บทที่ 28

1330 Words

บุรุษหนุ่มหล่อเหลามาดเข้มที่นั่งจิบกาแฟอยู่ในร้านอาหารเล็กๆ ภายในสนามบินนานาชาติเชียงใหม่ เป็นที่ต้องตาแตะใจหญิงสาวทั้งที่โสดและไม่โสดหลายๆ คนที่นั่งอยู่ภายในร้านและที่เดินผ่านไปผ่านมา มีหญิงสาวหลายคนที่ชะม้ายชายตายิ้มหวานเยิ้มให้อย่างเต็มที่ ชายหนุ่มได้แต่ยิ้มแห้งๆ ตอบก่อนจะเบือนหน้าหนีติดจะรำคาญเล็กน้อย นัยน์ตาคมคอยจับจ้องมองที่เข็มนาฬิกาบนข้อมือว่าเมื่อไรจะถึงเวลาที่เครื่องบินลงสักที เขาเพิ่งเข้าใจเดี๋ยวนี้เองว่าการรอคอยแค่ไม่กี่ชั่วโมงมันช่างแสนจะทรมานเหลือหลาย กาแฟดำถ้วยที่สองถูกยกขึ้นจรดกับริมฝีปากเทคาแฟอีนลงคออย่างรวดเร็ว สงสัยคืนนี้เขาคงได้นอนตาค้างทั้งคืนแน่ และแล้วการรอคอยก็สิ้นสุดลง เมื่อมองนาฬิกาข้อมือเรือนแพงเห็นว่าเที่ยวบินที่ยอดดวงใจของตนเองโดยสารมา กำลังจะลงจอดในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้แล้ว ชายหนุ่มเดินออกจากร้านอาหารตรงดิ่งไปยังบริเวณผู้โดยสารขาเข้าด้วยความตื่นเต้น มือ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD