“อีแก่นี่ เสือกสอดเข้ามาทำไมหะ อยากเจ็บตัวอีกคนหรือไงวะ!!” มันตะโกนใส่หน้า พ่นลมหายใจร้อนๆ ใส่จนแคโรไลท์ต้องรีบเบือนหน้าหลบ
“แมสก็ไม่ใส่ อยากตายเพราะโรคระบาด ก็ไม่ควรเอามาแพร่ให้คนอื่นสิวะ” แคโรไลท์ตวาดกลับ สีหน้าขึงขัง “โรเบิร์ดๆ ออกมานี่สิ นักเลงสวะทะเลาะกับคนแก่ ไล่เตะหมาข้างทางมาอาละวาดแถวนี้โว้ย ออกมาช่วยกันหน่อย” แคโรไลท์ตะโกนเรียกผู้ช่วย โรเบิร์ดคือชายร่างยักษ์ที่ทำหน้าที่ดูแลความปลอดภัยให้กับคนในอพาร์ทเม้นท์
“อะไรแม่แคร หมาที่ไหนมาเห่าแถวนี้หะ!!” โรเบิร์ดลากท่อนเหล็กขนาดเขื่องติดมือมาด้วย เสียงเหล็กครูดกับพื้นถนนคอนกรีตก็ทำให้ขวัญผวาแล้ว ประกายไฟจากการที่เหล็กครูดกับผิวถนนคอนกรีตยิ่งสั่นประสาทมากขึ้นไปอีก
นักเลงหัวไม้ที่ได้รับการว่าจ้างมาเริ่มเลิ่กลั่ก
มันประมาทเกินไป คิดว่าตัวคนเดียวก็จัดการเด็กกับผู้หญิงได้ ที่ไหนได้ละ ผู้หญิงดันมีหน่วยสนับสนุน ที่น่าจะฝ่าเข้าไปลำบากเสียด้วย
