Boss 4 ไม่เคยกับไม่เคย

1623 Words

วันต่อมา... บริษัท PP ฉันมาถึงบริษัทนานแล้วแต่ตอนนี้กำลังมกตัวอยู่ในห้องชงกาแฟเพราะไม่กล้าออกไปเจอคุณเพ้นท์ฉันไม่รู้ว่าเมื่อวานนี้เป็นเขาที่เข้ามาในห้องของฉันจริง ๆ หรือว่าฉันหูฝาดไปเมื่อวานหลังจากที่ได้ยินเสียงประตูปิดลงฉันก็รีบเอาผ้าคุมตัวเองและตามออกไปดู แต่ก็ไม่เจอใครแต่ว่า...ฉันก็ยังไม่มั่นใจอยู่ดี เฮ้ออออ~ “ทำอะไรลงไปนะเรนนี่...” แถมยังเผลอครางชื่อของเขาออกมาอีกนั่นแหละทำให้ฉันอาย “ทำอะไรเหรอ?” “ว้ายยยย!!” หมับ!! ฉันที่กำลังอยู่กับความคิดของตัวเองก็มีเสียงดังข้างหูของฉันทำให้ตกใจและถอยหนีไปชนเคาต์เตอร์สำหรับชงกาแฟ และเมื่อหันไปก็พบว่าเป็นคุณเพ้นท์นั่นเอง “ระวังหน่อยสิ” เขาจับเอวของฉันเอาไว้ไม่ให้กระแทกกับขอบเคาท์เตอร์ “ขอโทษค่ะ!” ฉันก้มหน้ามองพื้น “เรื่องอะไร?” เขาถามเสียงนุ่มตามปกติแต่ทำไมวันนี้ฉันต้องตื่นเต้นแปลก ๆ ด้วยเนี่ย? “เอ่อ...” “ถ้าจะขอโทษเรื่องกาแฟก็ช่วยเอาไปให้เร็ว ๆ หน่อยคุณก็รู้ว่าผมต้องดื่มก่อนทำงานแต่เช้าวันนี้คุณยังไม่ได้เอาเข้าไปให้ผมเลยนะ” เขาพูดยาว “ขอโทษค่ะฉันกำลังจะเอาไปให้แล้ว” มันเสร็จนานแล้วแต่ฉันแค่ไม่กล้าเอาเข้าไปให้เขาเท่านั้นเอง “เอาแก้วใหม่ แก้วนั่นมันไม่ร้อนแล้ว” “ได้ค่ะคุณเพ้นท์” ฉันรับคำสั่งส่วนเขาก็เดินออกไปโดยไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเมื่อวานนี้ หรือว่าฉันจะหูฝาดไปจริง ๆ นะ หลังจากนั้นฉันก็ชงกาแฟใหม่แบบที่เขาชอบดื่มก่อนจะยกเอาเข้าไปที่ห้องทำงาน ห้องทำงานเพ้นท์ ก๊อก ๆ แกร๊ด! ฉันเคาะประตูก่อนจะเปิดประตูเข้าไปทันทีก็พบว่าคุณเพ้นท์กำลังนั่งทำงานเหมือนกับทุกวัน “กาแฟได้แล้วค่ะ” ฉันวางกาแฟที่ขวามือของเขาเหมือนเดิมเป็นประจำทุกวัน “ขอบคุณครับ” และเขาก็หยิบกาแฟดื่มเหมือนปกติทุกวัน “ฟู่ววววว!!” ฉันคงคิดไปเองจริง ๆ นั่นแหละ “เป็นอะไรเหรอครับวันนี้เหมือนคุณจะไม่มีสมาธิ หรือจะกลับไปพักผ่อนก่อนดี?” คุณเพ้นท์ถามฉันเมื่อฉันพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ เพราะว่าโล่งใจที่เขาไม่ได้เข้าห้องของฉันไปเมื่อวานนี้ “เปล่าค่ะ ไม่ได้เป็นอะไรเลยค่ะ^^” “แน่นะ?” “ผมไม่อยากทำงานกับคนไม่เต็มร้อยเท่าไหร่” เขาเป็นพวกเนียบมากเลยไม่อยากให้งานมีปัญหา “แน่นอนค่ะ ฉันพร้อมทำงานมากกกกเพราะงั้นวันนี้คุณเพ้นท์จะงานดึกดื่นแค่ไหนก็ได้ค่ะฉันจะอยู่ด้วยเอง!” เมื่อสบายใจแล้วฉันก็มีกำลังใจในการทำงานต่อ “หึ ก็ดีครับงั้นคุณเรนนี่ก็กลับไปทำงานต่อได้แล้ว วันนี้ได้โอดึกแน่นอน” “ดึกแค่ไหนก็ไม่หวั่นขอแค่ได้โบนัสค่ะ^0^” “ครับ คุณเคยทำงานกับผมแล้วไม่ได้โบนัสด้วยเหรอ?” คำตอบคือไม่เคยเขาให้เงินและสวัสดิการดีมากกกก