“คุณชายณุ”
ขณะเดียวกันพัดชาก็อุทานชื่อพลเมืองดีที่วิ่งตามโจรจนกระทั่งจับตัวได้ แต่เสียงนั้นก็ไม่ได้หลุดออกจากริมฝีปากแต่อย่างใด หญิงสาวจำเสียงทุ้มๆ ของอีกฝ่ายได้ตั้งแต่เขาพูดคำแรกแล้ว นึกไม่ถึงจริงๆ ว่าพลเมืองดีที่เธอประทับใจในความกล้าหาญจะกลายเป็นพี่ชายของเพื่อนสนิทไปได้
โลกช่างกลมและเล่นตลกกับเธอเสียจริงๆ
นึกย้อนเหตุการณ์ไปก่อนหน้านี้ หลังจากที่เธอกับนงนุชผู้เป็นป้าลงจากรถสามล้อถีบ ก็พากันซื้อข้าวของหลายอย่าง ทั้งที่ความตั้งใจตอนแรกจะซื้อแค่ผ้าอย่างเดียว เมื่อหอบหิ้วกันจนเต็มไม้เต็มมือและคิดว่าจะหาอะไรกินก่อนแล้วค่อยกลับบ้าน ทว่าต้องเจอกับเหตุการณ์โจรกระชากกระเป๋าของหญิงวัยกลางคนที่เดินอยู่ด้านหน้าเสียก่อน แต่ก็ไม่เห็นมีใครคิดจะช่วยเหลือเลยสักคน
พัดชาเห็นดังนั้นจึงวางข้าวของในมือลงกับพื้น บอกให้ผู้เป็นป้าหยุดนั่งรอ ส่วนเธอก็วิ่งตามโจรไปพลางตะโกนขอความช่วยเหลือไปด้วย จนกระทั่งผ่านหน
