ดวงตากลมโตเบิกตาโพรงทันทีที่ได้ยินคำพูดของเขา ฉันกะพริบตาปริบๆ มองใบหน้าหล่อเหลาด้วยความงุนงง เดี๋ยวสิ… ถึงฉันจะเป็นคนขอให้เขาช่วยก่อนก็จริง แต่แบบนี้มันแปลกๆ ไปหน่อยไหมนะ อีกอย่าง… เจนนี่ก็เป็นคู่หมั้นเขาด้วยเนี่ยสิ ให้ตายเถอะ!
“คุณไม่ได้ล้อฉันเล่นอยู่ใช่มั้ย?”
“อือ ไม่ล้อเล่น”
“แต่เจนนี่เป็นคู่หมั้นคุณอยู่ไม่ใช่รึไง ถ้าฉันทำแบบนั้นก็เท่ากับว่าฉันคิดจะแย่ง…”
“เจนนี่ไม่ใช่คู่หมั้นฉันอีกแล้ว”
“อะไรนะ?!” ฉันกะพริบตาปริบๆ มองหน้าเอริคอย่างมึนงงปนสงสัยไม่หาย
“ก็อย่างที่บอก”
“เดี๋ยวนะ… คุณไม่ได้เป็นคู่หมั้นเจนนี่แล้วเหรอ? งั้น…”
งั้นที่ฉันคิดฟุ้งซ่านบ้าบอที่บ้านพักเรื่องที่เผลอตัวเผลอใจเพราะบรรยากาศพาไปกับเอริคที่บ้านพักของเขามันคืออะไรยะ! ฉันก็คิดหนักเรื่องแบบนี้เหมือนกันนะ นึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงไร้ยางอายที่ไปแย่งคู่หมั้นคนอื่นซะแล้วสิเนี่ย!
“ฉันโทรไปยกเลิกเรื่องนี้กับพ่อของเจน
