“เอ่อ… ตื่นแล้วหรือคะ”
บุษบาถามในสิ่งที่ไม่น่าจะถามออกไปเพราะเห็นทนโท่ว่าเขาตื่นแล้ว แต่นึกขึ้นได้ก็สายไป และขณะที่เขายังไม่ตอบ หล่อนก็ต้องรีบพูดไปเรื่องอื่น
“ฉันกำลังจะมาปลุกน่ะค่ะ ฉันเตรียมอาหารและเครื่องของใส่บาตรไว้ครบแล้ว เชิญคุณพระอาบน้ำล้างหน้าล้างตาก่อนดีกว่า ประเดี๋ยวจะได้ไปวัดกันค่ะ”
ศรฟังสิ่งที่บุษบาพูด อึ้งไปเล็กน้อย แต่ไม่ใช่จากที่เขากำลังหอมผ้าห่มของหล่อนอยู่เพราะหล่อนคงไม่สังเกตเห็น ที่อึ้งนั้นเป็นเพราะบุษบาแทนตัวเองว่า ‘ฉัน’ และเรียกเขาว่า ‘คุณพระ’ คำเรียกนั้นดูห่างเหินเกินกว่าจะเป็นสามีภรรยากันหรือไม่
“ฉันเตรียมผ้าใหม่ไว้ให้แล้วค่ะ วางอยู่บนชั้นหน้าห้องสุขา ถ้าคุณพระจัดการธุระเรียบร้อยแล้ว ลงไปรอฉันที่ท่าน้ำนะคะ คุณพ่อให้บ่าวเตรียมเรือไว้เรียบร้อยแล้ว ฉันจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องคุณพี่ประยงค์ก่อน เสร็จแล้วจะรีบตามลงไปค่ะ”
บุษบาพูดเสร็จก็หันหลังเพราะชุดที่จะใส่ในกา
