SENIORS 17
*****************************
อาร์_อากะอิ : เรียนเสร็จแล้วมาหาพี่ที่ห้องพิเศษด้วยนะ
อาร์_อากะอิ : ถ้าแอบหนีไปก่อนพี่ตามถึงห้องนะครับ
อาร์_อากะอิ : อยากจะดื้อกับพี่ก็ได้นะ
อาร์_อากะอิ : ถ้าพี่ตามถึงห้องไม่รอดนะครับน้องเหมย
กิ่งเหมย : ส่งอะไรมาเยอะแยะขี้เกียจอ่าน
กิ่งเหมย : เหมยรำคาญ
อาร์_อากะอิ : อนุญาตให้รำคาญได้ครับ
อาร์_อากะอิ : คิดถึงนะครับน้องเหมยของพี่อาร์
“เฮ้อ”
ส่งอะไรมาก็ไม่รู้ไหนจะบังคับให้ฉันไปหาเขาอีกอ่ะ หวานหันหน้ามาถามฉันว่าเป็นอะไรทำไมตองทำหน้าบึ้งด้วย จะไม่ให้ฉันทำหน้าบึ้งได้ยังได้ก็โดนบังคับอยู่เนี่ย
เชื่อสิถ้าฉันไม่ไปนะพี่อาร์ตามฉันถึงห้องจริงๆ แน่ เมื่อเช้าเขายังหาวิธีมาที่ห้องฉันได้เลย แล้วนับประสาอะไรจะตามขึ้นมาที่ห้องอีกไม่ได้
“เป็นอะไรอ่ะ ทะเลาะกับใครหรือเปล่า”
“เปล่า แค่เซ็ง”
“อะไรของแกทำหน้าเหมือนงอนแฟนไปได้”
“ฉันเนี่ยนะงอนแฟน?”
ฉันถามหวานกลับไปทันทีหน้าอย่างฉันน่ะเหรอเหมือนงอนแฟน ถามจริงพี่อาร์เป็นแฟนกับฉันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
หวานหัวเราะและไม่ตอบคำถามฉันก่อนจะหันไปตั้งใจฟังอาจารย์สอน ฉันถอนหายใจออกมาเป็นรอบที่ร้อยแล้วมั้งของวันนี้
ทำไมช่วงนี้ฉันถึงรู้สึกว่าตัวเองโคตรซวยยังไงก็ไม่รู้อ่ะ
ฉันเดินมาหาพี่อาร์ที่ห้องพิเศษเพราะเขาบังคับที่จะให้ฉันกลับกับเขาให้ได้ทั้งที่ฉันก็แสดงออกชัดเจนว่าไม่ต้องการที่จะกลับกับเขา
แต่ก็ถูกเขาขู่ว่าถ้าไม่มาหาเขาที่นี่เขาจะไปดักรอฉันที่ห้อง ฉันไม่อยากให้เขาไปที่ห้องอีกแล้วแค่เขาเข้ามาในห้องไม่กี่นาทีก็เกิดเรื่องใหญ่เลย
ฉันมายืนรอพี่อาร์ที่หน้าห้องเพราะไม่อยากเข้าไปด้านใน อีกอย่างฉันเองก็ไม่รู้ว่ามีใครอยู่ข้างในบ้างเพราะคนที่ทำชื่อเสียงให้มหาลัยไม่ได้มีแค่พี่อาร์คนเดียว
กิ่งหมย : ถึงแล้วค่ะ
ฉันไลน์ไปบอกเขาว่ามาถึงแล้วไม่นานประตูห้องก็เปิดออกก่อนที่จะมีมือหนามาจับมือฉันแล้วดึงเข้าไปในห้อง ฉันตกใจมากพอจะกรีดร้องพี่อาร์ก็ตรงเข้ามาปิดปากฉันเอาไว้
“ถ้าร้องพี่จูบนะครับ”
ฉันเงียบเสียงลงทันทีที่รู้ว่าเป็นพี่อาร์ ฉันก็ต้องตกใจสิที่จู่ๆ ก็มีมือใครไม่รู้มาลากฉันเข้าห้อง อีกอย่างในห้องก็มืดด้วย
เขาอยู่ในห้องทำไมไม่เปิดไฟล่ะ พี่อาร์ปล่อยมือออกจากปากของฉันก่อนจะเดินไปเปิดไฟทำให้เห็นหน้าของเขาที่อมยิ้มมองหน้าฉันอยู่ ก็รู้ได้ทันทีว่าเขาอยากจะแกล้งฉันเล่น
“พี่เพิ่งมาเมื่อกี้ก่อนเหมยได้ไม่นานครับเลยยังไม่ได้เปิดไฟ”
“เหรอคะ?”
