ณ สตูดิโอใจกลางกรุงเทพ
“…รู้อะไรมั้ยมีไอดอลคนหนึ่งใช้เวลาแค่สามปีเท่านั้น…” คนพูดชูนิ้วมือตามจำนวนปีขึ้นกลางอากาศเพื่อย้ำในสิ่งที่จะพูดต่อ
“แค่สามปีก็ประสบความสำเร็จจนขึ้นเป็นนักแสดงระดับเอลิสต์ของวงการบันเทิงได้ มันเกิดขึ้นไม่บ่อยนะแกเชื่อชั้นมั้ย…ต้องเป็นคนมีพรสวรรค์ มีใจรักในงานบันเทิงมากขนาดไหน ลองคิดดูนะร้องเพลงก็เพราะ แสดงซีรีส์เรื่องแรก ออกฉากแรกก็ดังเป็นพลุแตกเพียงชั่วข้ามคืนจนติดเทรนด์ทวิตเตอร์เลย”
มดตะนอย พิธีกรฝีปากกล้าชื่อดังกับเสียงแหบเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์กำลังกล่าวเปิดรายการกับพิธีกรหญิงอีกคนที่แสดงท่าทางตื่นเต้นจนออกนอกหน้าและแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าแขกรับเชิญคนนั้นคือใครเพื่อให้ผู้ชมมีอารมณ์ร่วมด้วย
ก็วงการบันเทิงอะเนอะ
“ระหว่างที่เราถ่ายทอดสดตอนนี้ก็มีแฟนคลับกลุ่มใหญ่มาปักหลักให้กำลังใจที่ล๊อบบี้ด้วยนะฮะคุณผู้ชม ทีมงานเอาภาพบรรยากาศสดมาให้ดูหน่อย”
โถงล๊อบบี้ที่เคยกว้างขวางดูคับแคบลงอย่างเห็นได้ชัด
เหล่าแฟนคลับจากทุกสารทิศนัดหมายรวมตัวกันผ่านสื่อโซเชียล ทุกคนไม่ได้มามือเปล่าพากันขนป้ายไฟที่เป็นอักษรชื่อ บ้างก็ทำโปสเตอร์ขนาดใหญ่มีข้อความน่ารัก ๆ นอกจากนี้ยังมีใช้รูปภาพไอดอลคนโปรดสกรีนลงเสื้อยืดหรือทำเป็นสารพัดของกุ๊กกิ๊กน่ารักอย่างพัดหรือกระเป๋าผ้า
“…ทีมงานลงไปสัมภาษณ์ พวกแกเชื่อมั้ย หลายคนบินมาจากต่างประเทศและไม่รู้จักกันมาก่อนนะ แต่นัดกันผ่านช่องทางโซเชียลมีเดียบางคนแม้จะมาคนเดียวก็มีคนชวนเข้ากลุ่ม มารู้จักกันหน้างานเยอะมาก คือจะบอกเลยว่าเข้าด้อมนี้ไม่เหงาเพราะเรารักกัน” มดตะนอยกล่าว
“แปลว่าไม่มีใครมาแล้วถูกทิ้งให้ยืนงง ๆ อยู่คนเดียวใช่มั้ยคะ” ดีเจมิกกี้พิธีกรร่วมช่วยเสริม
“เรียกว่าอบอุ่นมากจริง ๆ มิตรภาพไร้พรมแดน…” พิธีกรชายเสียงทุ้มนุ่มยกยิ้มกว้างจนตาหยีปิด ลอบซุกมือที่ไขว้นิ้วเป็นกากบาทให้พ้นมุมกล้อง เพราะนี่คือรายการสด
ยังไงมืออาชีพก็คือมืออาชีพ!
