บทที่7.เมื่อเริ่มหวง
ปานเทพนั่งรอกลอยแก้วจนดึก พอหญิงสาวดันประตูหน้าคลินิกเปิดเข้ามา จึงเห็นว่ามีใครบางคนนั่งหน้าตึงรออยู่
“กว่ายายจะยอมนอนดึกเลยค่ะ พี่หมอรอนานไหมคะ?”
“ก็นานพอดู รอจนหิวแสบท้องไปหมดแล้ว”
“แล้วทำไมพี่หมอไม่แวะไปหากลอยที่ตลาดล่ะคะ ตายจริง!! กลอยไม่ได้เอาอะไรติดมือมาด้วยเลย”
“ถ้าพี่ไป หนูจะเรตติ้งตกนะ”
ไม่ใช่ไม่ไปหา แต่เพราะไปมาแล้วเลยเห็นภาพบาดตา แม่ค้าสาวสวยมีลูกค้าหนุ่มๆ ล้อมหน้าล้อมหลัง
“กลอยไม่กลัวเรตติ้งตกหรอกค่ะ หากพี่หมอแวะไปจริงๆ กลอยจะดีใจสิไม่ว่า”
“ไอ้หนุ่มพวกนั้นน่ะสนใจหนูกันทุกคน รู้ไหมว่าพวกนั้นมันพูดถึงหนูว่ายังไงกันบ้าง”
กลอยแก้วเดินมาทิ้งตัวนั่งด้านข้าง เธอเอียงคอถาม
“เขาพูดถึงกลอยว่าอะไรคะ”
“อย่าให้พี่พูดเลย ยิ่งคิดยิ่งอารมณ์เสีย”
“อ้าว!! กลอยจะรู้ได้ไงคะ ว่าแต่พี่หมอหงุดหงิดอะไรล่ะคะ”
“พี่หงุดหงิดเพราะหนูนั่นแหละ”
“กลอยไปทำอะไรให้พี่หมอไม่พอใจ
