทว่าเจ้าตัวหาได้สนใจไม่ ทริบเฟนยังคงกำหมัดแน่นขบกรามเข้าหากันจนเป็นสันนูน ดวงตาที่เคยอบอุ่นวาวโรจน์เต็มไปด้วยความเคียดแค้นชิงชัง
“ผู้หญิงแพศยา!”
สบถออกมาด้วยความกรุ่นโกรธ ทำไม! ทำไมเขายังฝันถึงผู้หญิงแพศยาอย่างหยกทิพย์ ทั้งที่เวลาได้ล่วงเลยผ่านมาถึงหกปีแล้ว แต่ทำไมหัวใจยังไม่เคยลืม ทำไมถึงยังฝันถึงความสุขจอมปลอมซ้ำๆ ทั้งที่รู้ดีว่ามันก็แค่ละครฉากหนึ่งที่ผู้หญิงเจ้ามารยาบรรจงสร้างขึ้นเพื่อหวังเหยียบย่ำเขาไปหาบิดา
ใช่! ผู้หญิงคนนั้นเป็นภรรยาของบิดา!
เธอใช้เขาเป็นสะพานเพื่อข้ามไปหาชายสูงวัยที่แก่คราวพ่อ ผู้หญิงหิวเงินที่ไม่สนใจว่าใครจะเสียใจ เจ็บปวดปางตายเพียงใด เธอทำทุกอย่างเพียงเพื่อเงินเท่านั้น
“หยกทิพย์! เมื่อไหร่เธอจะตายไปจากหัวใจฉันสักที เมื่อไหร่!”
‘มีนัดกับทนายเอ็ดการ์ด’
ศัลยแพทย์หนุ่มในชุดกาวน์อ่านข้อความในสมาร์ตโฟนแล้วขมวดคิ้วมุ่น เขามีเวลาพักราวๆ ห้าชั่วโมงก่อนที่จะต้องผ่าตัดเคสต่อไป ใจจริงเขาอยากนอนพักเอาแรงมากกว่ากลับไปที่คฤหาสน์ทริสตัน แต่ก็รู้ดีว่าไม่อาจขัดทนายเอ็ดการ์ดได้ แม้เขาจะไม่สนใจเงินทองมากมายของบิดา แต่เขาก็ควรเข้าไปรับฟังคำสั่งเสียสุดท้ายของท่าน
บิดาที่เขารักและเคารพเหนือสิ่งอื่นใดในชีวิต ท่านเป็นผู้ให้กำเนิด เลี้ยงดู มอบอนาคต และพรากความสุขไปจากเขา ดวงตาในกรอบแว่นหรี่ลงเล็กน้อยก่อนจะสลัดความคิดเหล่านั้นทิ้งไปอย่างไม่ไยดี บิดาไม่ได้หักหลังเขา ท่านเองก็เป็นเหยื่อเช่นที่เขาเป็น
เหยื่อรสโอชะให้ผู้หญิงไร้ยางอายหลอกล่อ หวังจะปอกลอกทั้งพ่อทั้งลูกด้วยจริตมารยาแพรวพราวไม่ต่างจากโสเภณีชั้นต่ำ แม้เหตุการณ์ฝังใจจะทำให้เขาเหินห่างจากบิดาไปถึงห้าปี แต่เมื่อวาระสุดท้ายของท่านมาถึง เขาก็ได้มีโอกาสกุมมือท่านเอาไว้ ยืนส่งท่านกลับสู่สรวงสวรรค์เพื่อรับใช้พระผู้เป็นเจ้าตราบนิจนิรันดร์
ชายหนุ่มเหลือบมองนาฬิกาแขวนผนังอีกครั้ง ก่อนจะถอนหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน ถอดชุดกาวน์แขวนไว้ที่ผนัง แล้วสาวเท้าก้าวออกจากห้องตรวจอย่างรวดเร็ว
ผ่านมาเจ็ดวันแล้ว…หลังจากจัดการกับงานศพของบานเนอร์ ทริสตัน ซึ่งเสียชีวิตลงด้วยโรคหัวใจขณะมีอายุได้ เจ็ดสิบสองปี หนังสือพิมพ์แทบทุกฉบับลงข่าวและร่วมไว้อาลัยการจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับของบานเนอร์ มหาเศรษฐีเจ้าของบริษัทอัญมณีชื่อดังนามทริสตัน อีกทั้งยังร่ำรวยที่ดินและอสังหาริมทรัพย์อีกมากมาย การจากไปของเขาทำให้สื่อทุกสำนักให้ความสนใจ และเมื่องานศพเสร็จสิ้นลง แน่นอนว่าทุกคนต่างพุ่งความสนใจมายังมรดกมหาศาล และทายาทหนุ่มหล่อสามคนแห่งตระกูลทริสตัน
ภายในห้องรับแขกโอ่อ่าของคฤหาสน์ทริสตัน คฤหาสน์ที่สร้างจากหินอ่อนสไตล์นีโอคลาสสิกซึ่งเป็นสถาปัตยกรรมยุคโรมันและกรีกโบราณให้ความรู้สึกวิจิตรตระการตา เทพบุตรรูปหล่อทั้งสามคนนั่งอยู่บนโซฟาด้วยท่าทางแตกต่างกันออกไป