ไม่ใช่แค่กับฉันเท่าไหร่แต่พนักงานทุกคนในบริษัทได้รับสวัสดิการเหมือนกันแม้เท่ากับฉันที่จะต้องทำงานกับเขาตลอดเกือบ 24 ชั่งโมงก็ตาม แต่คุณเพ้นท์ก็ยังดูแลพนักงานอย่างดีตั้งแต่ระดับรปภ. แม่บ้าน ยันคณะกรรมการผู้บริหารทุกท่านเลยแหละ “ไม่เคยค่ะ งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ” เมื่อสบายใจแล้วฉันก็ทำงานต่อได้~~~ เวลา 3 ทุ่มครึ่ง “อือออออ!!” ฉันบิดขี้เกียจเมื่อวันนี้ทั้งวันฉันทำงานอย่างหนักมาทั้งวันแล้ว ฉันไม่น่าบอกว่าจะอยู่ดึกด้วยอ่ะ แต่ควาจริงฉันก็ปล่อยให้คุณเพ้นท์ทำงานคนเดียวไม่ได้อยู่ดีก็ต้องอยู่ด้วย ตอนนี้สามทุ่มครึ่งแล้วแต่งานของท่านประธานฉันยังไม่เสร็จเลยน่ะสิ ติ๊ด!! “คุณเพ้นท์จะรับกาแฟเพิ่มไหมคะ?” ฉันกดโทรศัพท์ต่อสายเข้าไปในห้องทำงานของคุณเพ้นท์เพราะโต๊ะทำงานของฉันอยู่หน้าห้องของเขา (ครับ) เขาตอบรับกลับมาฉันก็ลุกขึ้นเพื่อไปชงกาแฟให้กับเขา ก๊อก ๆ แกร๊ด! “กาแฟมาแล้วค่ะ!” กึก! เมื่อชงกาแฟเสร็จฉันก็เอาเข้ามาให้เขาในห้องทำงานเหมือนเดิม ก่อนจะช่วยจัดแจงเอกสารต่าง ๆ “วันพรุ่งนี้ผมต้องไปพบลูกค้าที่ไหนนะ?” เขาถาม “ที่โรงแรมแกรนด์มาราค่ะ”ฉันตอบได้ทันทีเพราะว่าฉันต้องอ่านและท่อนตารางงานของเขาทุกวันเพราะเขาชอบถามฉันบ่อย ๆ “อืม คุณไปกับผมด้วยละกัน” “ได้ค่ะ” เขาเป็นเจ้านายบอกให้ทำอะไรฉันก็ต้องทำ “อ่าส์!!!ผมเมื่อยอ่ะคุณเรนนี่ช่วยนวลไหล่ให้ผมหน่อยสิ” หมับ!! ฉันเดินเข้าไปนวลให้เขาทันทีอย่างเคยชิน ทำงานแบบนี้มาก ๆ ก็ต้องปวดเมื่อยอยู่แล้วแต่ว่าเขาไม่ยอมจ้างหมอนวลแต่ชอบให้ฉันนวลให้แทน “เมื่อวานผมไปหาคุณที่ห้องมา” กึก!! ฉันชะงักไปทันที “คะ?!” ฉันหลุดออกมาอย่างตกใจ “แต่คุณไม่อยู่ไปไหนมาเหรอ?” อ่า...ก่อนหน้าฉันจะกลับมาสินะ “ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วย?” เขาเงยหน้ามามองหน้าของฉันซึ่งฉันก็ตอบออกไปทันทีเพราะไม่อยากให้ผิดสังเกต “ปะเปล่าค่ะ แล้วคุณเพ้นท์เข้าไปตอนไหนเหรอคะ?” “ตอนช่วงสองทุ่มมั้งคุณไม่อยู่อ่ะ” เขาพูดสบาย ๆ แต่ใจฉันเต้นแรงมาก “อะอ่อ ฉันออกไปหาเพื่อนน่ะค่ะ พอดีเพื่อนนัดไปบอกเรื่องงานแต่งงาน” ฉันกับเขา “อ่อเหรอ ถึงว่าผมไปหาแล้วไม่เจอ...” “....” มือวางบนไหล่ของเขาก่อนจะค่อย ๆ เอาออก หมับ!! แต่คุณเพ้นท์กับจับมือของฉันเอาไว้แน่นก่อนจะกระชากให้เข้าไปหาเขา พรึ่บ!! “อ๊ะ!!” “ผมเลยเข้าไปหาอีกรอบน่ะครับ^^” ยิ้มแบบนี้ชัดเลย... “0//////////////0” “แต่ว่าผมคิดว่าคุณน่าจะไม่วางคุยเลยออกมา...” “คุณเพ้นท์!!!” ฉันเรียกชื่อของเขาเสียงดัง “ทำไมเหรอครับ?” พรึ่บ!! เขาจับตัวของฉันและยกขึ้นที่โต๊ะทำงานของเขาก่อนจะนั่งเงยหน้ามองฉันขึ้นมา