หนิงหลงชะเง้อคอมองเหมือนเด็กๆ
เมื่อคืนเขารู้ว่าศรีไพรแช่ข้าวเหนียวรู้ว่านางหมักหมูจึงอยากจะเห็นว่าวันนี้นางทำอะไรให้เขากิน เฟยฟางอมยิ้ม นางในห้องเครื่องสองคนหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นอากัปกิริยาของฮ่องเต้ที่ชะเง้อคอมองมาจากด้านในกิริยาเหมือนเด็กๆที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
“ยกมาให้ข้า”
เฟยฟางยกถาดหมูปิ้งไปวางตรงหน้าหนิงหลงเปิดฝาครอบหมูปิ้งออกกลิ่นหอมยังอบอวลเข้าจมูก
“ฝ่าบาทยังไม่ทันได้ทดสอบพิษในเครื่องเสวย”เป่ยกงกงประสานมือ
“ไม่ต้อง”เป่ยกงกงขมวดคิ้ว
“ฝ่าบาทจะต้องเสวยด้วยมือเพคะ”
หรวนหนิงหลง หยิบหมูปิ้งขึ้นมากัด ยังไม่ทันที่เป่ยกงกงจะทันได้ห้าม
“ฝ่าบาทได้โปรดไตร่ตรองหากมีพิษ หากมีใครใส่ยาพิษไว้ในเครื่องเสวย”
หนิงหลงเคี้ยวหมูปิ้งงับๆ จกข้าวเหนียวมาใส่ปากแล้วก็หยิบผักมากัดตามไปติดๆ
“อืออ รสดีจริงๆ แล้วนี่คืออะไร”
เฟยฟางยิ้มเลื่อนถ้วยจิ้มแจ่วไปตรงหน้า
“นี่คือน้ำจิ้มแจ่ว หากหมูปิ้งที่กินรสไม่จั
