Reynaldo’nun söylediklerini duyduğu anda Nathalie gözlerini kapatarak sıktı. Kötü yakalanmıştı. Oldum olası yalan söylemeyi beceremediğinden verecek cavap da bulamıyordu. Yumruk yaptığı ellerini eklemleri beyazlayıncaya kadar sıkarken bir kere daha genç adamın sesini işitti. “Bana verebilecek bir cevabın olmalı, öyle değil mi?”
O an Reina’nın teklifini kabul edip bu işe bulaştığı için pişman oldu. Neden gidip bu ailenin yüzüne karşı içindeki bütün öfkeyi kusmamıştı? Sonuç da ne onların parasına, ne gücüne, nede gereksiz soyadlarına ihtiyacı vardı. Annesi ona alabileceği en saygın soyadını ve ömür boyu hiç çalışmadan yaşayabileceği hatırı sayılır bir servet bırakmıştı. Ama pişman olmak için artık çok geçti. Haftalardır içinde bulunduğu huzursuzluk, güvensizlik, daha da önemlisi Reynaldoya
