‘บิชอปและเวย์หาจะมีจุดขายตรงที่เป็นขั้วตรงข้ามกันทั้งแนวดนตรีและคาแร็กเตอร์’ โปรดิวเซอร์คนดังได้กล่าวไว้
เทรนด์ร้อนแรง
#เวย์หาคือรักแรกพบ
250K
#แต่คนที่อยากคบคือบิชอป
230K
“ใคร! ใครทำแฮชแท็กอันล่าง ถ้าเจอจะตีมือให้” บงกชกาญจน์ขึงตาคู่งาม ริมฝีปากเล็กสั่นระริก กำโทรศัพท์ในมือแน่น สูดลมหายใจลึกพยายามสกัดข่มความเดือดดาลอย่างที่สุด วันนี้ช่วงบ่ายเธอมีนัดกับเพื่อนชาวด้อมที่ลานหน้าเซ็นทรัลเวิร์ล พร้อมป้ายไฟตัวอักษร WAYHAL สแตนดี้ขนาดเท่าตัวปราณเวหาและที่ขาดไม่ได้คือเสื้อยืดที่กลุ่มออกแบบเองและนัดกันสวมใส่ในกิจกรรมนี้โดยเฉพาะ
“อีตาบิชอปอีกแล้ว ทำไมต้องมาตั้งตัวเป็นคู่แข่งกับเวย์หาของชั้นด้วย” เอาเถอะ…ไว้โตอีกนิดจนรับช่วงต่อกิจการได้เมื่อไหร่ เธอจะเข้าใจคำว่ากลยุทธ์ทางการตลาด
สาวตระกูลไฮโซไถลหน้าฟีดไปพลาง ออกอาการฟาดงวงฟาดงาไม่หยุดหย่อน ขณะนั่งอยู่บนมินิแวนคันงามกับคนขับรถส่วนตัวที่เข้าใจนิสัยลูกเจ้านายเป็นอย่างดี
นอกจากความโก๊ะแล้วก็ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใครทั้งนั้น แต่มีแค่ไม่กี่สิ่งที่ยั่วยุอารมณ์คุณหนูทายาทเครือห้างดังได้
ระหว่างรอสัญญาณไฟเขียวที่สี่แยกรถติดมหาโหดไม่ไกลจากปลายทาง มีรถเฟอร์รารี่สีแดงรุ่นใหม่ล่าสุดและมีเพียง 10 คันโลกมาชะลอเทียบเคียงกับรถของบงกชกาญจน์ เธอง้วนอยู่กับการตอบแชทไลน์และทวีตข้อความสู้กับด้อมคู่แข่งอย่างเมามัน แต่หาได้รู้ไม่ว่าเจ้าของด้อมฝ่ายตรงข้ามอยู่ห่างแค่เอื้อมมือ…
เอื้อมมือไปหยิกหลัง!
‘ว้าว! อายุแค่ 19 ปีแต่ถอดเสื้อทีเลือดกำเดาพุ่ง เด็กสมัยนี้โตไว้จัง เสน่ห์ดึงดูดทางเพศสูงจริง ๆ’ สไตลิสต์คนหนึ่งได้กล่าวไว้ในกองถ่ายแมกกาซีนฉบับหนึ่งเชื่อว่าจะขายดีเป็นเทน้ำเทท่าแน่นอน
ศิลปินหนุ่มมาดกวนโอ๊ยเอียงหน้าซ้ายทีขวาที สางปอยผมสีแดงสดที่ปรกโค้งหน้าผากให้เข้าทรง สำรวจใบหล่อเหลาออร่าพุ่งกับกระจกมองหลังระหว่างติดไฟแดง
ภัทรดนัยมีชื่อเล่นสุดน่ารักที่พ่อแม่ตั้งและมีไว้ให้เพื่อนเรียกให้ว่าบีเวอร์ ภายหลังต้นสังกัดมีความเห็นให้ใช้ชื่อในวงการที่แตกต่างไม่ซ้ำใครจึงมาลงเอยที่ 'บิชอป'
“ติดขนาดนี้ลงเดินคงถึงเร็วกว่า” ปากก็บ่นไปงั้น แต่ลงเดินจริงเหงื่อแตกพลั่กจนครีมรองพื้นบนหน้าเยิ้มเป็นแน่
ปลายทางคือเซ็นทรัลเวิร์ล
แต่ไม่ได้ชอปปิ้งหรือนัดสาวที่ไหนไว้ แต่จะไปดูมินิคอนเสิร์ตของเพื่อนรักและจะถือโอกาสสำรวจเหล่าแฟนคลับชาวหมีแพนด้าที่หน้างานหาสักหน่อย
“ให้ตายสิ! ไม่ยอมเลยกันนะแอดกอบัว แต่ทำไงได้บิบี๋ของเราก็เหนียวแน่นไม่แพ้กัน คนมันหล่อช่วยไม่ได้” ภัทรดนัยหัวเราะร่าขณะดูความเคลื่อนไหวบนจอโทรศัพท์ เขารู้ว่าถ้าสองด้อมตีกันเมื่อไหร่ต้องมีแอดมินกอบัวมาเป็นแม่ทัพเสมอ แต่แหม…ทำตัวลึกลับเหลือเกินนะใช้รูปหมีแพนด้ามาเป็นภาพโปรไฟล์ทุกบัญชีเลย
“อ้าว! ขิงกันเข้าไป อย่ายอมนะบิบี๋ที่รักของผม ฮ่า ๆ” สุดท้ายก็แค่ใช้ข้อความกับรูปภาพเกทับกันไปมาเป็นพอเป็นสีสัน ไม่เคยมีเหตุวิวาทกันรุนแรงแต่อย่างใด
ซุปเปอร์คาร์สีแดงและมินิแวนสีขาวพุ่งทะยานออกตัวอย่างไม่รอช้าเมื่อได้สัญญาณไฟเขียว ทั้งสองคันขับตามกันโดยไม่มีใครทันสังเกตว่านอกจากจะเลี้ยวเข้าห้างเดียวกันแล้วยังได้จอดบนลานจอดรถ VIP แถมช่องจอดก็อยู่ข้างกันอีกด้วย
บงกชกาญจน์กำลังวุ่นอยู่กับการรับสายโทรศัพท์ขณะก้าวลงจากรถ
วินาทีนั้น…ภัทรดนัยก็ไม่อาจละสายตาจากสาวเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนดัดลอนยาว ดวงตากลมโตเหมือนลูกแมว เรียวปากสีชมพูได้รูปคนนั้น เธอเดินจ้ำอ้าวไปยังประตูทางเข้าโดยมีคนขับรถลากกระเป๋าใบใหญ่ให้ ชายหนุ่มมองตามหลังคนร่างเล็กจนลับตา
หญิงสาวคนนั้นช่างดูคุ้นหน้าคุ้นตายิ่งนัก ทว่า…
“วัน ๆ เราเจอคนเยอะจะตาย ก็คงทั่วไปล่ะมั้ง” ภัทรดนัยส่ายหน้าไล่ความสงสัยนั้นออกไป สวมแมสก์สีดำกับหมวกปานามาปีกกว้างสีเทาเข้มที่ดูเรียบง่ายเหมาะกับเสื้อยืด กางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบคุมโทนดำได้ลุคที่ดูน่าค้นหา
“วาเลนเพิ่งเลิกคลาสน่ะ รุ่นพี่ก็เรียกปีหนึ่งรวมตัวที่ใต้ตึกด้วย เดี๋ยวจะรีบตามไปนะกอบัว”
“ได้เลยไม่มีปัญหา เดี๋ยววาเลนมาถึงก็เห็นเองแหละว่าบัวกับเพื่อน ๆ อยู่ตรงไหน วันนี้เราใส่เสื้อทีมกันมาด้วย” บงกชกาญจน์กับวาเลนไทน์ยังไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน
“ตายแล้ว! เพิ่งนึกได้วาเลนไม่ได้เอาเสื้อทีมติดมาด้วยน่ะ แง~เก๊าขอโต๊ด” เมื่อคืนมั่วแต่นั่งจดโน๊ตลำดับเหตุการณ์ อ่านหนังสือเตรียมสอบย่อยในห้องเรียนจนลืมเรื่องที่นัดกันไว้เสียสนิท
