ท้ายที่สุดแล้วคุณพริ้มก็กลับไปยังที่ที่ปล่อยวางไม่ได้ แม้จะได้ครอบครองทุกอย่าง ทว่าก็ไม่พอใจอยู่ดีเพราะมัวแต่พะวงกลัวผู้หญิงอีกคนแย่งของที่ควรจะเป็นของลูกชายเธอ เธอต้องกลับไปอยู่ที่นั่นเพื่อควบคุมผู้หญิงคนนั้นให้อยู่ในกรงดี ๆ อย่าได้คิดออกมามีหน้ามีตา
“คุณท่านไม่คิดจะบอกคุณพริ้มเรื่องคุณโอบหรือคะ” ป้านิมถามหลังจากที่คุณพริ้มเดินทางกลับ
“แม้แต่หน้าเจ้าโอบแม่พริ้มยังไม่มองให้ชัด บอกไปก็มีแต่จะเอาเจ้าโอบไปเป็นผลประโยชน์ทางธุรกิจ ในเมื่อเลือกที่จะกลับไปก็ไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องราวพวกนี้ หากเลือกที่จะอยู่ฉันก็พร้อมที่จะเล่าให้ฟัง”
“นี่ก็หลายเดือนมาแล้ว คุณท่านคิดไหมคะว่าทำไมคุณเพลิงถึงไม่ขอผู้หญิงคนนั้นแต่งงาน”
“คงจะรอโอกาสที่เหมาะน่ะสิ อยากหย่าขนาดนั้นมีเหรอที่จะไม่แต่งผู้หญิงคนนั้น โง่เสียจริง ฉันหาคนที่ดีพร้อมทั้งกายใจให้ขนาดนี้ยังไม่รู้จักรักษา พูดถึงแล้วฉันก็โมโห ไม่อยากจะพูดแล้วนิม”
“
