บทที่11.คนสำคัญเบอร์หนึ่งของเมดิสัน “ลูกหายไปไหนมามาร์แชล แม่ตามหาให้ควั่ก แต่ก็ไม่เจอ” มิแชลเดินปรี่เข้ามาหา พร้อมกับบ่นเสียงเคร่ง “ผมแค่ออกไปเดินเล่นรอบบ้าน ทบทวนความหลังสมัยเด็กแค่นั้นเองครับแม่” มาร์แชลท้วงพร้อมกับยิ้ม “แม่ของลูกแค่ร้อนใจ กลัวเราทำอะไรแผลงๆ เหมือนสมัยเด็กน่ะสิ” นิโคเปรย เขาเป็นสามีที่ยอมลงให้ภรรยามาตั้งแต่เริ่มต้นชีวิตคู่ด้วยกัน เขาเป็นผู้ตามที่ดี เพราะความคิดที่กลั่นกรองจากมันสมองมิแชลไม่เคยมีความผิดพลาด เขาแค่ทำตาม แล้วก็รอเก็บเกี่ยวชื่อเสียงที่ถาโถมเข้ามา หลังประสบความสำเร็จ การที่นิโคไม่เคยคัดค้าน ไม่ว่ามิแชลจะทำอะไร เพราะทุกสิ่งที่ภรรยาทำล้วนแล้วแต่หวังดีต่อคนในตระกูลทั้งนั้น แม้บางครั้งจะขาดเหตุผลไปสักหน่อย “ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะครับแม่” มาร์แชลหันไปพูดกับมารดา “ไว้ใจไม่ได้หรอก ขนาดคนเรียบร้อยอย่างพี่ชายเรา ยักกล้าลุกมาแหกคอกที่แม่ล้อมไว้เลย” มิแชลบ่น สีหน้าต