ภัทรานึกถึงคำพูดปลุกใจจากเพื่อนรักแล้วยิ้มออก กำลังใจมามากโข
เอาล่ะ วันนี้เธอจะทิ้งอดีตไว้ข้างหลัง และเดินหน้าต่อไป ทิ้งภัทราผู้หัวโบราณเฉิ่มเบ๊อะ มาเป็นภัทราผู้มั่นอกมั่นใจในตนเอง
ทันทีที่เห็นแขกอันเป็นสุภาพสตรีก้าวเท้าเข้ามาภายในตามลำพัง บริกรก็รีบเข้าไปต้อนรับ
“ จองไว้หรือเปล่าครับ ” ภัทราพยายามข่มความตื่นเต้นเงอะงะของตนเอาไว้ ก่อนตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้ม
“ เปล่าค่ะ ”
“ มากี่ท่านครับ ”
“ เอ่อ.. คนเดียวค่ะ ”
“ ชอบนั่งโซนไหนดีครับ เอาเป็นเก้าอี้หน้าบาร์น้ำ หรือโซฟาแยกเป็นโต๊ะไป ” บริกรอธิบายพร้อมผายมือแนะนำทำให้เธอเข้าใจได้มากขึ้น
“ เอาเป็นหน้าบาร์น้ำก็แล้วกันค่ะ ”
“ งั้นเชิญคุณผู้หญิงทางนี้เลยครับ ” บริกรชายนำเธอเข้าไปนั่งซ้ายสุดของบาร์น้ำ ก่อนที่บาร์เทนเดอร์สุดหล่อจะเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
“ คุณผู้หญิงจะดื่มอะไรดีครับ ”
อีกแล้ว... ดื่มอะไร จะสั่งยังไงวะเนี่ย
ขณะที่เธอกำลังอึกอัก บาร์เทนเดอร์ก็เหมือนจะดูออกเลยเสนอเครื่องดื่มให้เธอเอง
“ ผมขอเสนอเครื่องดื่มเบา ๆ สำหรับสุภาพสตรีแสนสวยอย่างคุณน่าจะลองเป็นเบลลีนี่ เป็นพีชผสมกับโพรเซ็คโก้ รสชาติจะออกซ่านซ่านิดหน่อยแต่รับรองว่าละมุนลิ้น มีแอลกอฮอล์นิดเดียว รับรองว่าไม่เมาแน่นอนครับ ” ไอ้ที่เขาพูดมาน่ะ เธอไม่เข้าใจเลยสักกะนิด เลยได้แต่พยักหน้ากลับไปโง่ ๆ
“ อะ.. เอาค่ะ ”
“ รบกวนรอผมสักครู่นะครับ ”
บาร์เทนเดอร์สุดหล่อเสียงนุ่มส่งยิ้มมุมปากมาให้ ก่อนที่จะหันหลังไปเตรียมผสมเครื่องดื่มให้เธอ ภัทราจึงได้โอกาสที่จะหันไปสำรวจบรรยากาศรอบตัวบ้าง
ในผับ ณ เวลานั้น ยังมีผู้คนบางตา อาจเป็นเพราะว่าเธอมาไวเกินไปสำหรับคนที่นี่กระมัง ก็เวลานอนปกติของเธอน่ะมันอยู่ที่สามทุ่มครึ่งถึงสี่ทุ่ม นี่ก็ถือว่าดึกสำหรับเธอแล้ว
ผู้คนในนั้นส่วนมากจะเป็นต่างชาติ มีทั้งฝรั่งมังค่า แขกขาว และเอเชีย แต่ละคนแต่งตัวดูดีอย่างที่ชมพู่ว่าจริง ๆ ด้วย
และแล้วสายตาของเธอก็กวาดไปประสานตากับดวงตาคู่หนึ่งที่จ้องมองมาก่อนอยู่แล้ว เป็นชาวตะวันตกผิวขาวรูปร่างสูงใหญ่ หล่อมากหล่อมายอย่างกับพระเอกหนังฮอลลีวู้ด แต่สาวผู้ไม่มั่นใจอย่างภัทราหรือจะกล้าต่อกร เธอรีบหลบสายตาแล้วหันหลังกลับมาที่เคาน์เตอร์บาร์ดังเดิม เป็นเวลาเดียวกับที่บาเทนเดอร์วางแก้วแชมเปญที่มีน้ำสีชมพูอ่อนสวยในนั้นตรงหน้าเธอ
“ เรียบร้อยครับคุณผู้หญิงแสนสวย เอ็นจอยดริ๊งกิ้งค์นะครับ อยากได้อะไรเพิ่มเรียกผมได้ตลอด ผมยินดีรับใช้ ”
การบริการและเอาอกเอาใจของหนุ่มหล่อบาร์เทนเดอร์ช่างน่ารักน่าใคร่เสียจริง เล่นเอาหัวใจอันแห้งเฉาของภัทราชุ่มชื้น ถึงแม้เขาต้องพูดจาตามหน้าที่ตามที ก็คนอย่างเธอมันไม่เคยมีใครมาชมว่าเป็นคนสวยอย่างนั้นอย่างนี้ มาบริการ มาสอบถามว่าอยากได้อะไรด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่นน่าหลงใหลสักทีนี่นา
มีแต่แฟนเก่าอย่างเตวิทย์ที่คอยจะติติงอยู่เสมอ
