คืนงานวันเกิดเวลาทุ่มครึ่งชลาลัยยกเค้กมาให้ลูกชายเป่า เป่าดึกกว่านี้เด็กน้อยก็จะง่วงนอน
“แฮปปีเบิร์ธเดย์ทูยู มีความสุขมาก ๆ นะคะลูกชายสุดที่รักของมี้”
“มีความสุขมาก ๆ นะครับลูกชายของป๊า”
“ขอบคุณฮะหม่ามี้ขอบคุณฮะป่าป๊า วันเกิดปีนี้โอบมีความสุขที่สุดเลยฮะ” เป็นวันเกิดปีแรกที่พ่อแม่ได้อยู่พร้อมหน้า ปีนี้จึงเป็นปีที่เด็กน้อยมีความสุขที่สุด
ย่าเขมเห็นเหลนรักยิ้มได้ก็นั่งยิ้มสุขใจ หากทั้งสองไม่หย่ากันแล้วรักกันจริง ๆ วันนี้คงเป็นอีกหนึ่งวันที่สมบูรณ์แบบในความทรงจำของย่าเขม
น่าเสียดาย น่าเสียดายจริง ๆ
“คนนั้นเหรอพ่อของน้องโอบ” อินทรีเอ่ยถาม ตอนนี้เขาและชลาลัยนั่งมองเด็ก ๆ กำลังเล่นกัน ด้านข้างของเด็ก ๆ มีคิมหันต์นั่งมองลูกชายไม่ห่างไกลนัก
“อืม เขาเป็นหลานชายของย่าเขมน่ะ เขาเป็นนักธุรกิจต้องเดินทางบ่อยก็เลยใช้ชีวิตอยู่ที่กรุงเทพเป็นส่วนใหญ่”
“แล้วเธอไม่คิดจะไปอยู่ที่นั่นเหรอ”
“เราเกิดท
