EPISODE5 2/2
657 Words
วิศวะคลั่งเมีย
(Engineer'n Cute Girl)
EPISODE5
“ทำไมล่ะ พี่ไม่หล่อเหรอคะ” ไป๋เฟิ่งไม่ยอมแพ้
“หล่อค่ะ”
“แล้วทำไมล่ะคะ”
“แต่เอินไม่ชอบคนหล่อที่เจ้าชู้ค่ะ” เธอว่า
“แล้วถ้าพี่เฟิ่งเลิกเจ้าชู้ล่ะ น้องเอินจะให้พี่จีบไหม” รุ่นพี่หนุ่มถามอีกคำ แม้การจะต้องบอกลาสาว ๆ ที่มีในฮาเร็มมันจะน่าชอกช้ำแค่ไหนก็ตาม แต่ว่าเขาเจอแม่ของลูกแล้วนี่หว่า เขาต้องตัดทุกอย่างได้ดิ
“เอินไม่เชื่อค่ะ” เธอบอกย้ำ แววตาสวยที่มองจ้องเข้ามาในดวงตาของเขา บอกว่าเธอยังคงปักใจว่าเขาจะไม่มีวันเลิกเจ้าชู้ และเธอไม่มีทางชอบเขา
“งั้นพี่ต้องทำยังไงคะน้องเอินถึงจะเชื่อ แล้วยอมให้พี่จีบ” เขาถามอย่างจริงจังอีกครั้ง ทำไมเธอถึงไม่ใจดีกับเขาบ้างเลย
พอถูกถามซ้ำ ๆ ราวกับว่าไป๋เฟิ่งจะไม่ยอมรามือไปจากเธอง่าย ๆ ก็ทำให้เอินเอินได้แต่ชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง ถ้าเรื่องไล่ให้เขาไปไกล ๆ หรือห้ามไม่ให้มาเจอ เธอได้ทำมาหมดแล้ว และไป๋เฟิ่งก็หน้ามึนทำตรงข้ามทุกอย่างเลย เธอจะเอายังไงกับเขาดีนะ ทำไมเขาต้องอยากจีบเธอด้วย เขาชอบเธอจริง ๆ น่ะเหรอ
“พี่อยากจีบเอินขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ขนาดนั้นเลยค่ะ” เขารับคำเสียงอ้อนแล้วขยับยิ้มหวานให้
“ก็ได้ค่ะ แต่มีเงื่อนไขว่าถ้าภายในสองอาทิตย์ พี่สามารถมาเจอหน้าเอินได้เช้า กลางวัน เย็น โดยแต่ละครั้งที่มาเจอกันพี่ต้องมีลูกอมรูปหัวใจสีแดงผูกโบว์สีขาวที่ขายแบบจำนวนจำกัดในร้าน ‘มายเดียร์’ มาให้เอิน ถ้าพี่ทำได้ครบตามกำหนด เอินจะให้พี่จีบค่ะ”
สาวสวยยื่นเงื่อนไขต่อเขา ซึ่งเธอรู้ดีว่าลูกอมที่ว่านั้นมันหมดไวมาก ในหนึ่งวันร้านมายเดียร์จะทำลูกอมรสนั้นออกมาเพียงเก้าชิ้นเท่านั้น ซึ่งจะนำขึ้นวางขายเป็นสามรอบ รอบละสามชิ้นในเวลาเช้า กลางวัน และเย็น โอกาสที่ไป๋เฟิ่งจะไปหามันมาได้นั้นน้อยกว่าสิบเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำ
“ได้ค่ะ พี่เริ่มพรุ่งนี้เลยนะคะ” ทว่าคนที่ไม่รู้ว่าไอ้ลูกอมนั่นมันดียังไง ทำไมเธอถึงอยากได้เช้า กลางวัน เย็นก็รีบรับปากสาวสวยทันที
“ได้สิคะ เริ่มเลย!” เอินเอินรับคำเขา แล้วขยับยิ้มให้น้อย ทำให้คนมองหัวใจเต้นระรัวทีเดียว
เย็นวันนั้น...
ณ หน้ามหาวิทยาลัย
หลังเลิกเรียนเก้ากัลป์ที่วันนี้ไม่ได้เอารถมาได้เดินออกมารอแท็กซี่ที่หน้ามหา’ลัย ทว่าสายตาเขาก็ดันไปสะดุดกับสาวน้อยเจ้าของแว่นตาหนาเตอะ ที่กำลังถูกกลุ่มเด็กต่างคณะล้อมหน้าล้อมหลัง นั่นทำให้ชายหนุ่มเดินตรงไปทางเธอทันที
“หนูมาหาพี่ชายคะ แว่นหนูล่ะคะ”
เสียงที่ละม้ายคล้ายคลึงกับคนในใจ ทำให้เก้ากัลป์กัดกรามแน่น ที่ได้ยินพวกสาว ๆ บอกว่าเด็กคนนี้อยากเจอเขา มันเป็นอะไรที่น่าหงุดหงิดจริง ๆ
“แต่พวกพี่ว่าไม่ใส่แว่นน่ารักกว่านะ”
“จริงด้วย หน้าตาสวยเลยล่ะ อยู่มออะไรแล้ว”
“ขอแว่นคืนด้วยค่ะ พี่ชายหนูจะมาแล้ว”
การล้อเล่นของกลุ่มรุ่นพี่ที่จู่ ๆ ก็ตรงเข้ามาถอดแว่นของเธอออก ทำให้ ‘ณดา’ มองอะไรไม่ชัดเจนสักอย่าง แถมคนเหล่านี้ก็ดูจะสนุกกับการแกล้งเธอเสียด้วย
“ตอบมาก่อนสิครับ เดี๋ยวพี่คืนให้”
“อยู่มอ...”
- Writer
