ด้วยความช้ำใจทำให้ตะวันไม่มีทางเลือกเธอกลับมาบ้านก็ยังถูกพ่อต่อว่าแม้จะมีมารดาคอยอยู่เคียงข้างแต่ตอนนี้หัวใจของเธอนั้นมันพังยับเยิน
"ไป แกต้องไปกับพ่อ"
"ไม่นะคะพ่อ หนูไม่ไป"
"แต่แกต้องไป"ผู้เป็นพ่อไม่คิดจะฟังเสียงร้องของลูกสาว นักธุรกิจใหญ่คว้าเรียวแขนออกแรงลากให้ลูกสาวให้เดินตามออกไปโดยมีร่างของภรรยาเดินตามหลังไปด้วยความเป็นห่วง
บรืน
รถคันหรูของนักธุรกิจใหญ่ขับออกไปด้วยความเร็วสูงสวนทางกับรถตู้อีกคันของทิศเหนือที่กลับมาจากโรงเรียน เด็กหนุ่มมองรถของผู้เป็นพ่อขับออกไปด้วยความเร็วอย่างน่าหวาดเสียว
ร่างสูงใหญ่ในชุดนักศึกษาก้าวขาเข้ามาภายในบ้านเขาเดินตรงไปยังห้องรับแขกเมื่อได้ยินเสียงคนพูดคุยอยู่ในนั้น
"น่าสงสารคุณตะวันนะคะป้า ยังเป็นเด็กอยู่แท้ ๆ"คนใช้ภายในบ้านพูดขึ้นในมือของผู้หญิงคนนั้นถือแท่งสีขาวอยู่ในมือ
"อนาคตกำลังไปได้ไกลไม่น่าจะมาท้องเอาตอนนี้เลยนะคะ"
"เอ็งอย่าพูดมากไม่ใช่เรื