หนุ่มรูปงามที่ทุกคนรอคอยให้ปรากฏตัวพร้อมจะออกหน้ากล้องด้วยใบหน้าหล่อเหลาดุจเทพปั้น ดวงตายาวคมกริบชวนหลงใหล รอยยิ้มเปล่งประกายละลายใจ ภาษากายดูสดชื่นมีพลังพร้อมสร้างความประทับใจให้กับแฟนคลับนับแสนนับล้านทั่วเอเชีย
ปราณเวหา
ไม่กี่นาทีก่อนหน้า
เจ้าของความสูง 1.86 เซนติเมตร ร่างกายสมส่วนเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อไร้ส่วนเกินใด ๆ ให้ขัดตาเกิดจากการออกกำลังกายอย่างหนักในยิมและคุมอาหารอย่างเคร่งครัด เส้นผมกว่าจะได้เป็นสีเทาควันบุหรี่อมม่วงต้องผ่านการทำเคมีมานับครั้งไม่ถ้วนต้องทนแสบ ทนคันและเวียนหัวกับกลิ่นน้ำยาหลายชั่วโมง ใบหน้าหล่อเหลาเป็นธรรมชาติถูกเสริมเต็มแต่งด้วยเครื่องสำอาง รวมถึงคอนแทคเลนส์สีที่ทำให้ตาอักเสบมานับครั้งไม่ถ้วน เครื่องประดับและเสื้อผ้าอาภรณ์แบรนด์ไฮเอนท์รวมมูลค่านับล้านบาทกับชีวิตวนเวียนกับการทำงานแบบไร้ซึ่งความสุขต่างจากช่วงแรกที่เข้าวงการโดยสิ้นเชิง
ปราณเวหาถูกวงการมายากลืนกินจนสิ้นความเป็นตัวของตัวเอง
เขาคงเป็นได้เพียงเครื่องจักรผลิตเงินเท่านั้น
ดอกไม้นานาพันธุ์สีสันสดใสถูกรวมเป็นช่อมีทั้งขนาดเล็กกะทัดรัดไปจนถึงขนาดใหญ่ ตุ๊กตาหมีแพนด้าสัญลักษณ์ประจำตัวนับสิบตัว รวมถึงกรอบรูป DIY ภาพแฟนอาร์ตจำนวนมากมายถูกขนมาวางเรียงรายจนเกือบเต็มพื้นที่ห้องแต่งตัว
ทว่า…ผู้รับกลับมีสีหน้าเรียบเฉยไม่มีท่าทีชื่นชมยินดีใด ๆ และเอาแต่เหม่อลอยทอดสายตาไปนอกหน้าต่างอย่างไร้จุดหมาย ดวงตาเรียวยาวเกิดความร้อนผ่าวขึ้นฉับพลัน สักพักมีน้ำอุ่นใสเอ่อล้นขอบตาก่อนจะไหลลงมาอาบแก้ม
ระยะหลังมันเกิดถี่ขึ้นเรื่อย ๆ จนส่งผลกระทบกับการนอนหลับ
ความสับสน หวาดกลัว ท้อแท้ วิตกกังวลกำลังรุมฉีกร่างชายหนุ่มรูปงามออกเป็นเสี่ยง ๆ ดูเหมือนจะไม่มีใครเข้าใจในสิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่
‘ช่วยด้วย…ใครก็ได้ช่วยผมที ผมไม่รู้จะทนได้อีกนานแค่ไหน…’ วินาทีนั้นปราณเวหาตัดสินใจเด็ดขาดจึงหันไปหากรอบรูปขนาดใหญ่ที่บังเอิญอยู่ใกล้มือพอดิบพอดี เขากำหมัดหนาหมายจะทุบให้แตกแล้วใช้เศษกระจกขนาดพอเหมาะสักชิ้น…
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูช่วยเรียกสติที่หลุดลอยจนเกือบจนทำอะไรเกินเลยให้กลับคืนมาอีกครั้ง
“มีเวลาอีก 5 นาทีนะคะ เอ่อ...ไม่ทราบว่าเป็นอะไรหรือเปล่าคะ” ทีมงานรายการกำลังจะมาติดไมค์ลอยสังเกตุเห็นหยาดน้ำตาจาง ๆ บนกรอบหน้าของแขกรับเชิญ
“อ๋อ…คือ เอ่อ…แอร์มันเย็นน่ะครับ ผมตาแห้งก็เลยหยอดน้ำตาเทียมน่ะครับ เผอิญหยอดพลาดไป งั้นรบกวนเรียกช่างแต่งหน้าให้หน่อยนะครับ” ปิดท้ายการสนทนาด้วยรอยยิ้มแสนประทับใจเพื่อกลบเกลื่อนความทุกข์ระทมที่กำลังโหมกระหน่ำในจิตใจ
‘ไม่สำเร็จ!…’ ปราณเวหาคิดในใจ
“นับถอยหลังแล้วนะ สาม สอง หนึ่ง แอคชั่น!” ทันทีที่สิ้นเสียงสั่งการ ภาพตัดกลับเข้ามาในสตูดิโอ พิธีกรทั้งสามและแขกรับเชิญที่นั่งประจำที่อยู่ก่อนแล้วก็กลับมายิ้มแย้มกันกันและกันอีกครั้ง
