บทที่ 30

910 Words

"โห...นี่คุยกันเกือบสองชั่วโมงเลยเหรอ ตายแล้วฉันยังไม่ได้ซักผ้าเลยเธอ สองทุ่มนางจะมารับด้วย งั้นแยกย้ายนะ ค่อยคุยกันใหม่" อรสาเพ่งมองนาฬิกาข้อมือและบอกกับเพื่อนใหม่            "ได้ๆ ขอบใจมากนะองุ่นที่คุยเป็นเพื่อน ดีใจที่ได้รู้จักกับเธอ เราก็ต้องเก็บกวาดห้องอีกนิดหน่อยเหมือนกัน หลังจากนั้นคงนอนสักพักแล้วค่อยเดินไปหาอะไรกินแถวหน้าหอ" บัวบงกชบอกแพลนที่ตัวเองเตรียมการเอาไว้บ้าง                                                 "จริงสิ โมบายไปด้วยกันไหม เธอยังไม่รู้จักใครที่นี่เลย ไปด้วยกันสนุกออก พี่สาวเราเฟรนลี่จะตายไม่ต้องเกรงใจ" องุ่นสรุปให้เสร็จสรรพ            "อ่า...จะดีเหรอ..."                                                                      "บอกแล้วไงไม่ต้องเกรงใจ เธอต้องชอบแน่ อีกอย่างเราไปไม่นาน กินข้าวไปเดินเล่นสักพักก็กลับไม่เป็นไรหรอก โทร.บอกที่บ้านก่อนก็ได้ไม่มีปัญหา"     

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD