ตอนที่ 38

1075 Words

“เอ่อ ค่ะ” หล่อนรับคำเสียงเศร้าๆ พลางอดน้อยใจไม่ได้ ก็ในเมื่อเป็นเขาเองไม่ใช่เหรอที่ไม่ให้หล่อนกลับไปนอนที่โซฟาเมื่อคืนนี้น่ะ ทั้งๆ ที่หล่อนพยายามจะกลับไปนอนที่เดิมของตัวเองแล้ว “แล้วนั่นจะรีบไปไหน เท้าเจ็บไม่ใช่หรือไง” “เอ่อ...นวลต้องไปทำงานค่ะ” หน้าตาของโดมินิกบูดบึ้งมากยิ่งขึ้น ช่างต่างจากผู้ชายที่กัดกินร่างกายของหล่อนราวกับคนตะกละตะกลามเมื่อคืนนี้อย่างสิ้นเชิง หล่อนเสหลบสายตา และพยายามเดินต่อ “กับไอ้หมอนั่นน่ะหรือ” “ค่ะ” “หึ” หล่อนได้ยินเสียงคำรามไม่พอใจในลำคอของเขา ก่อนที่แขนของหล่อนจะถูกกระชากเอาไว้ “คุณมิก...ปล่อยค่ะ” เขาไม่ปล่อย แถมยังกระชากหล่อนเข้ามากอดรัดแน่น หล่อนตกใจ ต้องกุมปมผ้าขนหนูเอาไว้ด้วยความวิตกกังวล “ทำไมจะต้องไปทำงานด้วย เงินค่าสินสอดที่ได้ไปก็มากโขไม่ใช่เหรอ หรือว่ายังไม่มากพอ” “คุณมิก ปล่อยนวลนะคะ นวลเจ็บ...” “หรือว่าต้องการอีก ยังไม่พอ” เขาเหวี่ยงหล่อ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD