หกสาวนั่งโต๊ะทานข้าวด้วยกันเพราะที่ห้องอาหารไม่มีโต๊ะว่างแล้ว พวกเธอทั้งหกคนจำเป็นต้องนั่งด้วยกันโดยไม่สามารถทำอะไรได้ ปั้นหน้ายิ้มแย้มใส่กันเพราะไม่อยากให้รุ่นพี่ที่ร่วมงานกันรู้สึกไม่ดี "วันนี้ไม่เจริญอาหารเลยอ่ะ" "จริง เห็นหน้าเน่าแล้วกินไม่ลง" "สวยตายแหละ" เติมใจหันขวับไปมองหน้าทั้งสามคนอย่างหงุดหงิด ทำไมต้องมานั่งกินข้าวกับยัยบ้าพวกนี้ด้วยก็ไม่รู้และที่สำคัญที่สุดคุณแม่ของเธอสั่งไว้ว่าห้ามไปทะเลาะกับใครและกินอยู่เหมือนคนปกติทั้งที่เธอกินหรูอยู่สบายมาตลอด "หน้าเน่าก็ดีกว่าปากเน่ายะ ว๊ายยยย" พีพีแลบลิ้นใส่พวกหล่อนก่อนจะหันไปสนใจอาหารตรงหน้าต่อ วาวากำมือแน่นอย่างคับแค้นใจแต่ก็ต้องอดทนไปก่อนเพราะภาพลักษณ์ในการทำงานของเธอยังสำคัญที่สุด "เดี๋ยวเหอะแกเจอดีแน่นังพวกบ้า" พวกเธอทั้งหกคนแยกย้ายกันกินข้าวของตัวเองก่อนจะหันขวับไปมองตามเสียงเมื่อได้ยินเสียงคนคุยกันถึงผู้บริหารหนุ่ม เหมือนเข