The Act Of Loving You

Chapter 06

CHAPTER 05

Adriel's P.O.V

It was 7:04 in the evening when we decided na pumunta na sa mansion para sa dinner naming with daddy. Magkatabi si Manang at si Allana sa likod. Usap sila ng usap and I feel like I am out of place.

"Dad," I greeted him as we got into the mansion. "Hello po," Bati din ni Allana. Daddy smiled at her. "Magandang gabi, Sir Peter," magalang din na bati ni Manang kay Daddy. "Have a seat, the three of you," Umupo na kami at nagsimula nang kumain.

" So, Allana, kamusta naman ang pagbubuntis mo?" Basag ni dad sa katahimikan. Lahat kami ay napako ang atensyon kay Allana. "Okay lang naman po, Sir Peter. Wala naman po akong morning sickness, Yung moodswings at weird cravings lang po ang nararamdaman ko, and the rest okay naman po, Atsaka tinutulungan naman po ao ni Manang," Pagku-kwento ni Allana. I've also noticed it too, wala siyang siyang morning sickness, di kagaya ng ibang nagbubuntis na nkikita ko usually sa movies. At base narin sap ag-oobserba ko.

"Its good to hear that, Hija. Kamusta naman ang pakikitungo ni Adriel sayo?" tanong ni daddy habang nakatingin sakin, " O-okay lang naman po siya, may topak ngalang ho, minsan, Atsaka mahirap lang siya pakisamahan, tapos babaero pa," inirapan ako nito. Damn, I'm busted. I can feel manang and Dad's death glare at me. "Paano mo naman nasabing babaero si Adriel, Allana?" Manang asked Allana curiously. Napatingin muna sa akin si Allana bago siya nagsimulang magkwento sa ginawa ko kanina. " Kasi po kanina, nahuli naming siyang dalawa ni ate Dianne na may kahalikang babae, Alexa po ata yung pangalan," I cursed at my mind. I know my ears are burning red because of embarrassment now. Pinukol ulit ako ng masamang tingin nina Manang. "Totoo ba iyon, Adriel?" Instead na ako ang sumagot, Si Allana nag sumagot. "Totoo po iyon, Sir Peter, Umiyak nga po ako eh," Sumbong pa nito na parang bata. "I already said sorry, Alright," I hissed.

"Oh, Before I forgot to tell you tthis, Allana, You have an appointment bukas sa obgyn mo, Make sure na pumunta ka bukas sa clinic para magpa-check up, Adriel samahan mo siya, Okay?" daddy informed her. "Ahh... Sir Peter, Pwude kop o bang ipagpatuloy iyong pagto-tutor ng mga bata? Wala po kasi akong maipapadala sa mga magulang ko doon sa probinsya, atsaka enrollment na po kasi next week," I can hear hope in her voice, but poor Allana, Im sure hindi papaya si daddy sa pinaplano niya. Knowing Dad.

" Sorry to disappoint you, Hija. But I don't agree with your plans, You are Adriel's responsibility right now, You don't have to work para may maipadala ka sa pamilya mo, Pwude ko namang bigyann ng pangkabuhayan ang mga magulang mo atsaka Adriel can provide your needs and your family needs. Para saan pa ang Malaki niyang sahod kung hindi niya naman igagasta, Am I right son?" baling sa'kin ni daddy. " Yes daddy," I answered right away. Daddy is right, I can provide their needs with just a snap of a finger, since wala namang ibang pinupuntahan ang mga pera ko kundi sa banko agad o di kaya naman sa alak. "Just tell me, and I'll send money to them right away," sabi ko at itinuloy ang pagkain.

" Po? Malaking tulong poi yon sa nanay at tatay ko doon sa amin, maraming salamat, Sir Pter, Adriel," halos mangiyak-ngiyak na saad nito, kulang nalang ay lumuhod ito sa harap naming para pasalamatan kami. "And also, about your studies, Hija. You will be continuing your studies at home, you'll under go home schooling. And don't worry you'll get one of the best professors," kitang kita sa mga mata ni Allana ang pagka mangha nito. Her eyes are twinkling in happiness. Taango lang siya ng tango sa sinasabi ni Dad. "Mas mabuti nga iyon hija, para hindi ka na ma-stress at iwas hassle din iyon. Nang sa gayon din ay matutukan mo parin ang pagbubuntis mo. 'Di bale, nandito naman ako para tulungan ka," saad ni manang. Ngumiti naman si Allana ng napakatamis. "Salamat manang,"

The dinner went fine. May mga napag-usapan din kami ni daddy tungkol sa hospital. "Adriel sunod ka sa akin sa library, we have something to talk about later," I answered dad with just a nod. Bumaling ako kay Allana na nasa tabi ko. "Manang, Can you take Allana to my room, doon ka muna, may pag-uusapan lang kami ni dad," Inalalayan siya ni manang papasok sa kwarto ko. I turned on the Air conditioner and the T.V para hindi sila mabagot kakahintay sakin. Ibinilin ko na muna si Allana kay manang bago ako tuluyang lumabas ng kwarto. Afterwards ay sumunod na ako kay dad sa library.

Kumatok muna ako bago pumasok kaya naman nabaling sakin ang atensyon ni dad. " Take a sit, son," saad ni dad. "What we'll be talking about, dad?" tanong ko dito, I was really curious kung ano ang pag-uusapan ni dad at hindi niya talaga ito nabanggit kanina sa hapag kainan habang nag-uusap kami. Bumuntong hininga muna si dad bago siya nag salita, " Its about Allana and your child, Adriel," panimula ni dad. " I know you're still not ready for a child and a responsibility like this, my son. Pero andyan na iyan eh, alangan namang takbuhan mo ang responsibilidad na ibinigay sayo. You can't run nor escape from that kind responsibility. Hindi ka naman kasi sana namomobrelema ngayon if you didn't just spurted your semen to Allana," Pangaral ni dad. " Dad, I thought may mag-uusap lang tayo, bakit ngayon, sinesermonan mo na naman ako?" reklamo ko. Bahagyang tumawa si daddy.

"Seriously my son, I don't want my grandchild to grow without a father or with a broken family," seryosong saad ni dad. " Gusto mo bang lumaki ang anak mo na kagaya sa sitwasyon mo? I bet its a no son. Sino ba naman kasing magulang na gugustuhing magpakasaya habang ang anak niya kailangan siya?" Dad is right. Alam kong hindi pa ako handa maging tatay pero I can't imagine my child being bullied just like me before, just because I don't have a complete just like them. Hindi ko gusting lumaki ang anak ko na kagay sa akin, I don't want my child to feel that kind of pain that conquered before. Tumango ako kay dad as an answer.

" Now what I want you to do, is marry Allana, take the responsibility that has given on to you. It's for your child, my son, total, hahantong ka din naman talaga diyan,"dad paused. "I also want you to meet her parents, explain everything, all your plans for their daughter, And in return, I'll let you proceed to architechture," my face lit up nang marinig ko ang huling sinabi ni Dad. " So is it a deal, son?" masuyong tanong ni daddy, "Hell yeah," I exclaimed. Sobrang saya ko ngayon. Never in my life, I dreamt of becoming a doctor, just like my dad and my ancestors. I always wanted to be an Architech but my dad won't let me. Wala daw kasi ibang magmamana ng hospital kundi ako, kaya naman kailangan kong sundan ang yapak niya sa pagiging doctor. Kasi ako lang naman ang nag-iisang anak niya. As much as I want to proceed to Architecture, I have no choice left but to proceed medicine and not my dream course.

"Dad, Can I still manage the hospital even though if I proceed to architecture," Oo, ayaw ko sa pagiging doctor, noon. Pero kalaunan ay napahamal na ako sa trabaho kung ito, napamhal na ako sa paggamot at pagsisilbi sa mga mamamayan ko. Hindi ko din kaya na I-asa sa ibang tao ang hospital Lalo na at pinaghirapan ni daddy at ng mga ancestors ko 'yon. " Don't worry son, tutulungan pa naman kita sa pagmanage ng hospital, I'm still not that old para mag retire na and let you face all the burden, just manage your time wisely, Nandito naman ako para tulungan ka," saad ni dadd. Tumayo ako sa aking kinauupoan at lumapit ako kay dad at niyakap siya, " Thank you dad, You're the best," He just patted my head. "Malaki ka na nga, Anak ko, hindi ko inaakalang magkaka-apo na ako," Me too, Dad.

Lumabas ako ng library ng may malaking ngiti sa labi. Pagpasok ko sa kwarto ko ay naabutan ko si Allana na mahimbing na natutulog, siguro ay nakatulog ito sa panonood ng T.V. Asan kaya si Manang?

Lumapit ako sa kinaroroonan ni Allana and examined her face. Hindi ko ipagkakailang maganda nga talaga siya, Hindi halatang galling lang siya sa isang mahirap na pamilya. And there goes her luscious and small naturally pink lips. It gave me the urge to kiss her, But I need to stop myself. Why would I kiss her anyway? "Balang araw matututonan din kitang mahalin,baka habang nagpapanggap ako ay hindi ko mapigilang magka-gusto sa'yo," bulong ko kay Allana habang natutulog ito.

Bumaba muna ako bago sa sala para hanapin si Manang, pero wala siya roon, Mamaya-maya lang ay nakarinig ako ng tawanan galling sa kusina kaya ay pumunta ako doon. Nag-uusap at nagtatawan silang dalawa habang si manang ay may inihahanda, Si Daddy naman ay nakatingin lang kay manang habang nagki-kwento siya rito. Dad once told me that Manang and Him are really good friends before my dad got married. I guess they're coping up with each other.

"Dad, Sorry to interrupt your talk but, Manang, uuwi na tayo, sasabay ka ba?" tanong ko. Baka kasi gusto munang manatili dito sa mansion since it has very been a long time. "Pwude ka naman munang manatili dito, Lourdes," Saad ni Daddy. Tumango naman si Manang at ngumiti ng napaka-tamis. You know, I wouldn't mind if malalaman kong sila na ni Daddy, I mean, Despite their age, they still look like they're still in there mid-thirties. And I know they would make a great couple. At isa pa, Dad is Available and so is Manang. "Dito nalang muna ako, Adriel, Anak, mukhang madami kaming mapapag-usapan ni Peter mamaya," Sabay naman silang natawa. "Okay, sunduin nalang kita bukas, Manang" Sabi ko and kissed the side of her head. "No need son, Ako nalang ang maghahatid sa kanya bukas," tumango ako bilang sagot.

Bumalik ako sa kwarto ko at hanggang ngaayon e tulog pa rin si Allana, lumaapit ako sa kanya at Bahagya ko itong tinapik para gisingin siya. Gumalaw naman ito at nagmulat ng mga mata, "S-sorry, n-nakatulog ako," natataranta nitong saad at mabilis na bumangon. I just smile at her. "Fix yourself, aalis na tayo," I informed her. "Ahh... Adi pwude ba natin daanan yung bahay ng kaibigan ko? Nasa bahay niyaa kasi yung mga gamit ko, kukunin ko lang sana," tanong nito sakin. "Saan ba siya nakatira?" tanong ko sa kanya. "Malapit doon sa paghahatidan mo sana sa akin, remember?" Oh, yung ihahatid ko sana siya but I don't know where she actually lives. I drove the car while she guided the way.

Allana's P.O.V.

Habang naghihintay ako kanina kay Adriel ay tinext ko na si Lance na pupunta kami mamaya sa Bahay niya para kunin ang mga gamit na naiwan ko doon. Wala kasi akong ibang gamit sa bahay ni Adriel kundi yung mga damit lang na bigay ni Dianne, atsaka yung mga maternity dress na nabili din naming.

"Allana,"

"Lance,"

Sabay naming tawag ng makita namin ang isa't-isa. Tinakbo ni Lance ang espasyong nasa pagitan naming dalawa at mabils akong niyakap ng mahigpit. " Namiss kita , Allana. Saan kaba kasi nagpunta at tatlong araw ka talagang nawala?" nag-aalalang tanong nito. I was about to answer but then... "Ehem. Ehem." I heard Adriel faked a cough behind me kaya naman ay biglang humiwalay si Lance sa pagkakayakap sa akin. "P-pasok muna kayo," nauutal na saad ni Lance. Nanlaki ang mga mata ko ng bigla akong hilahin ni Adriel and interwinded our hands. I looked at him and he just shrugged. Anong nakain nito kanina?

"Umupo muna kayo, ano gusto niyo tea? coffee? water? juice? or softdrinks?" tanong nito "Water for my girlfriend will do," malamig na saad ni Adriel. And he really did emphasized the word 'girlfriend' eh hindi naman kami. Ano meron sa kanya, kanina lang ngiti-ngiti pa ito, tapos ngayon ang sungit- sungit, tss. May topak din talaga itong lalaking ito eh. O dika kaya ay meron to ngayon, Joke.

"Adi, dito kana muna kukunin ko lang ang mga gamit ko sa kwarto," pagpapaalam ko dito, "Tulungan na kita Allana, may sasabihin at iki-kwento ka pa sa'kin," Lance suggested. Tumango lang ako kay Lance, Bumaling naman ako kay Adriel, akmang tatayo ito, but I just gave him an assuring smile. He blew a loud breath. Defeatedly.

Pumasok na ako sa kwarto at sumunod naman si lance. Habang nilalagay ko ang mga damit ko sa isang malaking bag ay isa-isa kong kinu-kwento ang mga nangyari kay Lance. " Tara na nga, baka hinihintay kana ni Adriel, Atsaka baka ano pang isipin niyon, kulang nalang kasi kanina ay patayin niya ako sa Selos," saad ni Lance. Selos? Bakit naman magse-selos si Adriel?

Lumabas kami ng kwarto habang bitbit ni Lance ang isang malaking bag kung saan nakalagay ang mga gamit ko. "Adi tara na," tawag ko dito. "Ako na," matigas na sabi ni Adriel at inigaw kay Lance ang bag na kanina ay bitbit nito. Isa nalang talaga at mauupakan ko na itong lalaking 'to. Wala naming ginagwang masama yung kaibigan ko pero ganyan yung pakikitungo niya rito. Inaatake na naman ng katopakan si Adriel. Bago ako sumakay sa sasakyan ay lumapit muli ako kay Lance at niyakap ito, tears started building up, mamimiss ko si lance, Lalo na at nasanay akong siya lagi ang kasama at Karamay ko sa buhay simula nung lumipat ako dito sa maynila, Isa siya ssa mga tumulong sa akin para makaraos ako sa hirap ng buhaay dito. "Mami-miss kita," I said and I started sobbing. " Shh, don't cry, baka masapak na talaga ako ni Adriel niyan, " He joked. "He likes you, Allana, Adriel likes you," Lance whispered out of nowhere, kumalas naman ako sa pagkayakap at matiim na tumingin sa kanya, " Paano mo naman nasabi aber?" I asked and he just shrugged. " Umalis kana nga, bago pa sumugod si Adriel dito at suntukin ako," Pagtataboy nito. I waved my hand at him, bidding goobye.

Pumasok ako ng sasakyan ng may ngiti sa labi, pero mabilis iyong naglaho nang Makita ko si Adriel na naka busangot. "Why are you so grumpy, Adriel? Sinusungitan mo si Lance e wala namang ginagawang masama yung tao sa'yo. Meron k aba ngayon?" I asked him as I put my seatbelt. "What did he whispered on your ear?'' matigas na tanong ni Adriel. He ddint even answered my question. "Ang chismoso mo naman, sa'min-sa'min nalang yun," I joked. "Just answer my f*****g question, Allana, " he thundered which made me almost jumped in surprise, I didn't answer and meeted his gaze.

I saw jealousy in his eyes. Jealousy? He's Jealous? Why would he be jealous?

" Are you jealous?" he stiffened and didn't answered.

to be continued...

written by: e t h e r e a l l y w i s e