“พระรามก็มีใจมั่นต่อนางสีดาเหมือนกันน่ะครับ มีตอนหนึ่งที่บอกว่านางสำมนักขาน้องสาวของทศกัณฐ์ได้เห็นพระรามแล้วก็หลงรักพยายามเกี้ยวขอพระองค์เป็นสวามี แต่พระรามก็ปฏิเสธไปเพราะว่ามีนางสีดาอันเป็นที่รักอยู่แล้ว”
พ่อเลี้ยงยิ้มละไมระคนอบอุ่นริมฝีปากร้อนผะผ่าวพลิกกดจุมพิตตรงใจกลางฝ่ามือนุ่มละมุน นัยน์ตาคมทอดมองใบหน้างดงามด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความรักภักดีดังที่พระรามมีให้กับนางสีดา
“เป็นความรักที่น่าประทับใจมากเลยนะคะ ทั้งพระรามและนางสีดาต่างก็มีใจยึดมั่นภักดีต่อกันแม้อุปสรรคขวางหนามจะมีอยู่รอบกาย แต่ทั้งสองคนก็ร่วมกันฝ่าฟันจนได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข”
เอ่ยออกมาแล้วก็ทำให้เธอนึกถึงชีวิตคู่ของบิดากับมารดา ถ้าหากท่านทั้งสองลดทิฐิลง หันมาคุยกันสักนิดก็คงไม่ทำให้เธอกับพี่สาวต้องพบกับปัญหาบ้านแตก สุดท้ายพ่อกับแม่ เธอและพี่สาวก็ต้องกันแยกกันอยู่คนละขั่วโลก
พิมพ์อัปสรเงยหน้าจ้องมองที่นัยน์ตาคมเข้ม
