SENIORS 14
***************************
ไม่ถึงขั้นนั้นหรือเปล่าอีกอย่างตอนนั้นพี่อาร์ก็แค่เอื้อมมือมาปิดประตูรถฝั่งที่ฉันนั่งอยู่เท่านั้นไม่ได้จะจูบกันเลย
นี่ขนาดว่าเพื่อนฉันมันเมามันยังมองเห็นชัดขนาดนี้เลยแล้วคนอื่นไม่ใช่ว่าเข้าใจผิดไปหมดแล้วเหรอ
พี่อาร์นะพี่อาร์ชอบหาเรื่องให้ฉันตลอดเลย ไข่มุกมันมองหน้าฉันแล้วยิ้มเหมือนตัวเองรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบนรถ ต่อให้ฉันจะอธิบายไปเชื่อเหอะว่ายังไงมันก็ไม่เชื่อฉันอยู่ดีนั่นแหละ
“ไหนบอกไม่ได้เป็นอะไรกันไงแล้วทำไมใกล้ชิดกันขนาดนั้น”
“ก็ไม่ได้เป็นอะไรไง”
ก็ไม่รู้ว่าจะบอกมันอีกกี่รอบมันถึงจะเชื่อว่าฉันกับพี่อาร์ไม่ได้เป็นอะไรกัน จริงอยู่ที่เขาจีบฉันก็แค่จีบมั้ยล่ะไม่ได้หมายความว่าฉันจะต้องตอบตกลงคบกับเขานี่
อีกอย่างนะฉันยังไม่รู้เลยว่าพี่อาร์จริงจังกับฉันหรือเปล่า หรือว่าแค่เห็นว่าฉันไม่อยากมีใครก็เลยลองจีบดูเท่านั้น
“แกโกหก”
“อ้าว”
“ฉันเพื่อนแกนะทำไมต้องปิดบังด้วย ถ้าแกชอบพี่อาร์ฉันก็เชียร์นะเพราะพี่เขาเองก็เป็นคนดีแถมใจดีอีกต่างหาก”
ไปกันใหญ่แล้วฉันยังไม่ได้คิดอะไรกับพี่อาร์เลยแต่ทำไมเพื่อนฉันทั้งสองคนทั้งไข่มุกกับหวานถึงคิดว่าฉันกับพี่อาร์คบกันได้นะ
ปกติฉันก็ชอบไปไหนมาไหนกับพี่อาร์บ่อยๆ เพราะต้องให้เขาแนะนำเรื่องงานให้ฉันเท่านั้น ถ้าหวานไปด้วยก็จะรู้ว่ามันไม่มีอะไรเลย
แต่บางทีก็ขี้เกียจที่จะต้องมานั่งอธิบายกับเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ วันนี้อธิบายไปพรุ่งนี้ก็ต้องถามใหม่อยู่ดีหรือไม่ก็จะหาว่าฉันแก้ตัวไปเรื่อย
“แกกับพี่อาร์เป็นแฟนกันใช่มั้ย?”
“แกดูฉันมีความสุขมากขนาดนั้นเลยเหรอเวลาที่แกพูดถึงเรื่องพี่อาร์อ่ะ?” ฉันถามกลับ
คนเป็นแฟนกันเขาทำหน้าลำบากใจเหมือนฉันหรือเปล่า ถ้าฉันเป็นแฟนพี่อาร์จริงๆ ฉันก็คงไม่ทำหน้าอมทุกข์ขนาดนี้หรอกจะบอกให้
ที่ต้องทำหน้าแบบนี้เพราะฉันไม่อยากอยู่กับเขาสองต่อสองแล้ว นี่ถ้าไม่เกี่ยวกับงานที่ฉันทำนะฉันจะไม่ไปเจอเขาเลย
ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันก็มักจะเข้าไปนั่งเล่นกับพี่อาร์ที่ห้องพิเศษฟังเขาเล่นกีตาร์หรือไม่ก็จะให้เขาพูดถึงพล็อตเรื่องนิยายไรงี้
แต่พอวันที่ฉันไปบอกชอบเขามันก็ทำให้ฉันมองเขาเปลี่ยนไปจนไม่กล้าที่จะเข้าหาเขาอีกแล้ว ดูอย่างวันนี้สิที่เขาพูดกับฉัน ฉันไม่ชอบเลย
“แกไปอาบน้ำก่อนแล้วกันเดี๋ยวฉันไปอาบต่อแก”
“อย่าเปลี่ยนเรื่อง”
“อะไรของแกไข่มุกเซ้าซี้จัง รำคาญแล้วนะ”
“งั้นแกก็ตอบคำถามฉันมาก่อนดิ”
“คำถามอะไร?”
“สรุปแล้วเรื่องของแกกับพี่อาร์มันเป็นยังไงกันแน่?”