“พี่ไม่ชอบเสียงกรี๊ดของเหมยนะแต่ชอบเสียงคราง”
“พี่อาร์!!!”
“พี่อยากได้ยินเสียงครางเหมยจริงๆ นะครับ อยากรู้ว่ามันจะถึงใจมากแค่ไหน”
“เหมยจะไม่พูดกับพี่อาร์แล้วนะคะ”
“โอเค ไม่แกล้งแล้วครับ”
“คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีกนะคะเหมยตกใจหมดเลย”
ฉันทำหน้าไม่พอใจใส่คนตรงหน้าไหนจะคำพูดของเขาเมื่อกี้อีกล่ะ มันทำให้ฉันหมดศรัทธาในตัวเขาไปเลย
พี่อาร์ที่เห็นว่าฉันทำหน้าบึ้งตึงก็เดินเข้ามาหาฉันแล้วทำหน้าเหมือนตัวเองรู้สึกผิดก่อนจะพูดคำว่าขอโทษออกมา แต่ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้ขอโทษจริงๆ หรอก
“ขอโทษได้มั้ย?”
รอยยิ้มของพี่อาร์ที่ยิ้มให้ฉันมันทำให้ฉันมองเห็นลักยิ้มทั้งสองข้างของเขา ฉันไม่อยากสบตากับอีกฝ่ายนานเกินไปเลยเลือกที่จะหลบตา
อีกอย่างเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าฉันเองก็ยังไม่ลืมด้วย ฉันได้ยินเสียงหัวเราะของพี่อาร์ดังขึ้นเขาเดินไปหยิบกีตาร์ที่วางไว้ก่อนจะเอามาดีดเล่น
ไอ้ที่เรียกฉันมาเนี่ยคือจะเรียกมาให้ฉันนั่งฟังเขาเล่นกีตาร์งั้นเหรอ คือถามฉันหรือยังว่าอยากฟังเขาเล่นหรือเปล่า
เมื่อก่อนก็คงจะอยากฟังแหละแต่ตอนนี้คือไม่มีอารมณ์ที่จะมานั่งฟังหรือเปล่า
“มานั่งก่อนสิพี่มีเพลงอยากเล่นให้เหมยฟัง”
“...”
พี่อาร์ยื่นมือมาให้ฉันจับมือเขาเอาไว้แต่ฉันเลือกที่จะไม่จับก่อนจะเดินไปนั่งตรงข้ามกับเขา เขายักไหล่ก่อนจะก้มมองกีตาร์แล้วใช้นิ้วตัวเองดีดลงไปที่สายเพื่อทำให้เกิดเสียง
เมื่อก่อนฉันก็นั่งฟังพี่อาร์เล่นกีตาร์บ่อยๆ นะแต่เขาไม่ค่อยร้องเพลงให้ฟัง เขาแค่เล่นเป็นทำนองเพลงเท่านั้น
พอพี่อาร์กำลังจะร้องก็มีคนมาเคาะประตูห้องซะก่อน เขาก็เลยต้องวางกีตาร์ในมือลงก่อนจะเดินออกไปเปิดประตู
ฉันเองก็หันไปดูเหมือนกันว่าใครมาก็เห็นว่าเป็นผู้หญิงที่ชอบมาหาพี่อาร์บ่อยๆ ตอนที่ฉันมาถามเรื่องงานจากพี่อาร์
เห็นพี่อาร์เรียกเธอว่ามิหวาน่าจะเป็นเพื่อนของเขานะแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกเพราะไม่ได้รู้จัก
“อาร์ยังไม่กลับจริงๆ ด้วย เราก็นึกว่าอาร์กลับไปแล้วซะอีกดีใจจังที่ได้เจอ”
“มิหวามีอะไรกับเราหรือเปล่า?”
