บทที่ 92

1637 Words

เธอผงะหนีเมื่อนับพันใช้ปลายจมูกโด่งปัดป่ายจมูกของเธอแบบผ่านๆ อย่างต้องการจะยั่วเย้า “อ่อ อย่าคิดจะไปยืมเงินพี่แสนล่ะ เพราะถ้าเงินในบัญชีหายไป 3 ล้าน แล้วคุณครีมมารู้ว่าหายไปอยู่ที่ใคร คงไม่ใช่เรื่องดี” ก่อนที่นับพันจะจากไป เขาทิ้งคำพูดสุดท้ายไว้เสมือนการตบหน้าเธอจนชา หลายวันมานี้เธอรับรู้ถึงบรรยากาศชวนอึดอัดที่คนร้ายกาจสร้างเอาไว้ ยังดีที่คาริสาเป็นผู้ใหญ่พอที่จะไม่ทำให้เธอลำบากใจจนถึงขั้นอาศัยอยู่ที่เหนือฟ้าต่อไม่ได้ แต่ความเป็นมิตรแบบสมัยก่อนก็หาไม่ได้อีกแล้ว ติ๊ด ติ๊ด... ติ๊ด ติ๊ด... เสียงข้อความแจ้งเตือนจากมือถือดังขึ้นสองครั้งในเวลาไล่เลี่ยกันจนหญิงสาวต้องหยิบขึ้นมาดู และเลือกจะเปิดอ่านข้อความที่ถูกส่งมาก่อนหน้าข้อความที่สอง “จีได้เงินจากพ่อมาแล้วนะช่อ ช่อช่วยมาเจอจีที่โรงสีร้างติดกับท้ายไร่ทิศใต้ของเหนือฟ้าหน่อยได้มั้ย จีกลัวคนอื่นรู้ จีอายเขา มาให้ได้เลยนะช่อ แล้วก็ห้ามบอกคนอื

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD