ราเชนเดินออกจากห้องก่อนเพื่อนที่กำลังตรวจเอกสารอยู่ ตั้งแต่กลับมาก็ถูกเลขาลากคอเข้าประชุมจนถึงบ่ายสาม ออกมาก็ลากเขากับพนัสเข้าไปตรวจเอกสารที่เพื่อนส่งมาจากไต้หวันอีก
ในที่สุดเขาก็เป็นอิสระก่อนพนัส ร่างสูงกว่าหนึ่งร้อยเก้าสิบเดินกลับมาที่ห้องด้วยความเหนื่อยล้า ไม่รู้ว่าภาสกรกับไอ้ใหญ่สามารถทำงานพร้อมกันทั้งสองงานได้ยังไงตั้งแต่ยังไม่ถึงสามสิบ เขากับพนัสทำงานเดียวก็เหนื่อยจะแย่แล้ว
“เครื่องดื่มผมให้คนนำไปไว้ที่รถท่านแล้วนะครับ” เสียงเลขาดังขึ้น ตัวเล็กกว่าจิวแต่ดุกว่าน้องเป็นสิบเท่าสมแล้วที่เป็นเลขาเขา ตาคมมองร่างโปร่งบางเดินเข้ามาพร้อมกระเป๋างานที่เขาต้องนำกลับไปดูหากมีเวลาว่าง พร้อมแจ้งความคืบหน้าที่ให้ไปทำ
“ขอบคุณมาก แล้วพนัสทำงานเสร็จหรือยัง”
“ยังครับ พรุ่งนี้ท่านมีประชุมตอนเช้านะครับ” เลขาตัวน้อยเอ่ยเตือนเมื่อเห็นว่าเจ้านายสั่งเครื่องดื่มตัวแรงหลายขวด เขาไม่อยากไปลากคอจากที่นอนอ
