“มึงจะไปไหนไอ้สิบ” “ไปห้องนอนพี่พันน่ะสิ อย่าเพิ่งชวนคุย ลืมของไว้ เดี๋ยวไปหาก่อนแล้วจะออกมาคุยด้วย” มาเร็วเคลมเร็ว เป็นคำที่นับสิบชอบใช้ และเจ้านี่ก็ไวจริง เผลอแป๊บเดียวมันก็เดินกลับมาอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว “หลายเดือนก่อนผมตัดสูทไว้ แล้วดันลืมว่าให้ร้านส่งไปที่ไหน กลับไปหาที่บ้านก็ไม่เจอ นี่ก็เพิ่งมาจากบ้านพี่หมื่น ตงิดๆ อยู่แล้วเชียวว่าต้องอยู่ที่นี่ ก็ตอนนั้นผมนอนกับพี่พันทุกวันนี่เนอะ” “รีบมาขนอย่างอื่นไปให้หมดด้วย รกฉิบหาย” เชื่อหรือไม่ล่ะว่า ตอนอยู่เหนือฟ้า เขากับน้องชายยังแย่งห้องนอนกันจะเป็นจะตายอยู่เลย แต่พอมาที่ม่านเมฆ นับสิบกลับระแวง นอนคนเดียวไม่ได้ ชอบบอกว่าบรรยากาศบ้านเขาชวนขนลุก ขนาดเขาให้มันปูผ้านวมนอนกับพื้น มันยังยอม ขอแค่ได้นอนห้องเดียวกับเขาเป็นพอ “โอ๋ๆ ไม่ต้องน้อยใจไปนะครับพี่ชายสุดที่รักของน้องสิบ น้องสัญญาว่าถ้าภารกิจหาน้องสะใภ้ให้พวกพี่ๆ สำเร็จ น้องก็ไม่อยู่เหนือฟ