นี่มันก็ยังคงถามไม่เลิกสักที ฉันก็เลยโชว์เบอร์พ่อแม่มันขึ้นมาเพื่อที่จะขู่ให้มันเลิกถามฉันได้แล้ว พอมันเห็นว่าเป็นเบอร์พ่อแม่เท่านั้นแหละมันก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปเลย
ฉันถอนหายใจก่อนจะเอนหลังพิงพนักโซฟาวันนี้ทั้งวันฉันเจอคำถามเรื่องของพี่อาร์เยอะมากทั้งที่เราสองคนก็ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย
มันเหนื่อยเหมือนกันที่ต้องมานั่งตอบคำถามอะไรก็ไม่รู้ทั้งที่มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันเลย
“เฮ้อ เหนื่อยจัง”
วันนี้ฉันเลือกที่จะตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะไปมหาลัยเร็วๆ เพราะพี่อาร์เพิ่งไลน์มาบอกฉันเมื่อกี้ว่าเขาจะมารับฉัน
และฉันก็ไม่อยากให้เขามารับด้วยเดี๋ยวเพื่อนฉันก็ตั้งคำถามขึ้นมาอีกว่าไหนบอกไม่ได้เป็นอะไรกันทำไมไปรับไปส่งกันแทบทุกวัน
พอออกมาจากห้องน้ำฉันก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าพี่อาร์มายืนอยู่ตรงหน้าฉันแล้วและฉันในตอนนี้ก็มีแค่ผ้าเช็ดตัวพันรอบตัวเอาไว้แค่นั้น ใครจะคิดล่ะว่าจู่ๆ เขาจะโผล่เข้ามาในห้องฉันแบบนี้
ฉันมองผ่านพี่อาร์ไปเจอไข่มุกที่ยืนยิ้มอยู่ข้างหลังเขา ฉันก็ลืมคิดไปว่าไข่มุกมันมานอนห้องฉันไม่งั้นพี่อาร์ก็คงเข้าห้องฉันไม่ได้ อีเพื่อนเลวฉันเกลียดมัน
“อาบน้ำอยู่เหรอครับ หอมจัง”
พี่อาร์ยกยิ้มมุมปากแล้วพูดแซวฉันขึ้นมา ฉันได้แต่เงียบนิ่งเพราะตกใจกับการปรากฏตัวของพี่อาร์อยู่ตอนนี้ ฉันว่าเขาเกินไปแล้วนะที่เขาเข้าห้องฉันมาแบบนี้อ่ะ
“ตามสบายกันเลยนะเดี๋ยวฉันขอไปจัดการกับอดีตแฟนก่อน”
พูดจบไข่มุกก็เดินออกจากห้องไปทันทีปล่อยให้ฉันอยู่กับพี่อาร์สองต่อสองโดยที่สภาพฉันตอนนี้มีแค่ผ้าเช็ดตัวพันรอบตัวเท่านั้น
บอกเลยนะว่าฉันไม่เคยให้ใครมาเห็นฉันในสภาพนี้นอกจากเพื่อนสนิทของฉันแล้วก็ไม่มีใครเห็นอีกเลย
พี่อาร์ก้มมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะยิ้มกว้างออกมาอย่างพอใจที่ได้เห็นฉันอยู่ในสภาพนี้
ทำให้ฉันยกมือขึ้นปิดหน้าอกตัวเองเอาไว้ และผ้าเช็ดตัวของฉันมันก็สั้นมากพอยกมือขึ้นปิดหน้าอกผ้าเช็ดตัวมันก็ร่นขึ้น
“เซ็กซี่จังเลยครับน้องเหมย”
พี่อาร์เดินเข้ามาใกล้ฉันแต่ฉันก็ถอยหลังหนีไม่ให้เขาเข้าใกล้ พอเขาเห็นอย่างนั้นเขาก็หัวเราะชอบใจที่ทำให้ฉันตกใจกลัวได้ขนาดนี้
ก็จะไม่ให้ฉันกลัวได้ยังไงในเมื่อตัวเองอยู่ในสภาพที่มันล่อแหลมมาก ถ้าผ้าเช็ดตัวฉันหลุดนี่พี่อาร์เห็นหมดเลยนะ
“พี่อาร์ออกไปรอข้างนอกก่อนได้มั้ยคะ เหมยขอแต่งตัวแป๊บเดียวนะคะ”
คนตรงหน้าอมยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะส่ายหน้าไม่ยอมออกไปรอข้างนอกแถมยังเดินเข้ามาใกล้ฉันด้วยทำให้ฉันต้องรีบถอยหลังหนีไปก่อนที่เท้าของฉันจะไปเหยียบผ้าเช็ดเท้าทำให้ลื่นหงายไปข้างหลัง
แต่พี่อาร์ก็คว้าตัวฉันเอาไว้ได้ทัน เขาดึงฉันเข้าไปกอดเอาไว้มันเหมือนเป็นภาพสโลว์ที่ฉันค่อยๆ ลื่นแล้วถูกพี่อาร์คว้าตัวเอาไว้ได้