คนแรกนั่งอยู่บนโซฟาตัวยาว เขาเหยียดแผ่นหลังตั้งตรงอย่างผึ่งผาย มาดนักธุรกิจทำให้คุนไซต์สง่างามทุกอิริยาบถ ชายหนุ่มดำรงตำแหน่งประธานบริหารทริสตัน นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่ทั่วโลกต่างจับตามองความสำเร็จของเขาด้วยความสนใจ เขามักมีแผนการแยบคายในหัว นั่นจึงทำให้เขาก้าวนำหน้าคู่แข่งอยู่หนึ่งก้าวเสมอ
คนถัดมาคือทายาทคนรองแห่งตระกูลทริสตัน คุณหมอทริบเฟน นายแพทย์ศัลยกรรมหัวใจมือหนึ่งของอเมริกา ภายใต้ใบหน้าหล่อเหลาเขาสวมแว่นสายตาเอาไว้แสดงถึงความคงแก่เรียนและเอาจริงเอาจังกับชีวิต เขาเป็นคนพูดน้อย ช่างสังเกต อ่อนโยนกับผู้ป่วยราวกับเทพบุตร ทว่าเขากลับเย็นชากับสตรีทุกคน ซึ่งข้อหลังนี้ทำให้หัวใจของสาวๆ ทั่วโลกแทบแตกสลายด้วยความเสียดาย และไม่เข้าใจว่าเหตุใดชายหนุ่มจึงเย็นชากับเพศตรงข้ามนัก หรือว่าแท้จริงแล้วเขารักเพศเดียวกัน
ซึ่งยังคงเป็นข้อสงสัยเรื่อยมา… จะว่าไปแล้วทริบเฟนไม่สนใจเพศใดเลยเห็นจะถูก เขามักวุ่นอยู่กับการทำงานและโรงพยาบาล อุทิศตนเพื่อประโยชน์ส่วนรวมอย่างเต็มกำลัง ณ เวลานี้เขากำลังคิดทบทวนการไปเป็นแพทย์อาสายังถิ่นทุรกันดารอย่างแอฟริกาอีกครั้ง ในเมื่อบิดาได้สิ้นชีวิตลงแล้ว คำสัญญาที่เขาเคยให้ไว้กับท่านว่าจะทำงานที่อเมริกาก็เป็นอันโมฆะ บัดนี้เขามีสิทธิ์จะเดินทางไปทำงานที่ไหนก็ได้
ดีเสียอีก! ไปจากอเมริกาซะเขาจะได้ลืมผู้หญิงแพศยาคนนั้นเสียที
ท้ายสุดคือทายาทคนสุดท้องสุดแสบของตระกูลทริสตัน ฮิดเดนไนต์ หนุ่มเพลย์บอยที่มีลีลาจีบสาวไม่เคยซ้ำ เขาหล่อเหลาไม่น้อยไปกว่าพี่ชายทั้งสองคน อีกทั้งยังมีดวงตาสีน้ำตาลเซ็กซี่ รอยยิ้มกว้างและท่าทางเจ้าชู้ทำให้สาวๆ แทบคลุ้มคลั่งแค่เพียงได้สบตากับเขา
“คุณผู้ชายทั้งสามมารวมตัวกันแบบนี้ ฉันแทบคลั่งแน่ะป้า”
สาวใช้ที่เพิ่งมาทำงานที่คฤหาสน์ไม่นานยืนบิดชายเสื้อแล้วหมุนตัวไปมาด้วยความเขินอาย ดวงตาเคลิ้มฝันเมื่อมองไปยังหนุ่มหล่อถึงสามคน นี่ถ้าพ่อเทพบุตรทั้งสามไม่กำลังพูดคุยทักทายและขยับร่างกายเปลี่ยนอิริยาบถไปมา เธอต้องคิดว่าพวกเขาคือรูปปั้นเทพบุตรที่ได้รับการปั้นแต่งจากประติมากรยอดฝีมือเป็นแน่
“มายืนเพ้ออะไรอยู่นี่ รีบเสิร์ฟน้ำชาแล้วก็รีบออกไปได้แล้ว คุณผู้ชายทั้งสามมีธุระต้องคุยกับคุณทนายเอ็ดการ์ด” เอเลนาแม่บ้านประจำคฤหาสน์หยิกเข้าที่ต้นแขนของสาวใช้ก่อนจะเข็นรถเข็นเครื่องดื่มขนาดเล็กเพื่อเข้าไปเสิร์ฟของว่างให้แก่เจ้านาย
“ใช่เรื่องมรดกหรือเปล่าคะ” สาวใช้ยังไม่วายซุบซิบถาม แม่บ้านไม่ตอบแต่กลับมองตาขวางเป็นเชิงปราม
เสียงรองเท้ากระทบพื้นหินอ่อนดังก้องไปทั่วคฤหาสน์ เมื่อทนายเอ็ดการ์ดปรากฏตัวขึ้น เขาเป็นชายร่างท้วมผมบนศีรษะล้านหายไปครึ่งหนึ่ง ไว้หนวดเครายาวเป็นสีดอกเลาเช่นเดียวกับผมบนศีรษะ เขายิ้มอย่างอารมณ์ดีก่อนจะมองหนุ่มๆ ทั้งสามคน
- Writer
