“ พี่เรนไปเถอะค่ะ ไม่ต้องห่วงแก้ม แค่นี้เอง แก้มนั่งแท็กซี่ไปเองได้ ” แก้มใสยืนยันเมื่อเห็นเรนพิรี้พิไรเป็นห่วงเธออยู่นั่นแล้ว
“ ได้ยังไงล่ะแก้ม พี่ไม่เคยปล่อยให้แก้มไปไหนมาไหนคนเดียว แล้วนั่งแท็กซี่ไปแต่เช้ามันอันตราย เมียพี่ยิ่งทั้งสาวทั้งสวย ”
“ โธ่ แก้มโตแล้วนะคะ ไม่ใช่เด็กอนุบาล มัวแต่ร่ำไรเดี๋ยวรถตู้ที่บริษัทก็มาถึงหรอก อย่าให้ผู้ใหญ่ต้องรอสิคะ เขาไว้วางใจพี่เรนมากเลยน้าถึงได้ให้ไปพบลูกค้าคนสำคัญเนี่ย อย่าทำให้เขาต้องผิดหวังสิคะ ”
“ แต่พี่ก็ห่วงแก้มนี่ ”
“ เอาล่ะ ๆ เดี๋ยวกูขับรถไปส่งน้องแก้มให้ ”
แม็กเสนอขึ้น เขาเองก็พลอยตื่นขึ้นมาเช่นเดียวกันเมื่อได้ยินเสียงพูดคุยกันแต่เช้าจากด้านนอกห้องนอน เรนเงยหน้ามองเพื่อนแล้วยิ้มกว้าง
“ จริงนะ ”
“ จริงสิวะ ”
“ แล้วมึงไม่ได้ขับรถที่นี่นานแล้ว จะงงหรือเปล่า ”
“ โธ่ไอ้ควาย กูอยู่เมืองนอกก็ขับตลอดแค่เปลี่ยนฝั่งพวงมาลัย แล้วเส้นทางก็ให้แก้
