Efnan Az sonra hiç iyi şeyler olmayacaktı. Baran’ın yüzündeki o öfke dolu bakışı daha önce de görmüştüm. En son böyle baktığında Emre’nin burnu kırılmıştı. Pars’a da aynı şekilde bakıyordu. Sanki her şey ağır çekimde ilerliyor gibiydi. Baran, Pars’a doğru giderken bütün sergideki insanların bakışları da ondaydı. Kesin Pars’ın da bir yerleri kırılacaktı. Ben, Kübra ve Beste de Baran’ın arkasından koşarken ona ilk yetişen ben oldum. Koluna dokundum ama artık çok geçti. Çoktan Pars’ın yakasını kavramıştı. Kübra da ben de onu çekiştirip adını söylüyorduk ama bizi dinlemiyordu. Çok telaşlıydım. Baran’ın yanlış bir şey yapmasından çok korkuyordum. Ateş bizi kenara çekip kendisi müdahale etti ama benim kocam olacak kişinin şu an sinirden içinden bir ayı gücü çıkmıştı. “Sen kimsin de benim