หลังจากที่ทำกาแฟให้คุณคาลอฟท์และเอริคเสร็จ ฉันก็คุยกับเลวี่อีกนิดหน่อย จากนั้นก็เดินถือถาดกาแฟร้อนมาให้เขาสองคนในห้องประชุม พอเหลือบมองร่างสูงใหญ่ที่นั่งเอนตัวพิงโซฟาท่าทางสบายอกสบายใจก็ต้องเบ้ปากอย่างหมั่นไส้ เหอะ ยัยคุณหนูเจนนี่ชอบคนขี้แกล้งนิสัยเถื่อนๆ แบบเอริคหรือไง สงสัยเธอคงยังไม่เคยเห็นนิสัยที่แท้จริงของเขาล่ะสิท่าถึงได้ยังชอบและตามตื้อเรื่องหมั้นอยู่แบบนี้ ให้ตายสิ แล้วนั่นเขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่ฉันอุตส่าห์ติดให้ออกอีกสองเม็ดงั้นเหรอ?!
“กาแฟได้แล้วค่ะ คุณคาลอฟท์”
ฉันพ่นลมหายใจอย่างขุ่นเคืองที่เห็นว่าเอริคปลดกระดุมออกแบบนั้น ก่อนจะหันไปฉีกยิ้มหวานแล้ววางแก้วกาแฟร้อนให้คุณคาลอฟท์บนโต๊ะ แต่ตอนที่นั่งลงที่โซฟาอีกตัว และยื่นแก้วกาแฟให้เอริคน้ำเสียงที่ฉันเอ่ยบอกเขากลับไม่ค่อยสบอารมณ์จนฉันก็บังคับมันไม่ได้
“ส่วนนี่กาแฟของคุณค่ะ คุณเอริค…”
“โมนาทำกาแฟอร่อยดีนะครับ”
“ขอบคุณค่ะ ฉั
