Baran’dan
Bu nasıl bir acıydı? Kor gibi yanıyordum. Asla tarifi olmayan bu duygudan nasıl kurtulacaktım? Bana bunu yaşatan kişinin Efnan olması daha beterdi. Ellerim yumruk oldu. Bunu bana neden yapmıştı ki? Nefes bile alamıyordum.
Sanki bir el boğazımı sıkıyordu. Hayatımda ilk defa böyle olmuştum. Efnan’ın bana tesiri buydu işte. Her şey rüyamda gördüğüm gibi ilerliyordu. O dikenleri ben koydum demişti. Evet, hayatımıza dikenleri sokan oydu. Onun elleriyle yerleştirdiği dikenler hayatımıza sıçramıştı.
Sırtımı, konağın duvarına yasladım. Ateş de arkamdan geldi. “Efnan’ın isteyerek gittiğine inanmadın, değil mi?” diye sordu.
“Dün gece yanıma geldiğinde bana ayrılıkla ilgili imada bulundu. Şimdi hangisine inanayım ben? Ateş, kafayı yiyeceğim!”
“Kalbinin sesini dinle. O sana gerçeği