“ ภัทร เราว่าภัทรอ้วนเกินไปแล้วนะ ไปเข้าฟิตเนส ลดความอ้วนซะมั่งเหอะ ”
ทั้งที่ภัทราค่อนข้างสูงเกินมาตรฐานหญิงไทย เธอสูงเมตรเจ็ดสิบและน้ำหนักหกสิบ นั่นถือว่าเป็นหุ่นอวบอั๋นกำลังดี และคนติเองก็สูงกว่าภัทราเพียงห้าเซนติเมตร แต่น้ำหนักปาเข้าไปเก้าสิบกิโลกรัม
ภัทราสลัดศีรษะแรง ๆ หลายที ก่อนจะบอกตัวเองเบา ๆ
“ ลืมได้แล้วภัทรา ลืมทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับผู้ชายเฮงซวยคนนั้น และดื่มให้กับตัวเอง ดื่มให้กับชีวิตใหม่ ๆ และดื่มให้กับผู้ชายที่จะเข้ามาในค่ำคืนนี้ ”พูดจบก็ยกแก้วขึ้นกระดกน้ำสีสวยลงคอทีเดียวจนหมดแก้วราวกับดื่มน้ำเปล่า
ทันทีที่เครื่องดื่มนั้นเข้าสู่ร่างกาย ภัทรารู้สึกถึงความซ่านซ่าแต่ก็กลมกล่อมละมุนลิ้นตามที่บาร์เทนเดอร์ได้บอกไว้จริง ๆ ด้วย มันสดชื่น มันหอมหวาน และมันทำให้เธอมองทุกสิ่งรอบตัวสวยงามเหลือเกิน
“ ขออีกแก้วค่ะ ” เธอเอ่ยขึ้น บาร์เทนเดอร์ที่กำลังง่วนจัดเก็บของหันมาทันทีพร้อมเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยออกมาว่าเหตุใดเธอจึงดื่มหมดไวขนาดนี้
“ ได้ครับคุณผู้หญิง ” เพียงเวลาไม่นานเขาก็ตั้งแก้วเครื่องดื่มลงตรงหน้าเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีบทสนทนาตามมา
“ ขอเสียมารยาทถามนิดนึงนะครับ ไม่ทราบว่าปกติคุณผู้หญิงดื่มบ้างหรือเปล่าครับ ” เธอส่ายศีรษะ
“ ไม่ค่ะ ไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์เลย ” เขายิ้มอย่างใจดี
“ วันนี้มาคนเดียวหรือนัดใครไว้ครับ ” เธอเลิกคิ้ว ในใจลิงโลด สงสัยพ่อหนุ่มบาร์เทนเดอร์สุดหล่อจะสนใจเธอเข้าแล้ว แต่หญิงสาวก็ตอบกลับไปอย่างไว้เชิง
“ ทำไมเหรอคะ ”
“ ถ้ามาคนเดียวผมไม่อยากให้ยกกระดกรวดเดียวแบบนั้น เครื่องดื่มแก้วนี้รสชาติอ่อนก็จริงอยู่แต่ถ้าเราอัดเข้าไปหนัก ๆ ก็ทำให้เมาได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนที่ไม่เคยดื่มอย่างคุณผู้หญิง ผมเป็นห่วงความปลอดภัยของคุณน่ะครับ ”
หัวใจตกวูบไปที่ตาตุ่ม โธ่เอ๊ย เห็นถามว่านัดใครไว้หรือเปล่า นึกว่าจะสนอกสนใจขอเบอร์แล้วไปส่งบ้าน
“ ขอบคุณมากนะคะ ”
“ งั้นแก้วต่อไป ผมแนะนำให้คุณค่อย ๆ ดื่มทีละนิด จิบและละเลียดรสชาติของมันในปากแล้วคุณจะดื่มด่ำกับเครื่องดื่มแก้วนี้ราวกับขึ้นสวรรค์เลยล่ะครับ ” พร้อมกับรอยยิ้มหล่อบาดใจอย่างเคยก่อนจะหันกลับไปทำงาน ภัทรายิ้ม อย่างน้อยเขาก็ทำให้หัวใจของเธอกระชุ่มกระชวยดีเหมือนกัน
เธอค่อย ๆ ยกขึ้นดื่มขึ้นจิบตามคำพูดของบาร์เทนเดอร์แล้วรับรู้รสชาติทีละนิดในปาก เป็นอย่างที่เขาบอกจริง ๆ ด้วย เธอเริ่มอารมณ์ดีขึ้น อาจจะเป็นเพราะบรรยากาศ ณ ตอนนั้นที่มีวงดนตรีสดขึ้นบรรเลงเพลงสากลขับกล่อม ผสานกับเครื่องดื่มอันแสนพิเศษ ทำให้หญิงสาวดื่มหมดไปอีกแก้วและอีกแก้วอย่างไม่รู้ตัว
ขณะกำลังเพลิดเพลินกับเครื่องดื่มแก้วที่ห้า พลันก็มีเสียงทุ้มนุ่มทักทายเป็นภาษาอังกฤษ
“ สวัสดีครับ คุณผู้หญิง ขอผมนั่งข้าง ๆ คุณจะได้ไหม ”