พี่อาร์หันมามองฉันก่อนจะหันไปถามพี่มิหวา พี่มิหวาเองก็ชะโงกหน้าเข้ามามองฉันพอเห็นว่าพี่อาร์ไม่ได้อยู่คนเดียวเธอก็ทำหน้าเศร้าออกมาเหมือนว่าอยากจะอยู่กับเขาแค่สองคน
ไม่แปลกหรอกเพราะฉันค่อนข้างที่จะดูออกว่าเธอคิดยังไงกับพี่อาร์ ก็เพราะตอนที่ฉันนั่งทำงานกับพี่อาร์แล้วเธอมาหาเขาอ่ะเธอก็มักจะทำหน้าเหมือนไม่ชอบใจที่พี่อาร์ไม่ได้อยู่คนเดียวไง
“อยู่กับน้องคนนี้อีกแล้วเหรอ?”
ที่เธอถามแบบนี้เป็นเพราะว่าเธอชอบมาหาพี่อาร์บ่อยๆ แต่พี่อาร์ก็ไม่ว่างเพราะติดเรื่องงานกับฉัน
และเธอก็มักจะชอบมาตอนที่ฉันอยู่กับพี่อาร์ด้วยเธอก็เลยจำฉันได้ ยังไม่พอเท่านั้นนะเธอยังชอบทำหน้ามองบนใส่ฉันอีกด้วย
เหมือนว่าฉันเป็นก้างขวางคอที่อยู่กับพี่อาร์ตลอดเวลา แต่วันนี้ฉันไม่ได้อยากจะอยู่กับเขานะ ฉันอยากจะกลับเองด้วยซ้ำแต่พี่อาร์บังคับฉันไงฉันก็เลยต้องอยู่อ่ะ
“เราเริ่มอยากเรียนโง่แล้วสิจะได้มีเวลาอยู่กับอาร์บ้าง”
“...”
อ้าวพูดแบบนี้จะบอกว่าฉันเรียนโง่งั้นเหรอ ฉันไม่ได้ให้พี่อาร์มาสอนเรื่องงานนะ แต่ฉันมาปรึกษาเขาเท่านั้น
คำพูดของเธอทำให้ฉันไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะเธอเป็นรุ่นพี่ไง
เข้าใจนะว่าชอบพี่อาร์มากงั้นก็ช่วยทำยังไงก็ได้ให้เขาชอบเธอฉันจะได้กลับไปใช้ชีวิตตามปกติสักที เพราะนี่ก็ทนมานานมากแล้วเหมือนกันที่พี่อาร์ตื๊อฉันแบบนี้อ่ะ
“สงสัยคงจะเป็นไปไม่ได้เพราะมิหวาเรียนเก่งกว่าเรา งั้นเราขอทำงานกับน้องก่อนนะ”
พี่อาร์ไม่รอให้พี่มิหวาได้พูดอะไรเขาก็ปิดประตูใส่หน้าเลย ทำแบบนี้มันเหมือนไม่ไว้หน้ากันยังไงไม่รู้
แต่เขาก็ไม่เคยทำกับฉันหรอกนะ นี่ก็เพิ่งเห็นเป็นครั้งแรกเหมือนกันที่เขาทำตัวเสียมารยาทแบบนี้ พี่อาร์คนที่ฉันรู้จักและชอบน่ะเขาจะไม่ทำแบบนี้เลย
“ตอนนี้ก็เหลือแค่เราสองคนแล้วนะครับ”
“ทำแบบนี้ไม่กลัวเพื่อนพี่อาร์จะบอกว่าพี่นิสัยแย่เหรอคะ?”