“ไม่เป็นไร ๆ เดี๋ยวไว้ใส่รอบหน้าก็ได้ แค่วาเลนมาช่วยกรี๊ดให้กำลังใจก็เริ่ดแล้วล่ะ”
“โอเคจ้ะ เจอกันนะ” นิสิตสาวกดวางสาย ทว่าการที่ไม่ได้สวมเสื้อเหมือนคนอื่น ๆ จะทำให้เธอยิ่งดูโดดเด่นขึ้นไปอีก
เฉพาะเจ้าหน้าที่
พื้นที่หลังเวทีถูกล้อมกรอบกำหนดอาณาเขตไว้ด้วยแถบกั้น ทีมงานกำลังสาระวนอยู่กับการจัดเตรียมคิวงาน เทสต์ระบบเสียงและรบบไฟในขั้นตอนสุดท้าย ทุกคนคล้องบัตร Staff ระบุตัวตนชัดเจน บริเวณรอบนอกเสริมกำลังด้วยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเพื่อป้องกันการแฝงตัวของบุคคลที่จงใจสร้างความวุ่นวายเหมือนที่เคยเกิดขึ้นกับศิลปินรายอื่นของค่ายมาแล้ว
เต้นท์ติดแอร์ขนาดกำลังพอดีสองหลัง เต้นท์หนึ่งสำหรับพิธีกรชื่อดัง ส่วนอีกหลังเป็นห้องแต่งตัวของพรีเซ้นเตอร์น้ำผลไม้ยี่ห้อดัง นอกจากจะต้องร้องเพลง กล่าวทักทายแฟนแล้ว ยังต้องท่องสคริปต์เพื่อนำเสนอตัวสินค้าอีกด้วย
งานโฆษณาชิ้นแรกมันก็จะตื่นเต้นสักหน่อย
“อุ๊ย! มีอะไรเข้าตาเหรอจ๊ะน้องเวย์” ช่างทำผมถามด้วยความห่วงใย ระหว่างจัดแต่งทรงผมที่หน้ากระจกบานใหญ่ที่สว่างไสวด้วยหลอดไฟเรียงตัวล้อมกรอบนับสิบดวง ไม่ห่างกันมีเสื้อสูทสีส้มซึ่งเป็นสีประจำยี่ห้อน้ำผลไม้กำลังถูกรีดด้วยเตารีดไอน้ำ
“อ๋อ…ตากระตุกน่ะครับ กระตุกมาเป็นอาทิตย์แล้ว” ปราณเวหายกมือลูบหางตาข้างซ้ายเบา ๆ เนื่องจากไม่เคยมีอาการเช่นนี้มาก่อน
“ตาซ้ายกระตุกเขาว่าจะโชคดีนะ เราอาจะถูกหวยหรือได้งานแบรนด์ใหญ่ ๆ เพิ่มก็ได้น้า ฮ่า ๆ”
“สาธุครับ สมพรปากครับ ถ้าไม่ถูกหวยแต่ได้เจออะไรดี ๆ เวย์ว่าก็โอเคนะ”
ครู่ต่อมาผู้จัดการส่วนตัวก็เดินกลับเข้ามาในเต้นท์หลังขอปลีกตัวออกไปทำธุระด่วนสักพักใหญ่ นันธณัฐมีสีหน้าเคร่งเครียดเล็กน้อยเอาแต่พิมพ์ข้อความในโทรศัพท์จนไม่ทันได้ยินเสียงปราณเวหา
“พี่หญิงครับ…พี่หญิงครับ”
“ห๊า…อะ อะไรนะ เวย์ว่าไงนะ เรียกพี่เหรอ” หล่อนกดปิดโทรศัพท์แล้วตั้งใจฟังอีกหน
“ธุระเรียบร้อยดีมั้ยครับ มีอะไรให้เวย์ช่วยมั้ย”
“อ๋อ เรียบร้อยดีจ้ะ เมื่อกี้พี่คุยเรื่องค่าใช้จ่ายงานมิตติ้งของเรากับออแกไนซ์อยู่น่ะ มันก็…เดี๋ยวนะ ๆ”
“ออแกไนซ์ทำไมเหรอครับ” คนอายุน้อยกว่าหันมาถามพลางขมวดคิ้วมุ่นด้วยความกังวลเพราะงานใกล้เข้ามาทุกที จัดเตรียมทุกอย่างเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว
