“รู้อย่างนี้พี่ชวนยายเห็ดตับเต่ามาด้วยก็ดี อย่างน้อยน้องจะได้มีเพื่อน” เขาลูบศีรษะน้องสาวเบาๆ ทั้งเอ็นดูและอยากปลอบประโลมถ่ายทอดความรู้สึกที่ไม่ชอบใช้ปากพูดไปด้วย
“ทำเป็นพูดดีไปเถอะค่ะ ใจจริงก็อยากให้นิลมาค้างบ้านเราใช่มั้ยล่ะ นี่ถ้านิลไม่ติดทำงานชิ้นสุดท้ายส่งอาจารย์ก็คงจะตามมาด้วยแล้วละค่ะ” แน่นอนว่าเธอทำตัวเป็นแม่สื่อแม่ชักให้เพื่อนสนิทกับพี่ชายสักคนมานานแล้ว แต่ก็ไร้วี่แววที่จะสมหวังสักที
“อ้าว อยู่นี่เอง” การสนทนาถูกขัดจังหวะด้วยผู้มาใหม่
“มีไรวะไอ้เชษฐ์”
“กูจะมาถามว่ามึงจัดกระเป๋าหรือยัง เมื่อกี้เพื่อนมึงโทรมาตาม กูเลยอาสามาถามให้” พรุ่งนี้เช้าพี่ชายเขามีโปรแกรมไปตั้งแคมป์กับกลุ่มเพื่อนแล้วก็จะไปกันหลายวันด้วย
“ขอบใจ กูลืมไปซะสนิท เดี๋ยวกูโทรไปบอกพวกมันเองว่าจะไม่ไปแล้ว”
“จริงดิ” เชษฐาว่าเสียงสูงอย่างไม่ค่อยจะเชื่อถือคำพูดของพี่ชายนัก
“จริงอะไรของมึงไอ้เชษฐ์”
“ก็จริงที่มึงจะไ
