ปิ๊งรักคุณพ่อลูกติด
ผ้ายับที่พับไว้ เขียน
บทที่ 14
------ (บูม)
บรรยากาศในการทำบุญเป็นไปอย่างราบรื่น ครูไอรินเกาะติดป้าลีเสมือนว่าเธอนั้นเป็นลูกสาว ป้าลีเองก็พาครูไอรินไปแนะนำกับคนนั้นคนนี้อย่างภาคภูมิใจ ส่วนผมก็ได้แต่มองเป็นระยะ ๆ แม้บางครั้งครูเองก็จะมองมาที่ผมบ้างแต่เราก็ไม่มีจังหวะที่จะคุยกันเลย
“มองตาเป็นมันเลยนะ” เสียงแม่ผมกระซิบบอกขณะที่ผมกำลังมองหาครูกับป้าลี
“ครับแม่” ผมไม่ทันฟังว่าแม่พูดอะไร
“แกกับยายครูนี่ยังไง จีบกันอยู่เหรอ” แม่ผมก็คือแม่ผม แม่เป็นบุคคลที่รับรู้เรื่องของผมได้โดยที่ไม่ต้องมีใครบอก บางเรื่องผมเองยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำแต่แม่กลับรู้มันก่อน
“เปล่า” ผมหันไปปฏิเสธ
“แกคิดว่าฉันโง่หรือไง เลี้ยงแกมาจนเลี้ยงลูกแกอีกคนแล้ว ฉันดูออกหรอกแววตาที่แกกับยายครูนั่นมองกันน่ะ”
“แค่คุย ๆ กันอยู่” ผมตอบเสียงเบาทั้งยังก้มหน้าหลบจากสายตาของแม่ด้วยความเคอะเขิน
“แล้วนิ้งมันรู้หร