“ก่อนจะพูดคุยกันต่อ โปรดิวเซอร์บอกว่าคนดูผ่านไลฟ์เฟซบุ๊กทะลุหนึ่งล้านคนเข้าไปแล้ว ทำสถิติยอดคนดูสูงที่สุดตั้งแต่ทำรายการมา พี่ทำรายการนี้มาเจ็ดปีพี่ยังไม่เคยเห็นอะไรอย่างนี้มาก่อนเลย อยากให้มาบ่อย ๆ แต่ไม่รู้จะจองคิวเวย์หาได้หรือเปล่านี่สิ คิวทองมากลูกเอ๊ย”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกพี่มดตะนอย” ปราณเวหายกยิ้มเขิน ๆ ตามประสา
“พี่ถามหน่อย ทำไมสัญลักษณ์ประจำด้อมต้องเป็นหมีแพนด้า” แม้ศิลปินหนุ่มจะเคยตอบคำถามนี้มาแล้วเป็นร้อยครั้ง แต่หากถูกถามอีกก็ต้องตอบวนไปเรื่อย
“ตอนมอหกเวย์เรียนหนักมากต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหา’ลัยเลยนอนดึกทุกคืน แล้วไปโรงเรียนแบบขอบตาดำทั้งเทอม เพื่อนเลยเรียกเวหาหมาแพนดี้ มันก็คือหมีแพนด้าน่ะครับ เวย์เลยว่า…เออมันก็เข้าท่าดีแหะ เลยใช้หมีแพนด้าเป็นแทนตัวไปเลย”
อันที่จริงนอกจากเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย ปราณเวหายังต้องแบ่งเวลาไปเข้าคลาสเรียนร้องเพลงเพื่อสมัครเข้าร่วมประกวดร้องเพลงรายการ Only one Idol อีกต่างหาก แม้ครอบครัวอยากให้มุ่งด้านวิชาการมากกว่า
แต่ทำไงได้ชะตาลิขิตมาแล้ว
ปราณเวหาเข้ารอบ 5 คนสุดท้ายกลับโด่งดังประสบความสำเร็วกว่าคนชนะเลิศหลายสิบเท่า
“อีกเรื่องนึงนะฮะคุณผู้ชม คือช่วงเนี้ยเวลาเราไปที่ไหน ๆ ก็เห็นแต่เวย์หานะ บนป้ายโฆษณาแทบจะทุกหัวมุมถนนเลยมั้ง เปิดเฟซเอย ไอจีเอย ทีวีเอยก็ต้องเจอเขา คือน้องขายทุกอย่างแล้วขายดีทุกอย่างจริง ๆ”
จังหวะนี้แฟนคลับที่รอให้กำลังใจอยู่ข้างล่างก็พร้อมใจกันกรี๊ดออกมา จนภาพต้องตัดสลับไปที่ล็อบบี้อีกครั้ง
“ไม่ฮอตได้ไงคุณแม่ ล่าสุดน้องเวย์หาได้รับเลือกให้เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ระดับโลกจากสเปนอย่างครอสเอ็กซ์เป็นคนแรกและคนเดียวของเอเชียอีกด้วย” ดีเจมิกกี้พูดเข้าประเด็นตามลำดับ
ถูกต้อง…ทั้งเนื้อทั้งตัวรวมถึงอันเดอร์แวร์ก็มีแต่ครอสเอ็กซ์
“อ่านว่าครอสที่แปลว่ากากบาทเหรอมิกกี้ นี่ผมอ่านเป็นเอ็กซ์เอ็กซ์หรือไม่ก็ดับเบิ้ลเอ็กซ์มาตลอดเลยนะ” พิธีกรชายอีกคนช่วยสร้างสีสันได้ถูกจังหวะเสียจริง
แขกรับเชิญแสร้งทำเป็นเฮฮาคล้อยตามวงสนทนาไปเรื่อย ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าพิธีกรคนนี้ไม่ชอบในตัวปราณเวหาเอามาก ๆ เพราะเข้าใจว่าศิลปินหนุ่มตั้งใจแย่งบทในซีรีส์และขัดขวางชื่อเสียงน้องชายของเขา
“ครอสเอ็กซ์กำลังจะแถลงข่าวเปิดตัวแบรนด์แอมบาสเดอร์อย่างเป็นทางการวันเสาร์ที่กำลังจะถึงนี้แล้วใช่มั้ย…”
“ใช่ครับ ในงานมีการแถลงข่าว เปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่และเดินแบบด้วยครับผม” ผู้เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์กล่าวอย่างฉะฉานให้สมกับที่ครอสเอ็กซ์ไว้วางใจ
การสัมภาษณ์ยังคงดำเนินต่อไปพร้อมกับเรตติ้งที่พุ่งทะยานต่อเนื่อง ก่อนปิดรายการปราณเวหาคลี่รอยยิ้มสว่างไสว ส่งมินิฮาร์ทน่ารัก ๆ ให้เหล่าแฟนคลับผ่านหน้าจอเหมือนเช่นทุกที ทั้งที่ภายในสุดจะอัดอั้นทุกข์ทรมาณเสียเหลือเกิน
อยากตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่ทำได้เพียงเก็บความขื่นขมไว้และทำตัวเป็นปกติสุขเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
‘มัน...จะเกินรับไหวแล้วนะ ใครก็ได้ดึงผมขึ้นไปที ช่วยด้วย…’