กว่าคุณคาลอฟท์จะกลับก็ปาไปเกือบสองชั่วโมงที่เรานั่งคุยกันเรื่อยเปื่อยจนเลขาของเขาถึงกับโทรตามให้กลับบริษัทไปเคลียร์งานเอกสารบนโต๊ะ ฉันรู้สึกเหมือนเห็นภาพคุณคาลอฟท์กับเอริคซ้อนทับกันชะมัด เขาสองคนนิสัยต่างกันแต่ก็มีบางมุมที่คล้ายกันนั่นก็คือเรื่องไม่ค่อยนั่งโต๊ะเซ็นเอกสารที่กองเป็นภูเขาเหล่ากาสักเท่าไหร่ ยิ่งเอริคนี่หนักกว่าอีก… ถึงฉันโทรตามเขาก็ไม่กลับไปง่ายๆ อย่างคาลอฟท์แน่นอนพันเปอร์เซ็นต์
“คุณเอริค เอกสารในแฟ้มสีเทาบนโต๊ะทำงานของคุณเป็นเอกสารด่วนที่ฉันต้องส่งให้เลวี่ภายในเย็นนี้ รบกวนคุณช่วยเซ็นให้ด้วยนะคะ”
“แล้วเธอจะไปไหนน่ะโมนา”
ขาเรียวทั้งสองข้างชะงักอยู่หน้าประตู ก่อนฉันจะหันไปบอกเอริคที่นั่งเก้าอี้ทำงานแถมยังเท้าคางจ้องมองมาทางฉันด้วยสายตาดุดันไม่เลิก
“ฉันก็จะเอาแก้วพวกนี้ไปล้างไงคะ คุณมีอะไรรึเปล่า?” ฉันยื่นถาดที่ใส่แก้วกาแฟกับแก้วชาไปให้เอริคดู แล้วยืนเลิกคิ้วถามเขาด้วยควา
