Chapter 3

1335 Words
  Chapter 3   “Yan na nga ba ang sinasabi ko sa pagdrive mo ng motosiklo eh!” biglang diniin ni Paul ang cotton na pinupunas niya sa sugat ko sa braso dahilan na mapasigaw ako sa hapdi. “Paul! Masakit!” bigla ay mas diniin niya pa lalo at sinamaan niya ako ng tingin. “Ah talaga? Paul na lang talaga ngayon na may kasalanan ka?!” inalis ko na nga ang braso ko sa pagkakahawak niya at inipan. Kahit kagabi pa ang sugat na natamo ko ng matumba ako motor ay medyo malalim at madami ang gasgas at hindi ko to nilinis kanina ng maligo ako dahil masakit. “Archi naman eh. Masakit nga! Hindi ka naman nakakatulong eh!” sabi ko sa kanya at inirapan ko lang siya. “Baby, hindi naman para sa akin yung sinasabi ko. Masyadong delikado ang ginagawa mo lalo na at wala ka pang lisensya dahil wala ka pa nga sa legal age tapos ang tapang mo magdrive ng motorsiklo.” Inirapan ko lang siya dahil tama naman ang sinasabi niya. “Pero, Archi naman eh. Alam mo naman na eto lang ang mabilis na transportasyon mula sa bahay namin papunta sa school ko.” “Baby, hindi lang naman ako maka-isang beses na nagoffer sa iyo na ihahatid sundo kita, ayaw mo naman. Bakit ba kasi ang tagal mong makagraduate ng High School para magkasama na tayo sa iisang school.” “Busy kaya ang Architect ko.” Bulong ko sa kanya at lumapit ako sa kanya sa pumatong na ako sa lap niya and I snake ng arms to his nape. “Ayoko namang maistorbo ang Architect ko saka oo na nga, sige na hindi ko na gagamitin ang motor ko dahil ayaw ni Archi.” Nakita ko ang lapad ng ngiti niya sa sinabi ko kaya inirapan ko lang at piningot sa ilong. “Gustong gusto mo talagang tinatawag kita na Architect no?” He grin at me and he wiggle his eyebrows. “Baby, real talk it really turns me on. Kahit sa note na iniwan mo sa tech pen ko kamuntikan pa ako mag ja—” Pinanlakihan ko siya ng mata at umalis na ako sa pagkadikit sa kanya. “Oh! Wag mong subukan na tapusin yan! Sasapakin talaga kita Paul.” Banta ko sa kanya at nakita ko na sobrang tawa niya at napahawak sa tiyan niya. “Yung baby ko talaga hindi mabiro! Meron siguro!” natatawang biro niya saka tumayo na para umalis ng kwarto. Napasunod naman ako sa kanya at nakarating kami sa kusina niya at kumuha siya ng tinapay para mag sandwich. “Max.” bigla ay tinawag niya ako at napatingin naman ako sa kanya at nakita ko na tutok na tutok siya sa pag sandwich. Nakita ko kung paano sumasalubong ang kilay niya at napangiti ako dahil nauunawaan ko na may sasabihin siyang importante. “sabihin mo na, wag ka nang magdalawang isip.” Napatigil siya sa ginagawa niya pero hindi ako tinignan. “Kasi…” “Kasi?” “Ano kasi…” “Isa. Sabihin mo na Paul. Dalaw—” “Kasi nga sa acquaintance ball namin kailangan ng partner. Would you be my date?” Hindi ko mapigilang mapangiti dahil kahit mahigit na dalawang taon na kami ni Paul and we make out just to satisfy each other’s Paul will always be sweet and coy. He blush so easily and never fails to be say sweet words of affection and be vocal that he loves me so much. I can hear he always brag me to his group of friends saying he already met the Goddess of his life. And I am the complete opposite of it. I can’t even bring myself to brag him on my circle of friends. I can’t even introduce him to my parents and sometimes I can see he’s hurt by that. But I always shower him with the same level of affection and love. Being vocal how much I love him and he’s my life and cliché to listen but I can’t live without him. But he doesn’t deserve me. and that’s the sad fact I will face someday. Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa stool at linapitan siya. Nanatili pa rin siyang nakayuko at nakatingin sa tinapay kaya ang ginawa ko ay hinawakan ko ang mukha niya gamit ang dalawang kamay ko at tinignan ko siya ng diretso sa mata. “Yes, Paul. I will be your date.” Nakita ko kung paano nanlaki ang mata niya at napangiti siya sa narinig. “Bakit mo naman naisip na hindi ako papayag?” Umiling lang siya at bigla akong niyakap ng mahigpit at hinalikan ako sa noo. “I love you so much, Maxine.” Napabalik ako ng yakap at nakangiti kong pinatong ang baba ko sa balikat niya and I rub circles on his back. “I love you too, Paul. Please remember that.” I whisper back at wala ng lugar sa puso ko ang pagsisidlan ng saya dahil nakakita ako ng lalakeng kayang mahalin ako—hindi ko alam ang magiging rekasyon niya kung malaman niya na ang Nanay ko ay isang puta na may laway at t***d ng iba’t ibang lalake. Nang biglang tumunog ay agad na kami naghiwalay mula sa pagkayakap sa isa’t isa. Nginitian niya muna ako sa huling pagkakataon para tumalikod ng biglang hablutin ko siya sa braso dahilan na humarap siya ulit sa akin. Nagsalubong ang mata niya na tinignan ako at nang biglang lumuhod ako ay nanlaki ang mata niya at napadila sa bibig niya. “M-Max… W-Why?” Hindi ako umimik sa halip ay hinawakan ko na ang waist band ng short niya at sabay ko na rin na ibinaba ang underwear niya revealing his semi-hard c**k waving infront of me. Napatingin ako sa mga mata niya na para bang nagtatanong ng permission. When I put a hand on his d**k ay narinig ko ang ungol niya dahilan na mapangiti ako. We rarely get tired doing this. Nakakatawa ngang isipin ay nakaya naming pigilan ang sarili namin sa tuwing mag make out. Paul will always deny my offer to take me dahil sabi niya ay wala pa raw ako sa tamang edad. I gently stroke his c**k at napaatras siya at napahawak sa counter top. I saw him close his eyes and release a sound close to groan because of pleasure. When I took him on my mouth it doesn’t fit at all once. He’s so hard and thick and I can’t imagine the pain the moment he this monster c**k enters me. I gave a kittenish lick on the head of the c**k. And just the moment he’s already caught up by the pleasure and already hard ay tumigil ako at tumayo. I saw how his mind load for a moment at maya maya pa ay nagmulat na siya ng mata at nakita niya ako sa counter na nasandig at nakatingin sa kanya. “Baby?” “Do you think I’ll easily say yes tungkol sa pagmomotor ko? That’s a no no baby.” I said at agad ako napatakbo papuntang sala at kinuha ko ang bag sa couch at dumiretso na ng pinto. Nakita ko na iika-ika siya sa paglabas but his pants are already lifted. “Maxine! Do you think it’s funny?!” I close my eyes and nod consecutively. “It is Paul!” Bumelat na muna ako bago tuluyang binagsak ang pinto at dali-dali ng lumabas ng bahay ni Paul. Hindi ko matago ang ngiti mula sa labi ko dahil kay Paul. He’s literally the love of my live and he’s my breathing force to survive. Without Paul I think I already ended my life way back 2 years ago.  
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD