ตอนที่ 5 เมารัก เอ๊ย! เมาเหล้า NC 18+
ผมขยับตัวอย่างงัวเงียกะพริบตาถี่ถี่เพื่อปรับแสงยกมือขาวขยี้ตา ตอนนี้บนเตียงโล่งมีแค่ผมที่นอนอยู่คนเดียว ไม่รู้ว่าพี่เพทายลุกไปตอนไหนแต่ก็น่าจะนานแล้วเพราะบนเตียงไม่มีความอุ่น หันไปมองนาฬิกาที่อยู่บนฝาผนังตอนนี้บ่าย 2 กว่าแล้วไม่แปลกใจเลยทำไมผมรู้สึกแสบท้องตั้งแต่ตื่นแบบนี้ เท้าเล็กก้าวลงจากเตียงเดินตรงไปที่ห้องน้ำผมจัดการล้างหน้าให้เรียบร้อย
สำรวจร่างกายตัวเองผมยังใส่ชุดเมื่อวานอยู่เลยรู้สึกรังเกียจตัวเองยังไงไม่รู้!!
ผมเปิดประตูออกมาจากห้องนอนเห็นร่างสูงของพี่เพทายนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานประจำร่างสูงใส่แว่นกำลังก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างตั้งใจมันดูผิดรูปลักษณ์เพลย์บอย จากปกติจนผมแอบชื่นชมในใจไม่ได้
อนาคตผัวไอ่ไผ่หล่อโคตร!! หล่อแบบนี้เอาใจไอ้ไผ่ไปเลย 20 ล้านดวง!!! หล่อหมูตายแรดตะลึง!!!
“ไง ตื่นแล้วหรอขี้เซาเหมือนกันนะมึง” ร่างสูงทักผมก่อนจะถอดแว่นตาแล้วเงยหน้าขึ้นมามอง
“ตื่นมาตะกี้นี้เองครับพี่เพทายใส่แว่นได้หรอดูแปลกใจจังปกติดูเพลย์บอย แท้ๆ เพราะใส่แว่นแล้วดูดีไม่ใช่ย่อย ว่าแต่ตอนนี้มันก็บ่ายสองกว่าแล้วพี่เพทายพาผมไปหาอะไรกินบ้างสิผมไม่ไหวแล้วตอนนี้รู้สึกเหมือนพยาธิในท้องของมันเรียกร้อง” ผมลูบท้องตัวเองไปด้วยเหนื่อยหน้ามองร่างสูงตาปริบๆ เหมือนกันกับเด็กน้อยที่จะอ้อนผู้ใหญ่ตอนนี้ท้องผมมันร้องเสียงดังเหมือนฟ้าผ่า!!
“พูดมาก” ผมรีบยกมือปิดปากทันทีเมื่อพี่เพทายบอกแต่ก็อดพึมพำเบาๆ ไม่ได้ “อะไรกันไม่เห็นต้องพูดแบบนี้เลยนี่ก็มันหิวจริงๆ แถมก็บ่าย 2 กว่าแล้วพี่เพทายเป็นคนชวนผมหน่อยเองแท้ๆ แต่กลับพูดให้ความรับผิดชอบแบบนี้มันน่างอน!! แต่งอนไปพี่แกคงไม่ง้อ!!”
“เออๆ เดี๋ยวพาไปมึงนี่พูดมากจริงๆ ” ร่างสูงลุกขึ้นแล้วพูดส่งๆ เหมือนรำคาญ
“เย้! ผมอยากกินKFCผมอยากกินมานานแล้วแต่ผมไม่ค่อยได้กินกินครั้งล่าสุดเมื่อปีที่แล้ว เพราะฟ้าพาไปเลี้ยงวันเกิดถ้าไม่มีคนเลี้ยงผมคงจะไม่มีโอกาสได้ไปไม่รู้ว่าทำไมมันแพงขนาดนี้ถ้ามันถูกๆ หน่อยนะผมจะซื้อมากินเลยหรือว่าถ้าผมรวยนะผมจะกินให้พุงกางเลย” ระหว่างทางที่ผมลงไปผมก็พูดจ้อเป็นต่อยหอยไม่รู้ว่าทำไมเดี๋ยวนี้ผมพูดมากจังทั้งๆ ที่ผมไม่ใช่คนพูดมากขนาดนั้น ระหว่างทางพี่เพทายก็ไม่ได้พูดอะไรแต่สาวเท้าไวขึ้นเหมือนอยากให้ไปถึงรถไวๆ พี่แกคงไม่ได้รำคาญผมใช่ไหมไม่ใช่หรอก จะรำคาญทำไมผมออกจะน่ารักแบบนี้
ผมไม่ได้โม้นะปกติอยู่มหาลัยชอบมีผู้ชายเข้ามาหาผมบ่อยๆ แต่ก็โดนฟ้าไล่ตะเพิดออกไปทุกคนไม่รู้ทำไมต้องไล่ด้วยเขาออกจากเข้ามาเป็นมิตรแท้ๆ ถึงจะส่งสายตาแปลกๆ ๆ ผมก็เถอะแถมบางคนยังพาไปเลี้ยงไอติมด้วยออกจากใจดี!! เกิดเป็นไอ้ไผ่นี้น่าสงสารจริงๆ!!
ห้าง XYZ
ตอนนี้มาถึงห้างแล้วแอร์เย็นๆ ในห้างทำให้ผมรู้สึกสดชื่นหลังจากที่เจอแดดประเทศไทยมาผมมองไปรอบรอบอย่างตื่นเต้นผมไม่ค่อยมาห้างบ่อยหรอกนานๆ ทีมา แหมก็คนมันไม่มีตังค์จะเดินทำเพื่ออะไร
“ตามมาได้แล้วมัวแต่มองอะไรทำอย่างกะไม่เคยมา” ร่างสูงที่เดินนำไปหันกลับมาเรียกผมด้วยเสียงดุ
“พี่เพทายรอด้วยสิก็ผมไม่ได้มาห้างบ่อยบ่อยนี่ พี่ก็รู้คนจนแบบผมไม่กล้าเข้าหรอกแล้วจะไปกิน KFC กันจริงๆ ใช่ไหมพี่เพทายถ้าต้องเลี้ยงผมนะข้อหาที่ทําให้ผมท้องร้องแบบนี้ถ้าไม่เลี้ยงผมจะงอนจริงๆ ด้วยว่าแต่ที่ KFC มีอะไรน่ากินพี่เพทายชอบกินอะไรใน KFC เหรอผมนะชอบกินไก่สุดๆ เลยมันทั้งกรอบและอร่อยมากผมกินครั้งแรกตอนที่ฟ้าพาไปเลี้ยงวันเกิดแต่ว่าสปาเกตตีก็น่าสนถึงมันจะคล้ายขนมจีนที่บ้านแต่มันก็อร่อยกว่า เอ๊ะ ว่าแต่พี่เพทายรู้จักขนมจีนไหม” ผมถามพี่เพทายร่างสูงไม่ตอบสาวเท้าเดินไปที่ KFC ใจผมเต้นรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ
“อิ่มจังเลยพี่เพทายอิ่มไหม” ตอนนี้เราเดินออกมาจากร้านแล้วพี่เพทายไม่ได้พาผมแวะไปที่ไหนตรงกลับไปที่รถทันที
“อืม” อีกคนตอบรับเสียงนิ่งไม่ได้พูดอะไรต่อ ผมมองข้างทางไปเรื่อยๆ รู้สึกว่ามันคุ้นๆ พิลึกพี่เพทายไม่ได้พาผมกลับไปที่ผับแต่พาผมกลับมาที่บ้าน
Rrrrrrrrrrrrr
เสียงโทรศัพท์เข้าทำลายความเงียบผมรีบยกโทรศัพท์เครื่องเก่งมา
“ว่าไงฟ้า” ผมพูดทักทายสายเลือบตาไปมองที่พี่เพทายอีกคนไม่ได้สนใจผมมองไปที่ทาง
[วันนี้พี่เต้ยบอกว่าจะพาไปกินเหล้าที่ผับเดิม ตอน 2 ทุ่ม] แบบนี้ผมก็ไม่ได้ไปทำงานสิแต่ผับเดิมที่ว่าคงจะเป็นผับพี่เพทายอย่างน้อยก็ยังดี
“ok”
[จ๊ะๆ] แล้วสายก็ตัดไปพี่เพทายหันหน้ามามองผมเป็นเชิงถาม
“วันนี้ผมขอหยุดวันนึงได้ไหมครับพี่รหัสชวนไปกินเหล้า” ผมหันไปขออนุญาตเจ้านายผู้ที่จ่ายตังค์ให้ผมทุกวันไม่ใช่สิพี่เพทายไม่ใช่คนจ่ายตังค์ให้ผมพี่กราฟต่างหาก
“ที่ไหน”
“ที่ผับของพี่เพทาย” ผมพูดต่อแล้วหลังจากนั้นก็เกิดความเงียบเหมือนเดิมรถคันหรูค่อยๆ จอดที่หน้าบ้านหลังเก่าที่คุ้นเคยผมหันไปขอบคุณแล้วลงจากรถมองตามหลังรถคันหรูจนสุดสายตา
ผับ 20.00 น
ตอนนี้ผมเข้ามาในผับแล้วเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มเข้าหูทั้งสองข้างทำเอาผมมึนๆ ถึงจะทำงานมาหลายวันแล้วแต่มันก็ไม่ค่อยชินกับเสียงเพลงดังขนาดนี้เท่าไหร่ ฟ้าบอกว่าพวกพี่เต้ยอยู่ที่ชั้น 2 ห้อง VIP แต่ว่าห้องไหนละ ไม่ได้ถามด้วยสิ
ผมยืนมึนๆ ไม่รู้ว่าจะไปที่ห้องไหนผมนี่มันสะเพร่าจริงๆ น่าจะถามฟ้าให้รู้เรื่อง
“อ้าวไผ่ทำไมไม่เข้าไปล่ะ” เสียงทักจากด้านหลังทำให้ผมหันไปมองไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นพี่รหัสสุดหล่อของผมเองพี่เต้ยเดินเอามาหา วันนี้พี่เต้ยใส่ชุดไปเวทธรรมดามีรอยยิ้มขี้เล่นติดบนใบหน้าตลอด
“พี่เต้ยสวัสดีครับพอดีผมลืมถามฟ้าว่าห้องอยู่ที่ไหน” ผมหันไปทัก
“เดินเข้าไปพร้อมพี่เลยก็ได้พี่กำลังจะไปพอดี” ผมพยักหน้าอย่างว่าง่ายเดินตามร่างสูงเข้าไปเดินมาไม่นานก็ถึงประตู
แกร๊ก
ภายในห้องมีคนที่ผมคุ้นตา
“ไงไผ่” ฟ้ารีบลุกแล้วเดินมาพาผมไปนั่งที่โซฟาข้างๆ
“พี่แพรสวัสดีครับ” ผมหันไปยิ้มให้พี่แพรที่นั่งอยู่โซฟาตรงข้ามผม
“จ๊ะ”
“ฟ้ามานานหรือยัง” ผมหันไปถามเพื่อนสาวที่นั่งข้างๆ
“ยังๆ ฟ้ามาก่อนไผ่แป๊บเดียวเอง”
22.00
ผมรู้สึกมึนหัวเห็นหน้าของพี่เต้ยเป็นซ้อนกันหลายๆ คนหลังจากที่พี่เต้ยเข้ามาพี่แกก็บอกว่าจะเลี้ยงเหล้าซึ่งผมเป็นคนไม่ค่อยกินเหล้าอยู่แล้วแต่มีคนเลี้ยงทั้งทีผมก็ไม่อยากขัดน้ำใจอุตส่าห์ได้กินนานนานได้กินทีแถมยังไม่ค่อยมีตังค์ซื้อด้วยผมค่อยๆ จิบทีละเล็กทีละน้อยกว่าจะรู้ตัวผมก็รู้สึกสมองเบลอเบลอมึนๆ มองไปทางไหนก็ลายตาไปหมด เสียงใครพูดอะไรมันดังอื้อหูจนฟังไม่รู้เรื่อง
แกร๊ก
ร่างสูงของเพทายเดินเข้ามาในห้องวีไอพีที่น้องรหัสอยู่มองไปรอบรอบเห็นร่างบางของไผ่นอนซบอยู่บนตักของเพื่อนสาว
“พี่เพทายสวัสดีครับมีอะไรหรือเปล่า” เต้ยหันไปทักพี่รหัสที่เดินเข้ามา นางสูงไม่ได้ตอบแต่สายตาไปหยุดอยู่ที่ร่างบางที่หลับอย่างไม่รู้เรื่อง
“เอ่อ น้องไผ่หรอ” เต้ยถามขึ้นเมื่อเห็นสายตาของพี่รหัสมองไปที่ร่างบาง ร่างสูงของเพทายสาวเท้าไปหยุดอยู่ที่หน้าร่างบางก่อนจะค่อยค่อยๆ ช้อนอีกคนขึ้นในท่าเจ้าสาว
“พี่เพทายจะพาเพื่อนหนูไปไหนคะ” ฟ้าที่สติไม่ค่อยเต็มร้อยเนื่องจากกินไปหลายแก้วแล้วเหมือนกันถามอีกคนอย่างเบลอๆ แต่ก็ยังพอที่จะรู้เรื่องว่าจะมีคนมาเอาเพื่อนรักไป
“นอน” เพทายตอบเสียงเรียบก่อนจะอุ้มอีกคนออกไปนอกห้อง ร่างสูงเดินกลับมาที่ห้องทำงานใช้เข่าดันประตูห้องนอนจนเปิดก่อนจะวางร่างบางของอีกคนบนเตียงขาวสะอาด
“อื้อออออ” เมื่อเป็นอิสระร่างบางก็ขยับไปขยับมาอย่างไม่สบายตัวจนเสื้อเลิกขึ้นเผยให้เห็นท้องแบนราบไม่มีไขมันส่วนเกิน หน้าขาวแดงละลื่นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ มือหนาแตะลงบนท้องแบนราบนิ้วหัวแม่มือลูกวนไปทั่วสะดืออย่างหยอกล้อมืออีกข้างเลิกเสื้อขึ้นไปจนเห็นยอดอกสีหวาน ลิ้นร้อนเลียดูดดันจนเป็นไต
“อื้ออออออ” ร่างบางขยับตัวหนีอย่างรำคาญคิ้วบางขมวดอย่างไม่ชอบใจเมื่อมีคนรบกวนเวลาพักผ่อนแสนหวาน
“อื้อออ” ผมขยับตัวอย่างรำคาญเมื่อรู้สึกเปียกๆ บริเวณแถวยอดอกสมองรู้สึกเบลอๆ มันขาวโล่งไปหมด เมื่อลืมตาขึ้นมาก็เห็นหัวทุ้ยผมสีดำกำลังคลอเคลียอยู่บริเวณอกกลิ่นเหล้าผสมกลิ่นหอมตีกันให้คลุ้งทำให้ผมพอรู้ว่าพี่เพทาย
“อื้ออ พี่เพทายทำอะไร” ผมครางออกมาเมื่อรู้สึกเปียกชื้นที่อกและอีกข้างกำลังถูกขยี้ด้วยนิ้วร้อน มันทำให้รู้สึกวูบวาบในท้องน้อย
“อื้ออ อ๊าาา” รู้สึกแปลกๆ เมื่อขาวสอดเข้าไปในโพรงย แขนขาวคล่องคอบังคับให้หัวทุยเบียดเสียดพรางแอ่นอกให้อย่างไม่รู้ตัว ลิ้นร้อนเลียไล่ขึ้นมาบนซอกคอขาวขบกัดจนเกิดรอยสีกุหลาบ เพทายมองร่างบางที่หลับตาพริ้มเผยปากอย่างยั่วยวนปากหนาประกบลงใส่อย่างแผ่วเบากบกัดริมฝีปากล่างก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปตวัดเกี่ยวน้ำหวานในโพรงลิ้นน้อยตวัดตอบอย่างไม่เป็นประสายิ่งปลุกเร้าอารมณ์หื่นกระหายจากร่างสูงได้ดี 2 ลิ้นเกี่ยวพันกันจนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบอย่ทางน่าอายแขนขาวคล้องคอหนาไว้
“อื้มมมม แฮ่กๆ” ร่างบางผละออกเมื่อรู้สึกว่าหายใจไม่ออกก่อนจะสูดเอาออกซิเจนเข้าปอด หน้าหวานมองอีกคนด้วยสายตาเยิ้มๆ
ผมรู้สึกเหนื่อยมากในตอนนี้รู้สึกเหมือนสมองมันโล่งไปหมดผมไม่รู้ว่าตอนนี้เรื่องจริงหรือความฝันถ้ามันเป็นความฝันผมคงไม่อยากจะตื่น
ไม่ว่าจะฝันหรือความจริงแต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมอยากจะปลดปล่อยสิ่งที่มันอึดอัดในท้องน้อยมาก
“อ๊ะะ พี่เพทาย” ผมร้องครางอย่างสยิวกิ๊วเมื่อลิ้นร้อนลากลงไปหยอกล้อที่สะดือมือหนากำลังปลดกางเกงเที่ยวผมอย่างเบามือ
“เรียกทำไมครับ” ร่างสูงถามขึ้นเสียงเรียบแต่ลิ้นยังคงโลมเลียอยู่แถวช่วงท้องน้อย
“อ๊ะะะะ มันเสียว” มือหนาแตะลงบนปลายเอ็นขนาดพอดีตัว ชักขึ้นลงอย่างเบามือ
“อ๊ะะะ อ๊า พี่เพทาย” ร่างบางเชิดหน้าครางอย่างเสียวซ่านเมื่อถูกมือร้อนรบเร้าจุดอ่อน
“เรียกทำไมครับ” ร่างสูงถามอย่างหยอกล้อแม้จะรู้ว่าอีกคนเรียกเพราะอะไร ผมรู้สึกว่าตอนนี้สมองมันโล่งไปหมดหรือตัดไปทางท้องน้อยอยากจะปลดปล่อย
“อ๊ะ แรงอีก อ๊าา พี่เพทายทำแรงๆ” เหมือนร่างสูงจะต้องการคำนี้จะอีกคนมือหนาชักรูดเอ็นน้อยอย่างเร็ว
“อ๊ะ อ๊าาาา อ๊ะะะะ” ไม่นานน้ำขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยออกมาเต็มมือหนา ร่างบางทิ้งตัวนอนอย่างเหนื่อยล้าหอบเอาอากาศเข้าปอด เหงื่อเม็ดเล็กไหลตามไรผม หนังตารู้สึกหนักๆ เหมือนอยากจะหลับ
“อย่าพึ่งหลับสิครับ” ร่างสูงกระซิบบอกร่างขาวที่นอนหอบตาสะลึมสะลือ นิ้วยาวค่อยๆ ลูบไล้ไปตามขาด้านในขนร่างบางลุกซู่ นิ้วร้อนค่อยๆ สอดเข้าในช่องทางรักอย่างไม่รีบร้อน
“อื้ออออ เจ็บ” ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้สึกว่ามีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาด้านในช่องทางรักเติมอีกทีอย่างไม่ชิน นิ้วยาวหมุนควงเป็นการเบิกทางชักเข้าออกช้าๆ
“อ๊ะ อ๊าา มันอึดอัด” ผมครางออกมาเมื่อร่างสูงเพิ่มนิ้วเข้าไปเป็น 2 นิ้ว สองนิ้วเข้าออกในช่องทางรักสีหวานอย่างหื่นกระหาย
“อ๊าาา ตรงนั้น อ๊ะะะะ” ร่างบางครางลั่นเมื่อนิ้วกระแทกโดนจุดกระสัน
“อืออออ” ร่างบางครางอย่างขัดใจเมื่ออีกคนชักนิ้วออก ผมเงยหน้าขึ้นไปมองพี่เพทายตอนนี้ร่างสูงกำลังปลดกางเกงตัวเองอย่างรีบร้อนเอ็นใหญ่เด้งออกมาเมื่ออันเดอร์แวร์สีเข้มถูกปดลง มือหนาชักรูดสองามทีเพื่อเตรียมความพร้อม ก่อนจะนำมาจ่อที่ช่องทางรักสีหวาน
สวบบบบ
“อ๊ะ! เจ็บบ” ร่างบางครางลั่นเมื่อเอ็นหนาถูกส่งเข้ามาทีเดียว
“อื้มมม ซี๊ดดด แน่นสัด” ร่างสูงก้มลงจูบริมฝีปากบางอย่างปลอบโยน สองลิ้นเกี่ยวพันกันอย่างมัวเมา เอวสอบค่อยๆ ขยับอย่างช้าๆ ลิ้นร้อนเลียลงตามซอกคอขาวดูดเม้มให้เกิดรอยแดงจนแทบไม่มีที่ว่าง เอวเริ่มขยับเร็วขึ้น
“อ๊ะะะ อ๊าาาา ช้าหน่อย อ๊ะะะ” มือขาวดันหน้าท้องแกร่งไว้ อาการเสียดสีที่ช่องทางและยังคงไม่หายไป มือหนาขยี้ยอดอดสีอ่อน ผมเชิดหน้าครางอย่างเสียวซ่าน
พับๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“อ๊ะะะ อ๊าาาาา” เสียงกระทบเนื้อและเสียงครางดังลั่นห้องอย่างไม่กลัวใครได้ยิน
“อ๊าาาาา พี่เพทาย อ๊ะะะะ ใกล้แล้ว” มือขาวกำเตียงอย่างระบายความสยิว ช่องทางรักขมิบแน่น
“ซี๊ดดดด ขมิบแรงๆ เลย” เอวสอบเร่งจังหวะเป็นถี่ยิบ หัวบานกระแทกเข้าจุดกระสันจนร่างบางครางลั่น
“อ๊าาาาา อ๊ะะะะะ อ๊ะะะ ไม่ไหว อร๊างงงงง” น้ำรักถูกปลดปล่อยออกจากเอ็นเล็กร่างบางหอบจนถี่
“อื้มมม ซี๊ดดดด อ๊า” เอวสอบกระแทกถี่ๆ ก่อนจะกระตุกสองสามทีปล่อยน้ำขาวขุ่นใส่ช่องทางรักจนไหลย้อนออกมา
ร่างสูงมองอีกคนที่หลับไปแล้วอย่างเอ็นดูก้มลงหอมแก้มแดงละลื่นเบาๆ ก่อนจะหลับตามอีกคนไป...ครั้งแรกรอบเดียวก็พอ
และสุดท้ายขอบคุณค่ะ