และตอนนี้ฉันก็อยู่ในอ้อมกอดของเขาโดยที่หน้าอกของฉันแนบชิดกับอกแกร่งเขาด้วย
อย่าลืมนะว่าตอนนี้ฉันไม่ได้ใส่เสื้อในอ่ะ ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงทรวงอกนุ่มนิ่มของฉันได้อย่างชัดเจนเลยล่ะ
“อวบอิ่มดีจังครับ”
เสียงของพี่อาร์ทำให้สติฉันกลับเข้าร่างทันที ฉันดันตัวร่างสูงให้ออกห่างจากตัวแต่พอผลักเขาเท่านั้นล่ะผ้าเช็ดตัวของฉันมันก็คลายปมออกมาแล้วหล่นไปอยู่พื้นทันที
ทำให้พี่อาร์ที่มองหน้าฉันอยู่นั้นถึงกับก้มต่ำเพื่อมองร่างกายท่อนร่างของฉันที่มันเปลือยอยู่
ฉันได้แต่ยืนอึ้งเหมือนทำอะไรไม่ถูกเหมือนตกอยู่ในช่วงเดจาวู จะคว้าผ้าเช็ดตัวขึ้นมาปิดก็ทำไม่ได้เพราะตัวแข็งไปหมด
นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่มีผู้ชายมาเห็นฉันเปลือยแบบนี้ พี่อาร์เลียริมฝีปากตัวเองก่อนจะก้มหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วมาคลุมตัวให้ฉัน
“คราวหลังก็ผูกปมให้มันแน่นกว่านี้หน่อยนะครับจะได้ไม่หลุดอีก”
“...”
ฉันพูดอะไรไม่ออกเพราะมันยังช็อกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้
พี่อาร์ก้มหน้ามากระซิบข้างหูฉันและริมฝีปากของเขาก็เสียดสีกับใบหูฉันทำให้ชวนขนลุกขึ้นมา รู้นะว่าเขาจงใจอยากทำให้ฉันไปต่อไม่ถูกแบบนี้
“อย่าไปทำแบบนี้ให้ใครเห็นล่ะพี่หวงนะครับ”
พี่อาร์เงยหน้ามามองฉันหลังจากที่พูดจบก่อนที่เขาจะเดินไปนั่งรอฉันที่โซฟาเพื่อให้ฉันไปแต่งตัวให้เรียบร้อย
คือตอนนี้ฉันไม่มีกระจิตกระใจจะมาแต่งตัวแล้วล่ะเพราะมันทำอะไรไม่ถูกเลย ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่อาร์จะเห็นทุกอย่างของฉันหมดแล้วน่าอายมากๆ เลย
แล้วเนี่ยจะกล้ามองหน้าเขาได้ยังไง ฉันก็นึกว่าเมื่อวานเป็นวันโชคร้ายของฉันแล้วนะ
วันนี้ก็ยังเป็นวันโชคร้ายของฉันอีกเหรอและโชคร้ายตั้งแต่เช้าเลยด้วย บ้าเอ้ยทำไมต้องเป็นฉันด้วยนะ ทำไมไม่เป็นคนอื่น
ฉันเข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำก่อนจะออกมาก็เห็นพี่อาร์นั่งเล่นมือถืออยู่ เห็นหน้าเขาแบบนี้ใบหน้าฉันก็ร้อนผ่าวขึ้นมาเมื่อต้องคิดว่าเขามองเห็นทุกส่วนบนร่างกายของฉันแล้ว
พี่อาร์หันหน้ามามองฉันแล้วยิ้มให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นยิ่งเขาทำแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้ฉันอายมากกว่าเดิมซะอีก
เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันเป็นความผิดของไข่มุกคนเดียวเพาะถ้ามันไม่ไปเปิดประตูให้พี่อาร์เข้ามาเขาก็ไม่มีทางได้มาเจอฉันในสภาพนั้นแน่
ฉันเกลียดมันเพื่อนไม่รักดีของฉัน คอยดูเถอะ ฉันจะเอาคืนมันแน่เตรียมรับมือเอาไว้ให้ดีแล้วกัน
“ไม่สบายหรือเปล่าทำไมหน้าแดง?”
พี่อาร์เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าหน้าฉันแดงมาก ไม่ใช่แค่แดงอย่างเดียวนะแต่มันยังร้อนผะผ่าวอีกด้วย ยิ่งเขาพูดแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้ฉันทำตัวไม่ถูก
“เปล่าค่ะ”
“แน่ใจเหรอ?”