EP.30 ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน…จูบแว่วหวาน
ชายสูงวัยหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ในอดีต เมื่อก่อนสมัยหนุ่มๆ เขาเข้าออกคฤหาสน์ทริสตันบ่อยๆ แต่พอมีครอบครัวก็ไม่ได้ไปที่นั่นอีกเลย จึงมักเจอกับบานเนอร์ตามสโมสรแทน
หยกทิพย์ยิ้มโดยไม่ได้พูดอะไร ด้วยตอนนั้นยังเด็กมากจึงจำไม่ได้
"แล้วนี่พ่อเราอาการเป็นยังไงบ้าง"
"อาการดีขึ้นแล้วครับ เห็นบ่นว่าเสียดายที่มางานเลี้ยงไม่ไหว"
"คนแก่ก็แบบนี้เจ็บออดๆ แอดๆ ที่ไหนจะเหมือนคนหนุ่มคนสาวที่ยังพอมีเรี่ยวมีแรง จะว่าไปทริบเฟนเปิดฟลอร์เต้นรำให้อาหน่อย จะให้อาเปิดคงไม่ไหวช่วงนี้ปวดสะโพกเหลือเกิน"
"ได้ครับอาหมอ" ทริบเฟนยิ้มรับอย่างยินดี เมื่อดนตรีบรรเลง ชายหนุ่มก็โค้งตัวลงอย่างสุภาพเพื่อขอหยกทิพย์เต้นรำ “เต้นรำกับฉันนะหยกทิพย์”
“ด้วยความยินดีค่ะ”
เพลงหวานบรรเลงขับขานขับกล่อมคู่เต้นรำให้เริงลีลาศอยู่บนฟลอร์ราวกับผีเสื้อสีสวยกระพือปีกโผบินไปทั่วทั้งงา
