EPISODE1 (R18+)1/2
717 Words
วิศวะคลั่งเมีย
(Engineer'n Cute Girl)
EPISODE1 (R18+)
“พี่จะทำอะไร?” ไป๋เฟิ่งเอ่ยถาม
“พี่ขอดูดให้เฟิ่งนะ น้ำเฟิ่งยังติดอยู่เต็มลำเลย” รุ่นพี่สาวว่า ทำให้ชายหนุ่มยกยิ้มบนมุมปากน้อย ๆ
“เอาสิ ถ้าจะดูดต้องดูดให้เกลี้ยงด้วยล่ะ ถ้าไม่เกลี้ยง...ผมจะกระทุ้งมันใส่ปากพี่”
เขาว่าเสียงเรียบ ทำให้รุ่นพี่สาวจัดการอ้าปากดูดเลียเก็บกลืนน้ำรักของเขาลงคอทันที และลีลาการขยับปากและลิ้นของเธอมันไม่ธรรมดาเลย ท่าทางเธอจะอมบ่อยชัวร์
“อืม...ดูดให้ลึก ๆ คนสวย พยายามให้มันสมกับที่อยากดูดของผมหน่อย” เขาว่า สายตาก็ทอดมองปากเธอที่กำลังดูดเลียไปทั่วลำเอ็นซึ่งยังคงคัดแข็งอยู่ก็จริง แต่ไป๋เฟิ่งไม่อยากสานต่อรอบสองแล้วล่ะ
“จุ๊บ! อ่าส์...อ็อก ๆ อืม...จ๊วบ ๆ”
“อ่าส์...อ็อก ๆ อืม...จ๊วบ ๆ อืม...ลำของเฟิ่งมันใหญ่นี่นา พี่ดูดไม่สุดหรอก อ่าส์...น้ำอร่อยจังสุดหล่อ พรุ่งนี้เรามาเจอกันอีกนะ...ได้ไหม...อืม...จ๊วบ ๆ”
รุ่นพี่สาวเอ่ยเสียงกระท่อนกระแท่น เพราะอ้าปากดูดลำเอ็นเขาไปด้วย ทำให้ไป๋เฟิ่งคว้าเสื้อช็อปสีแดงเลือดหมูที่วางพาดไว้ปลายเตียงมาสวม สายตาก็มองดูคนที่ตั้งใจดูดเลียลำเอ็นของเขาไม่หยุดปาก ทั้งยังวอนขอให้เขามาเจออีก ทว่าทั้ง ๆ ที่เธอทำได้ดีแล้ว และมันก็เสียวลำอยู่หรอก แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ไป๋เฟิ่งรู้สึกเร้าใจจนอยากมาเจอเธออีกครั้งนี่สิ เฮ้อ…ช่วงนี้เขารู้สึกว่าชีวิตเซ็กซ์มันชักกร่อย ๆ แฮะ
“พอแล้ว! เลิกดูดเถอะน่า ผมต้องรีบไปเรียน”
ว่าแล้วชายหนุ่มก็ก้าวถอยห่างจากเธอจนลำลึงค์หลุดออกจากปากสาวสวย ทำให้รุ่นพี่อย่าง ‘ก้อย’ ได้แต่มองตามความใหญ่โตของเขาราวเสียดายนักหนา
“แหม...เลทนิดหน่อยไม่ได้เลยเหรอ เฟิ่งเป็นเด็กเรียนรึไง” เธอเอ่ยแซว ขณะหยัดร่างขึ้นมาจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมของตัวเองให้เรียบร้อย ทรวงเต้าที่ถูกเขาทั้งบีบทั้งคลึงมันแดงเป็นรอยมือไปหมดเลย แต่นั่นก็ทำให้เธอฟินสุด ๆ เช่นกัน
“เปล่า...แต่ผมไม่อยากทำแล้ว อีกอย่าง...ผมชื่อ ‘ไป๋เฟิ่ง’ ช่วยเรียกให้ถูกด้วย” เขาบอกย้ำกับเธอ ก่อนจะล้วงธนบัตรสีเทาหนึ่งใบวางทิ้งไว้ที่ปลายเตียง
“นี่อะไรน่ะ” รุ่นพี่สาวได้แต่ร้องถาม
“ค่ายา...เผื่อร่องพี่อักเสบ จะได้ไม่ต้องควักเงินตัวเองจ่ายไง ผมไปล่ะ!” เขาตอบกลับโดยได้หันมามองเธอแม้แต่น้อย นั่นทำให้รุ่นพี่สาวได้แต่ก้มมองรูร่องของตัวเองที่ถูกเขากระหน่ำตอกจนบวมช้ำ
“ปากก็ไม่ได้หวานเหมือนฉายานี่” เธอพึมพำ ไหนใคร ๆ ว่าไป๋เฟิ่งอ่อนหวานกับสาว ๆ ไงล่ะ เมื่อกี้เขาทำตัวเย็นชาสุด ๆ เลยนี่นา
เวลาต่อมา...
ไป๋เฟิ่งที่เดินออกมาจากตึกพยาบาลหลังบอกลาแม่สาวทางผ่าน สายตาคู่คมก็บังเอิญเหลือบไปเห็นว่าที่ใต้ถุนตึกคณะมนุษย์ศาสตร์ สาวสวยเจ้าของหุ่นอวบอัดโดดเด่นที่ไฟหน้าคู่โตตึงเสื้อนิสิตอย่าง ‘เอินเอิน’ กำลังถูกไอ้หนุ่มหน้ามนคนคณะไหนก็ไม่รู้มาเดินดักทางไว้ ไม่ให้เธอหนีไปไหนได้ เห็นแบบนั้น ‘ว่าที่สามี’ คงต้องขอเสือกหน่อย
“พี่ขอเบอร์เอินมาเป็นอาทิตย์แล้วนะครับ เมื่อไหร่จะใจอ่อนสักที” ยิ่งเมื่อเดินมาใกล้มากขึ้น ไป๋เฟิ่งก็ได้รู้ว่าไอ้เวรนั่นมารอขอเบอร์เธอนี่เอง
“เอินไม่สะดวกให้ค่ะ แล้วตอนนี้เอินก็รีบด้วย พี่ช่วยถอยไปได้ไหมคะ” น้ำเสียงหวานที่ตีคู่มากับดวงหน้าสวย ๆ ของเธอเอ่ยปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย ท่าทางไม่คิดจะให้เบอร์ติดต่ออีกฝ่ายแบบนั้น ทำให้คนยืนมองยกยิ้มน้อย ๆ
- Writer