ฉันอดที่จะถามไม่ได้เพราะเขาไม่เคยทำแบบนี้กับใครเลย นี่ก็แปลกใจเหมือนกันนะว่าทำไมเขาถึงเลือกที่จะทำแบบนี้เขาไม่กลัวว่าคนอื่นจะมองเขาไม่ดีหรือไง
พอฉันถามพี่อาร์ก็ยักไหล่เหมือนไม่แคร์อะไร แต่ก็ช่างเขาเถอะมันเป็นเรื่องของเขาไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน
“เหมยอยากกลับแล้วค่ะ” ฉันไม่อยากอยู่กับพี่อาร์แค่สองคนเดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดอีก
“ก็ดีเหมือนกันนะเราจะได้มีเวลาทำอะไรกันมากขึ้น เพราะอยู่ที่นี่ก็ค่อนข้างที่จะทำอะไรลำบากหน่อย”
พี่อาร์กระตุกยิ้มมุมปากทันทีที่ฉันบอกว่าอยากกลับแล้ว นี่เขาคิดว่าฉันจะยอมให้เขาเข้าห้องฉันอย่างนั้นเหรอ
เมื่อเช้าเกิดอะไรขึ้นกับฉันบ้างล่ะตอนที่เขาเข้าห้องฉันอ่ะ ฉันไม่ยอมให้เขาเข้าห้องฉันอีกแล้วแค่่นี้มันก็แย่มากพออยู่แล้ว
“พี่อาร์จะไม่ได้เข้าห้องเหมยอีก”
ฉันพูดเสียงดังเพื่อที่จะย้ำว่าเขาจะไม่ได้เข้าห้องฉันอีกแล้ว ที่เขาเข้าห้องฉันได้ก็เพราะไข่มุกเป็นคนเปิดให้
ฉันมองหน้าพี่อาร์ที่มองหน้าฉันอยู่ก่อนแล้วฉันอยากให้เขารู้ว่าฉันไม่อยากให้เขาทำแบบนี้ต่อให้เขาจะรู้และไม่ทำตามก็ตาม
“เมื่อเช้าพี่ไม่ได้เห็นอะไรของเหมยเลยนะครับเพราะมันขาวและอวบอิ่มไปหมด”
พอพี่อาร์พูดแบบนี้ฉันก็แทบจะหมุดหนีออกไปจากตรงนี้ให้ได้เลยให้ตายสิ ปากบอกไม่เห็นแต่ไอ้ที่พูดเมื่อกี้มันแสดงให้เห็นว่าเขาเห็นของฉันเต็มสองตาเขาเลย
“เอาจริงนะถ้าพี่ไม่เป็นคนหยิบผ้าเช็ดตัวให้เหมย พี่เองก็อยากจะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเหมยแทน พี่ชอบของเหมยนะครับ”
“หยุดพูดได้แล้ว”
“พี่ชอบเหมยจริงๆ นะ พี่อยากให้เหมยลองเปิดใจให้พี่บ้าง ผู้ชายแม่งไม่ได้เหี้ยเหมือนกันทุกคนนะเหมย”
“…”
“เรื่องเซ็กส์ก็เป็นเรื่องปกติป่ะ มันไม่ได้ร้ายแรงอะไรถ้าเราเอากันก็ไม่ผิดนะครับพี่โสดเราเองก็โสด”
“หยุดพูดเดี๋ยวนะคะพี่อาร์”