ตอนนี้ใจของฉันเต้นแรงมากแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “ปล่อยนะคะฉันจะกลับคอนโดแล้ว” “ไม่เห็นต้องรีบเลยเพราะยังไงเราก็ไปทางเดียวกันอยู่แล้ว หึ” “คุณเข้าห้องคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตได้ยังไงคะ?!” “ปกติผมก็ไม่ได้เคยขอเท่าไหร่อยู่แล้ว” เขายักไหล่ ใช่... เขาแทบจะไม่เคยขอเวลาเข้าห้องของฉันแต่ว่าก็ไม่ได้มาบ่อยเท่าไหร่นักและทำไมเมื่อวานถึงมากันล่ะ “และเมื่อวานคุณก็ปิดประตูไม่สนิทด้วย” “วะว่าไงนะคะ?” “โชคดีที่มันเป็นผมที่เข้าไปถ้าเป็นคนอื่นมันจะเป็นยังไงคุณคงไม่ได้มาอยู่ตรงนี้ในตอนนี้หรอกนะคุณเรนนี่ แม้ว่าคอนโดนั่นจะระบบความความปลอดภัยดีก็ตามแต่มันไม่ได้แค่ห้องของผมและคุณเท่านั้น ถ้าเจ้าของห้องอื่นบังเอิญเข้าห้องผิดหรือเมามาคุณจะทำยังไง?” “เอ่อ...” กลายเป็นโดนบ่นนเฉยเลย “ทำไมทำอะไรไม่ระวังตัวเอาซะเลยคุณเรนนี่...” “คุณเพ้นท์เห็นหรือได้ยินอะไร...?” ฉันกำกระโปรงของตัวเองแน่นขณะที่กำลังถามเขามาขนาดนี้แล้วฉันหลอกตัวเองไม่ได้แล้วว่าเขาไม่ได้เข้าไปในห้องของฉัน “ผมไม่เห็นหรอกได้ยินแค่เสียงแต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ใช่ว่าผมจะไม่รู้ว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่หรอกนะ ผมไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดนั้นถึงจะไม่เคยก็เถอะ” “ดะได้ยินอะไรคะ -///////-” กลัวเขาได้ยินตอนฉันครางชื่อของเขา “หึ ได้ยินว่า...คุณเพ้นท์ขา~ อุ๊บ!!!” “คะคุณเพ้นท์!!!!” ฉันเอามือปิดปากของเขาเอาไว้เชื่อแล้วว่าเขาได้ยินมันจริง ๆ ฉันก็ไม่น่าบ้าถามมันออกไปเลย!! “หึ” หมับ! เขาจับมือของฉันออก “...” “ถ้าอยากขนาดนั้นทำไมไม่มาหาผมล่ะ?” “จะบ้าหรือไงคะ?” ฉันต่อว่าเขานิดหน่อย “ที่ผมไปหาคุณเรนนี่ห้องก็เพราะว่าจะคุยเรื่องนี้แหละแต่ไม่คิดว่าจะเจอคุณกำลัง...” “อย่าพูดออกมานะคะ!!” ฉันบอกเขาเสียงดุ “นั่นแหละ...มันเป็นเรื่องธรรมชาติไม่ใช่หรือไงเพราะงั้นเราลองมามีความสัมพันธ์ทางกายเถอะถ้ามันไม่ดีก็ไม่ต้องทำมันต่อเราแค่ตอบสนองความต้องการของร่างกายเท่านั้น คุณไม่เบื่อนิ้วหรือไง?” “คุณเพ้นท์!” ก็เบื่อแต่ว่า... “ถ้าคุณไม่โอเควันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่เราจะคุยเรื่องนี้กัน” บอกตามตรงอายุขนาดนี้แล้วฉันก็อยากลองเหมือนกันแหละเซ็กส์อ่ะ เพียงแต่ไม่เจอใครที่จะอยากทำด้วย แต่ว่าถ้าเป็นคุณเพ้นท์ก็อาจจะไม่ได้แย่หรอกมั้ง.... “แต่ฉันไม่เคย...” “ผมก็ไม่เคย” “....” “มาลองดูกันว่าไม่เคยกับไม่เคยมาเจอมันจะเป็นยังไง^^”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more