“หญิงนึกว่าพี่เบสจะทำทรงปิดหน้าผากให้น้องนะคะ ทำไมทำแสกข้างเสยผมเรียบแบบนี้ล่ะ” มาถึงก็ตินั่นตินี่ทันทีหรือแค่กลบเกลื่อนประเด็น
“ลูกค้าต้องการสไตล์นี้ค่ะ หญิงก็บรีฟงานพร้อมกับพี่นะคะ ลืมหรือไง” ช่างทำผมยืนยันในความถูกต้อง ถ้าไม่ได้อยู่ในเวลางานที่ต้องรักษาภาพลักษณ์และเครดิตของตัวเอง แม่ผู้จัดการฯ คนนี้คงหน้าหงายไปแล้ว
“อ๋อเหรอคะ สงสัยหญิงคง…จำสลับกับอีกงานมั้งคะ ช่วงนี้งานน้องเยอะมากจริง ๆ หญิงก็วุ่น ๆ ทั้งวัน” นันธณัฐพูดแก้เก้อก่อนจะเปลี่ยนมาชมปร๋อโน้นนี่นั่นไปเรื่อย
ปราณเวหาใช้เวลาที่เหลือวอร์มเสียงและซ้อมจับคอร์ดกีต้าร์รอบสุดท้าย จนกระทั่งได้ยินเสียงกรี๊ดดังสนั่นจากหน้าเวทีตามด้วยเสียงพิธีกรกว่าจะถึงคิวของเขาก็คงอีกสักพัก
วาเลนไทน์จำรายละเอียดของวันนี้ได้แม่นยำ เพราะดูเทปบันทึกการแสดงบนยูทูปผ่านช่อง PHD Ent จนนับครั้งไม่ถ้วน เธอรู้ว่าพิธีกรจะสวมเสื้อแบบไหน พูดว่าอะไร ปราณเวหาจะปล่อยมุขออดอ้อนชวนเข่าอ่อนอย่างไร รู้แม้กระทั่งว่า…มีคนเจอบิชอปมาเดินเล่นในงานจนถูกแอบแชะภาพไปลงทวิตเตอร์
บิชอปจะสวมหมวกแต่งตัวด้วยโทนสีดำทั้งตัวจนชาวหมีแพนด้าอย่างเธอเห็นแล้วยังยอมรับเลยว่า…โคตรเท่!
นิสิตสาวกึ่งเดินกึ่งวิ่งบนสกายวอร์คยิ่งเข้าใกล้เซ็นทรัลเวิร์ลมากเท่าไหร่ยิ่งได้ยินเสียงกรี๊ดกร๊าดชัดเจนขึ้นเท่านั้น
“สายแล้ว ๆ” เธอวิ่งลงบันไดแล้วพุ่งตัวด้วยความเร็วปานแสง แต่ก็ชะลอฝีเท้าลงในทันใด ลานกิจกรรมเต็มไปด้วยป้ายโฆษณาและสแตนดี้รูปพรีเซ้นเตอร์แจกรอยยิ้มสดใสตลอดทาง มีคนมาถ่ายรูปเล่นกันพอสมควร
“ว้าว! สุดหล่อของวาเลน” วาเลนไทน์หยุดมองยืนมองภาพปราณเวหาที่ขึงยึดไว้กับเสาเหล็ก หรี่ตาเหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์ไปพลาง แอบพับเก็บใส่กระเป๋ากลับบ้านเลยดีมั้ย!
เดี๋ยวก็ได้ไปเจอตัวจริงในงานแฟนมีตติ้งแล้ว เธอเลิกล้มความตั้งใจแล้วรีบไปสมทบกับกลุ่มเพื่อนดีกว่า
‘เอ…กลุ่มของกอบัวอยู่ไหนนะ เอ…ใช่หรือเปล่า ผู้หญิงผมยาวเป็นลอนคนนั้น’ ว่าแล้วก็จ้ำอ้าวตรงเข้าไป ‘เอ๊ะ! นั่น…นายคนนั้นบิชอปนี่หว่า อย่างกะจะเดินไปหากอบัว’
หนุ่มร่างสูงอยากเห็นหน้าบงกชกาญจน์ชัด ๆ อีกครั้ง