เสน่หานารี

บทที่2

วันเดินทางไปล่องเรือของนับดาวก็มาถึง ลูกคุณหนูเอาแต่ใจลุกขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่และเมื่อเธอจัดการแต่งตัวเสร็จก็รีบเดินลงมายังชั้นล่างก็เห็นร่างสวยของปลายฟ้ายืนอยู่ตรงหน้าประตูในมือกำลังถือกระเป๋าเสื้อผ้าใบเก่าเอาไว้

"อย่าไปทำตัวเหลวไหลที่ไหนนะนับดาว"คุณธารธรรมเอ่ยเตือนลูกสาวคนเล็กซึ่งมีนิสัยแตกต่างจากพี่สาวคนโตอย่างปลายฟ้า

"หนูไปเที่ยวสนุกกับเพื่อนแค่นั้นค่ะไม่ได้ไปทำตัวเหลวไหลที่ไหน เก็บคำนี้ไปเตือนลูกสาวสุดที่รักของคุณพ่อดีกว่านะคะไม่แน่อายจะตื่นตาตื่นใจเมื่อได้เห็นสิ่งใหม่ ๆ จนหอบผ้าหอบผ่อนหนีตามผู้ชายไป"นับดาวพาดพิงถึงปลายฟ้า แววตาเกลียดชังถูกถ่ายทอดไปยังร่างสวยที่ใส่เพียงซื้อยืดสีขาวกางเกงยีนขายาวแต่กลับดูมีเสน่ห์ชวนมอง

"ไปเถอะฟ้า เที่ยวให้สนุกนะลูก"

"ค่ะ หนูลานะคะ"ลูกสาวใช้อย่างปลายฟ้าได้แต่เดินขึ้นไปนั่งบนรถตู้คันหรูของที่บ้าน ซึ่งการเดินทางในครั้งนี้จะมีคนขับรถคอยอำนวยให้ความสะดวกต่อทั้งสอง

หัวใจของคนเป็นพ่อวูบโหวงเมื่อได้แต่ยืนมองตามท้ายรถซึ่งกำลังเคลื่อนตัวออกไป ทำไมการเดินทางไปเที่ยวของลูกสาวทั้งสองคนในครั้งนี้มันทำให้เขารู้ไม่สบายใจอย่างแปลกประหลาด

"เดี๋ยวนายช่วยขับรถไปรับแฟนของฉัยกับเพื่อน ๆ ของพวกเขาที่บ้านก่อนนะ"

"ได้ครับคุณหนู"ปลายฟ้าได้แต่นั่งนิ่งฟังบทสนทนาระหว่างคนขับรถกับนับดาวอย่างเงียบ ๆ ซึ่งการเดินทางจากบ้านของนักธุรกิจใหญ่ไปยังบ้านแฟนหนุ่มของลูกสาวไม่นานสักเท่าไหร่รถตู้คันใหญ่ก็เคลื่อนตัวมาถึงซึ่งตอนนี้มีชายหนุ่มกลุ่มใหญ่กำลังยืนสะพายกระเป๋ารอขึ้นรถ

ครือ

"นั่งโง่อยู่ทำไมฮะ ลงไปช่วยพวกเขาขนกระเป๋าขึ้นรถสิ"เสียงแหลมออกคำสั่งทำให้ปลายฟ้าต้องจำใจเปิดประตูลงไปช่วยชายกลุ่มใหญ่ขนกระเป๋าขึ้นไปไว้ท้ายรถตู้ซึ่งมีคนขับรถของบ้านนับดาวคอยช่วยอีกแรง

"คิดถึงจังเลยค่ะที่รัก"นับดาวเอ่ยคำหวานเมื่อแฟนหนุ่มอย่าง'แทนไท'ก้าวขาขึ้นมานั่งบนรถตามด้วยบรรดาเพื่อน ๆ ของเขาซึ่งกำลังทยอยตามขึ้นมา

"ใครเหรอครับน้องนับดาว"

"ปลายฟ้าค่ะคนใช้ที่บ้านนับดาวเอง"

"คนนี้เหรอครับ"นับดาวหันไปส่งยิ้มหวานให้กับบรรดาเพื่อน ๆ ของแฟนหนุ่ม

"ใช่ค่ะ คนนี้แหละ"

"เดี๋ยวพวกพี่จะจัดให้อย่างแจ่ม ๆ เลยครับ"นับดาวส่งยิ้มหวานแววตาคู่สวยเต็มไปด้วยเล่ห์ร้ายเมื่อเธอมองไปยังร่างสวยของปลายฟ้าซึ่งกำลังก้าวขาขึ้นมาบนรถตู้นั่งประจำที่ด้านข้างของคนขับ

การเดินทางในครั้งนี้ใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่นักรถตู้คันใหญ่ก็ได้เคลื่อนตัวเข้ามาจอดยังบริเวณบ้านพักตากอากาศของฝ่ายชายอย่างแทนไทซึ่งตอนนี้มีคนงานของที่บ้านออกมายืนรอต้อนรับอย่างกระตือรือร้น

"ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะคะแทน"

"แน่นอนอยู่แล้วครับ เราเข้าไปด้านในกันเถอะ"

"ค่ะ ยกกระเป๋าของฉันมาด้วยนะอย่าลืม"

"ได้ค่ะ"คนอย่างปลายฟ้าก็คงจะเป็นได้เพียงขี้ข้าของนับดาว หญิงสาวเพียงคนเดียวขนกระเป๋าของลูกสาวอีกคนของบิดาเดินเข้าไปภายในบ้านพักตากอากาศหลังใหญ่ซึ่งมีห้องหลายห้องไว้ต้อนรับสมาชิกทุกคนที่ไปพักในครั้งนี้ได้

"ฉันจะนอนห้องเดียวกับแทนไทส่วนแกจะไปนอนห้องไหนก็เรื่องของแก"

"มันจะดีเหรอ เธอเป็นผู้หญิงนะนับดาวจะนอนร่วมห้องกับผู้ชายได้ยังไง"ปลายฟ้าหันไปมองหน้าแฟนหนุ่มของนับดาวด้วยความไม่ไว้วางใจ สายตาคู่นั้นมันแอบแฝงบางอย่างเอาไว้ซึ่งไม่ใช่แต่กับแทนไทเพื่อนสนิทของเขาอีกสี่คนก็ด้วย

"คนอย่างแกมีสิทธิ์อะไรมาสั่งสอนฉันไม่ทราบ ฉันจะนอนกับใครมันก็เรื่องของฉัน"

"นับดาว อย่าทำให้คุณพ่อต้องหนักใจได้ไหม"

"ไม่ต้องมาเสือกเรื่องของฉัน ไปเถอะค่ะแทนนับอยากพักผ่อนแล้ว"นับดาวรีบชวนแฟนหนุ่มให้เดินออกไปจากตรงนี้ก่อนที่เธอจะระงับอารมณ์ไม่ไหวจนทำให้แผนทุกอย่างพังไปหมด

ส่วนปลายฟ้าได้แต่ยืนมองและถอนหายใจออกมา แม้เธอจะมีศักดิ์เป็นพี่สาวคนละแม่กับนับดาวแต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปตักเตือนอีกฝ่ายเพราะคำว่า

'นังลูกเมียน้อย นังลูกคนใช้'มันได้กดศักดิ์ศรีทำให้ชีวิตของปลายฟ้าต่ำลงแม้ว่าเธอจะมีสายเลือดของคุณธารธรรมอยู่ครึ่งหนึ่งในร่างกายของตัวเองก็ตาม

ด้วยความที่ปลายฟ้าไม่ใช่คนเรื่องมากและเธอไม่คิดอยากจะมีปัญหาในการมาเที่ยวพักผ่อนครั้งนี้ ลูกคนใช้อย่างเธอจึงหมกมุ่นอยู่กับการทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี หลังจากเอากระเป๋าเสื้อผ้าเข้าไปจัดในตู้ให้กับนับดาวปลายฟ้าก็ปลีกตัวเข้ามาอยู่ในห้องพักที่ยังว่างซึ่งมันกว้างขวางกว่าห้องพักที่บ้านมากมาย

ปลายฟ้าสามารถมองเห็นท้องทะเลสีครามกว้างใหญ่ได้จากระเบียงห้องนอน สายลมพัดเอากลิ่นอายของน้ำทะเลเข้าสู่ชายฝั่งทำให้คนที่ไม่เคยได้มาสัมผัสอะไรแบบนี้ยิ้มได้

ใช่ ชีวิตของปลายฟ้าไม่เคยได้ออกมาเที่ยวในสถานที่แบบนี้ เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งตอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยตอนรับน้องได้จัดกิจกรรมพารุ่นน้องออกไปรับน้องนอกสถานที่ซึ่งตอนนั้นรุ่นพี่ของเธอดันพากันไปเดินเขาไม่ใช่มาเที่ยวสุขสบายเหมือนอย่างตอนนี้

ชีวิตของเธอมันไม่ได้สนุกดีเด่นอะไรไม่เหมือนกับนับดาวที่อยากจะไปไหนก็ได้ไป อยากทำอะไรก็ได้ทำ ขออะไรก็ได้ไปเสียทุกอย่างไม่เหมือนเธอ

ตับ! ตับ! ตับ!

"อ๊าส์ แทนขานับเสียว ซี๊ด"เสียงเนื้อกระทบเนื้อและเสียงครวญครางอย่างมีความสุขดังออกมาจากห้องนอนของนับดาวกับแฟนหนุ่มทำให้ปลายฟ้าซึ่งกำลังข้าวขาออกมาจากห้องนอนของตัวเองหยุดชะงัก

"อูย ร่องของนับตอดแน่นที่สุด"

"ซี๊ด แรง ๆ เลยค่ะที่รัก เอาให้ของนับแหกไปเลย"ถ้อยคำหยาบคายในการร่วมรักจังหวะสุดมันดังออกมาด้านนอกเป็นระลอกให้ปลายฟ้าได้ฟังอย่างชัดเจน เธอมองเห็นประตูห้องพักถูกเปิดอ้าออกมานี่สินะคงเป็นสาเหตุทำให้เสียงระเริงรักของทั้งสองเล็ดลอดออกมาได้

ปลายฟ้าไม่ได้โง่พอที่จะไม่รู้ว่าทั้งสองคนกำลังทำอะไรแต่เธอซึ่งอยู่อายุวัยยี่สิบห้ายังไม่เคยได้สัมผัสอะไรแบบนั้น อย่าถามว่าเธอมีความต้องการไหม ใช่ผู้หญิงธรรมดา ๆ อย่างเธอเองก็มีความต้องการเหมือนกันซึ่งมันก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่ชีวิตของคนอย่างปลายฟ้าดันอาภัพไม่เคยพบรักแท้หรือผู้ชายที่เธอคิดจะมอบครั้งแรกให้กับเขาได้เสียที