ตอนที่ 9 อยากได้อะไร
ผมหันกลับเข้าไปมองคนในห้องก่อนจะถอนหายใจออกมา ให้ตายเถอะถ้าไอ้น้องเวรไม่โทรมาผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่า มันจะเลยเถิดไปถึงไหน ถามว่าเสียดายไหมก็ตอบได้เลยว่าโคตรเสียดาย ใครจะคิดว่าแค่เข้าไปช่วยไล่แมลงสาบจะกลายมาเป็นแบบนั้น ยัยเด็กนั่นหวานไปทั้งตัว ให้ตายเถอะตอนนี้ผมยังปวดหนึบอยู่เลย เวรเอ๊ยคืนนี้ต้องพึงแม่นางทั้งห้าไปก่อนแล้วไหมล่ะ
แต่เอาจริงในความเสียดายมันก็มีความโล่งอกหน่อย ๆ บอกตรง ๆ ไม่ใช่ว่าไม่รู้นะว่าเด็กนั่นชอบผม ก่อนหน้านี้เธอเข้าไปอ่อยผมบ่อยมาก และเข้าไปอ่อยที่ห้องทำงานผมด้วยช่างกล้า ถึงผมจะไม่ได้สอนเธอไปตลอดแต่ก็นับว่าผมเป็นอาจารย์ของเธออยู่ดี และการที่ผมมายุ่งกับลูกศิษย์ตัวเองมันก็ดูแย่นะ เฮ้อ..ผมปิดประตูห้องและไม่ลืมที่จะล็อกให้กับเจ้าของห้องด้วย ไม่รู้ว่าไอ้น้องเวรมันจะรู้ไหมว่าเพื่อนมันอยู่ข้างห้องผมนี่ ถ้ารู้ไอ้น้องบ้าล้อผมตายเลย ก็ไอ้วินนี่แหละมันทั้งเสิร์
